เหรียญหลวงพ่อเปลื้อง ปัญญวันโต วัดบางแก้วผดุงธรรม -สกุลจันทร์ - webpra

เว็บ-พระ ประมูลพระเครื่อง ร้านค้าพระเครื่องออนไลน์

สกุลจันทร์

ขอเดชะบารมี เป็นที่พึ่งที่ระลึก จงอย่าอด อย่าอยาก อย่ายาก อย่าจน อย่าต่ำกว่าคน อย่าจนกว่าเขา สาธุๆๆ

หมวด พระเกจิภาคใต้

เหรียญหลวงพ่อเปลื้อง ปัญญวันโต วัดบางแก้วผดุงธรรม

ชื่อร้านค้า	สกุลจันทร์ - (คลิ๊กที่นี่เพื่อดู ข้อมูลเกี่ยวกับร้านค้า)
ชื่อเจ้าของร้านค้า	labboy2519 (941)
ชื่อพระเครื่อง	เหรียญหลวงพ่อเปลื้อง ปัญญวันโต วัดบางแก้วผดุงธรรม
อายุพระเครื่อง	25 ปี
หมวดพระ	พระเกจิภาคใต้
ราคาเช่า	-
เบอร์โทรติดต่อ	(ไม่แสดงเบอร์ เนื่องจากรายการนี้ไม่ได้ปล่อยเช่า)
อีเมล์ติดต่อ	labboy_hgr@yahoo.com
LINE	(คลิ๊กที่นี่เพื่อเพิ่มเพื่อนกับเจ้าของร้าน)
สถานะ
Facebook	Share
เปิดให้เช่าตั้งแต่วันที่	พฤ. - 03 พ.ย. 2554 - 20:10.20
แก้ไขข้อมูลล่าสุดเมื่อ	พ. - 07 ส.ค. 2556 - 19:24.57

รายละเอียด
เหรียญหลวงพ่อเปลื้อง ปัญญวันโต วัดบางแก้วผดุงธรรม รุ่น 2 สร้างปี 2535 เนื้อทองฝาบาตร สภาพสวยมากครับ หลวงปู่เปลื้อง ปัญญวันโต :อริยสงฆ์ผู้อธิษฐานไม่นอนตลอดชีวิต หลวงปู่เปลื้อง ปัญญวันโต วัดบางแก้วผดุงธรรม ต.ท่ามะเดื่อ อ.บางแก้ว จ.พัทลุง “หลวงปู่เปลื้อง ปัญญวันโต” หรือ “พระครูวิจิตรกิตติคุณ” อดีตเจ้าอาวาสวัดบางแก้วผดุงธรรม นามเดิม : เปลื้อง มุสิกอุปถัมภ์ เกิดเมื่อ : วันที่ 15 กันยายน พุทธศักราช 2446 ตรงกับวันพฤหัสบดี ขึ้น 6 ค่ำ เดือน 10 ปีมะโรง ณ : อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง โยมบิดา-โยมมารดาชื่อ : นายอ้น และนางเอี่ยม มุสิกอุปถัมภ์ ท่านอุปสมบทเป็นพระภิกษุครั้งแรกเมื่ออายุได้ 20 ปีบริบูรณ์ แล้วลาสิกขาออกมามีครอบครัว แต่ในขณะเป็นฆราวาสท่านก็ปฏิบัติอยู่จนภรรยาของท่านถึงแก่กรรม และท่านก็รอให้ลูกๆ ของท่านโตก่อนจึงได้อุปสมบทอีกครั้งเมื่ออายุได้ 60 ปี เมื่อปี พ.ศ. 2506 ในช่วงอุปสมบทครั้งที่ 2 ท่านเล่าไว้ว่า “อาตมาบวชเมื่ออายุล่วงกาลผ่านวัยมามาก เมื่อบวชแล้วได้เพียรพยายามประพฤติปฏิบัติอย่างจริงจังไม่ท้อถอย มีความตั้งใจมั่นคงในชีวิตพรหมจรรย์อย่างที่ท่านกล่าวว่า อุรํ ทตฺวา ถวายกายตั้งสัจจาอธิฐานเป็นเดิมพันเพื่อพิสูจน์หลักคำสอนในพระพุทธศาสนา เมื่อปฏิบัติไปก็ได้ผลจริง...” โดยการปฏิบัติของท่านอย่างหนึ่งก็คือท่านจะถือเนสัชชิกธุดงค์ คือการถือไม่นอนเป็นวัตร อันมีมูลเหตุที่ว่า เมื่อบวช 10 ปี มีอยู่วันหนึ่งท่านง่วงนอนมากจึงคิดว่า “เมื่อไม่นอนกลางวัน แต่มันอยากนอนมากนัก ก็ไม่นอนกลางคืนด้วยเสียเลย” ท่านจึงตั้งสัจจะไว้ไม่นอน 3 เดือน เมื่อตั้งสัจจะได้เพียง 7 วัน ท่านป่วยกระทันหัน มีอาการเส้นท้องตึงแข็ง และมีโรคแทรกซ้อนสารพัด หมอ พระเณรต้องขอให้ท่านนอนถึงจะหาย ท่านบอกว่าได้อธิฐานไว้แล้วจะไม่นอน ถ้าชาตินี้ไม่จริง ชาติหน้าก็ไม่จริง ถ้าจะตายก็ให้ตายไปเลย ท่านจึงไม่ยอมนอนต้องนั้งรักษากันไป อาการป่วยก็เป็นมากขึ้น ท่านต้องคลานไปคลานมาในกุฏิ ทรมาน 2 เดือนกว่า มีหมอนวดมานวดเส้นจนถูกเส้นท่านเข้า ท้องหย่อนนิ้มลง หายเป็นปกติรวมถึงโรคสารพัดที่ท่านเคยเป็นอยู่ หลังจากนั้นท่านก็ตั้งสัจจะจะไม่นอนตลอดชีวิต ดังที่ท่านได้เขียนไว้เป็นคำกลอนว่า ถือธุดงค์ ข้อสิบสาม ตามคำสอน ตัดการนอน ผมทนนั้ง จนหลังแข็ง วันที่แปด ธันวา ผมแสดง พ.ศ.แจ้ง สองห้าหนึ่งสี่ ตอนปีปลาย หลักการสอน ตัดการนอน คือตัวทุกข์ ของเป็นสุข ยังตัดได้ ไม่ขัดขืน สละสุข ทุกข์ดับ สุขกลับคืน จิตชุ่มชื่น อยู่ในธรรม ประจำวัน ผมผู้เขียน ขอแนะนำ ทำมาแล้ว จิตผ่องแผ้ว สุขสบาย ไม่ใช่ฝัน ยังปฏิบัติ ฝึกหัดตน จนทุกวัน จิตตั้งมั่น อดทน จนวันตาย เว้นไว้แต่ ประสบยาม ความอาพาธ พญามัจจุราช สั่งงด หมดความหมาย ถึงหมดแรง หมดฤทธิ์ จิตไม่คลาย รักษาไว้ ซึ่งความสัตย์ ปฏิญาณ ท่านพูดเป็นคำคมว่า “คนทั่วไปนอนแล้วสบาย พระปฏิบัติไม่นอนแล้วสบาย” คำกลอนหลวงปู่เกิดขึ้นเนื่องมาจากการปฏิบัติ เมื่อธรรมะเกิดขึ้นท่านจะเขียนจดไว้ตามเศษกระดาษหรือสมุดใกล้ตัวท่าน แล้วศิษย์จึงรวบรวมพิมพ์เป็นเล่มขึ้นมา ปัจจุบันองค์ท่านหลวงปู่ได้มรณะภาพแล้วเมื่อไม่นานมานี้ เกศาของท่านกลายเป็นพระธาตุมีลักษณะเป็นทองคำ

รายละเอียด

เหรียญหลวงพ่อเปลื้อง ปัญญวันโต วัดบางแก้วผดุงธรรม รุ่น 2 สร้างปี 2535 เนื้อทองฝาบาตร สภาพสวยมากครับ
หลวงปู่เปลื้อง ปัญญวันโต :อริยสงฆ์ผู้อธิษฐานไม่นอนตลอดชีวิต
หลวงปู่เปลื้อง ปัญญวันโต วัดบางแก้วผดุงธรรม ต.ท่ามะเดื่อ อ.บางแก้ว จ.พัทลุง
“หลวงปู่เปลื้อง ปัญญวันโต” หรือ “พระครูวิจิตรกิตติคุณ” อดีตเจ้าอาวาสวัดบางแก้วผดุงธรรม
นามเดิม : เปลื้อง มุสิกอุปถัมภ์
เกิดเมื่อ : วันที่ 15 กันยายน พุทธศักราช 2446 ตรงกับวันพฤหัสบดี ขึ้น 6 ค่ำ เดือน 10 ปีมะโรง
ณ : อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง
โยมบิดา-โยมมารดาชื่อ : นายอ้น และนางเอี่ยม มุสิกอุปถัมภ์
ท่านอุปสมบทเป็นพระภิกษุครั้งแรกเมื่ออายุได้ 20 ปีบริบูรณ์ แล้วลาสิกขาออกมามีครอบครัว แต่ในขณะเป็นฆราวาสท่านก็ปฏิบัติอยู่จนภรรยาของท่านถึงแก่กรรม และท่านก็รอให้ลูกๆ ของท่านโตก่อนจึงได้อุปสมบทอีกครั้งเมื่ออายุได้ 60 ปี เมื่อปี พ.ศ. 2506 ในช่วงอุปสมบทครั้งที่ 2 ท่านเล่าไว้ว่า
“อาตมาบวชเมื่ออายุล่วงกาลผ่านวัยมามาก เมื่อบวชแล้วได้เพียรพยายามประพฤติปฏิบัติอย่างจริงจังไม่ท้อถอย มีความตั้งใจมั่นคงในชีวิตพรหมจรรย์อย่างที่ท่านกล่าวว่า อุรํ ทตฺวา ถวายกายตั้งสัจจาอธิฐานเป็นเดิมพันเพื่อพิสูจน์หลักคำสอนในพระพุทธศาสนา เมื่อปฏิบัติไปก็ได้ผลจริง...”
โดยการปฏิบัติของท่านอย่างหนึ่งก็คือท่านจะถือเนสัชชิกธุดงค์ คือการถือไม่นอนเป็นวัตร อันมีมูลเหตุที่ว่า เมื่อบวช 10 ปี มีอยู่วันหนึ่งท่านง่วงนอนมากจึงคิดว่า
“เมื่อไม่นอนกลางวัน แต่มันอยากนอนมากนัก ก็ไม่นอนกลางคืนด้วยเสียเลย”
ท่านจึงตั้งสัจจะไว้ไม่นอน 3 เดือน เมื่อตั้งสัจจะได้เพียง 7 วัน ท่านป่วยกระทันหัน มีอาการเส้นท้องตึงแข็ง และมีโรคแทรกซ้อนสารพัด หมอ พระเณรต้องขอให้ท่านนอนถึงจะหาย ท่านบอกว่าได้อธิฐานไว้แล้วจะไม่นอน ถ้าชาตินี้ไม่จริง ชาติหน้าก็ไม่จริง ถ้าจะตายก็ให้ตายไปเลย ท่านจึงไม่ยอมนอนต้องนั้งรักษากันไป อาการป่วยก็เป็นมากขึ้น ท่านต้องคลานไปคลานมาในกุฏิ ทรมาน 2 เดือนกว่า มีหมอนวดมานวดเส้นจนถูกเส้นท่านเข้า ท้องหย่อนนิ้มลง หายเป็นปกติรวมถึงโรคสารพัดที่ท่านเคยเป็นอยู่ หลังจากนั้นท่านก็ตั้งสัจจะจะไม่นอนตลอดชีวิต
ดังที่ท่านได้เขียนไว้เป็นคำกลอนว่า

ถือธุดงค์ ข้อสิบสาม ตามคำสอน

ตัดการนอน ผมทนนั้ง จนหลังแข็ง

วันที่แปด ธันวา ผมแสดง

พ.ศ.แจ้ง สองห้าหนึ่งสี่ ตอนปีปลาย

หลักการสอน ตัดการนอน คือตัวทุกข์

ของเป็นสุข ยังตัดได้ ไม่ขัดขืน

สละสุข ทุกข์ดับ สุขกลับคืน

จิตชุ่มชื่น อยู่ในธรรม ประจำวัน

ผมผู้เขียน ขอแนะนำ ทำมาแล้ว

จิตผ่องแผ้ว สุขสบาย ไม่ใช่ฝัน

ยังปฏิบัติ ฝึกหัดตน จนทุกวัน

จิตตั้งมั่น อดทน จนวันตาย

เว้นไว้แต่ ประสบยาม ความอาพาธ

พญามัจจุราช สั่งงด หมดความหมาย

ถึงหมดแรง หมดฤทธิ์ จิตไม่คลาย

รักษาไว้ ซึ่งความสัตย์ ปฏิญาณ

ท่านพูดเป็นคำคมว่า “คนทั่วไปนอนแล้วสบาย พระปฏิบัติไม่นอนแล้วสบาย”
คำกลอนหลวงปู่เกิดขึ้นเนื่องมาจากการปฏิบัติ เมื่อธรรมะเกิดขึ้นท่านจะเขียนจดไว้ตามเศษกระดาษหรือสมุดใกล้ตัวท่าน แล้วศิษย์จึงรวบรวมพิมพ์เป็นเล่มขึ้นมา ปัจจุบันองค์ท่านหลวงปู่ได้มรณะภาพแล้วเมื่อไม่นานมานี้ เกศาของท่านกลายเป็นพระธาตุมีลักษณะเป็นทองคำ