หัวข้อ: กรรมการจัดสินพระไม่เก่ง

พระส่งประกวดพระเราแท้ตีพระเราเก๊เฉยเสียดายค่าส่ง คนดูแท้20กว่าคนมันดู ไม่ถึงนาที แถมไม่บอกว่าเก๊แท้ยังไง เจริญละ งานที่ศรีราชา 21เมษายน56 ชัยวัฒน์วัดแหลมฟ้าผ่า มาตรฐานกรรมการ เอาใครมาส่องพระตัดสิน ดูแล้ว  ผมแค่อยากเอาพระสวยๆให้กรรมการได้เห็น ไม่ส่งอีกละ เก็บเข้ากรุอย่างเดียว

 ผมเจอเยอะพึ่งเล่นพระเมื่อหัวฝนพ่อเป็นเซียนพระ(กรรมการ)ดันลูกเต็มที่ ถ้าเก่งเราไม่ว่าแต่พี่เราโคตรมั่วจับพระที่เขานำมาประกวดดันทำตกแตกพ่อก็มาช่วยเคลียร์จ่ายเท่าทุนที่เช่ามายังพอไหวแต่พี่เราจ่ายแค่ครึ่งแถมพูดว่าอยากได้มากกว่านี้ไปฟ้องเอา..อย่างนี้มันน่า... ถ้าส่งพระประกวดแนะนำงานที่มีมาตรฐานถ้าไม่มีมาตรฐานเอาเงิน 300 ไปกินก๋วยเตี๋ยวดีกว่าครับ

เป็นเรื่องที่ทุกคนที่เคยส่งพระเข้าประกวดต้องเจอ แล้วควรทำใจไว้ล่วงหน้าตั้งแต่เอากล่องส่งพระให้กรรมการดูครับ

พระแท้ๆสวยจัด/สวยจริงมักจะโดนคว่ำหน้าพระบ่อยๆ

ปัจจุบันบอกได้ว่ากรรมการตัดสินพระเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิมในอดีตแม้แต่งานที่สมาคมพระฯรับรองในขณะนี้ก็ตาม

ยิ่งสภาวะที่ตลาดพระเครื่องซบเซาและปล่อย(ขาย)ยากเช่นนี้ ก็คิดดูเอาเองครับว่าใบประกาศงานประกวดจะเป็นที่ต้องการของผู้ซื้อในยุคปัจจุบันนี้และคนที่ทำอาชีพขายพระโดยตรงแค่ไหน

ผมคิดว่ากรรมการที่เจ้าของกระทู้พูดถึง  คงจะเป็นกรรมการที่โต๊ะรับพระใช่ไหมครับ  เพราะที่บอกว่าตีเก๊  ส่วนใหญ่จะเริ่มต้นที่จุดนี้ก่อน  ถ้าผ่านโต๊ะนี้ไปได้จนถึงโต๊ะตัดสินก็คงไม่มีปัญหา    เจอกันบ่อยครับในกรณีนี้  ขนาดพระที่เคยติดรางวัลจากงานอื่นๆมา  ยังโดนตีเก๊ที่โต๊ะรับพระหน้าตาเฉย  สาเหตุมีด้วยกันหลายประการครับ                   

     ประการแรก   กรรมการที่มารับพระไม่เก่ง  เพราะบางทีเป็นมวยแทน  ตัวจริงมาไม่ได้เพราะติดธุระ เช่น พาเมียน้อยไปเที่ยว เพราะวันประกวดส่วนมากจะตรงกับวันอาทิตย์ที่เป็นวันหยุดพักผ่อนพอดี  ก็เลยจับเอาพวกเด็กใหม่ๆที่พอจะดูพระเป็นมาทำหน้าที่แทน                                

     ประการที่สอง  เอากรรมการที่ไม่ชำนาญในพระสายนั้นมาทำหน้าที่  ตัวอย่างเช่น  เอากรรมการที่ชำนาญแต่พระเหรียญมารับพระโต๊ะพระเนื้อผง  หรือเนื้อดิน  ก็เรียบร้อย  โดนด่าเช็ด  กรรมการไม่ใช่จะเก่งไปหมดทุกอย่างชนิดครอบจักรวาล ถ้าเอาคนต่างสายมาทำหน้าที่  ยังไงก็ต้องมีผิดพลาด                        

     ก็เอาไปสองประการก่อน  เพราะประการต่อไปยังนึกไม่ออก   ส่วนวิธีแก้ไขจะทำอย่างไร   ถ้าเป็นมืออาชีพหรือส่งประกวดเป็นประจำ   เขาจะรู้ดี ครับ  ส่วนใหญ่จะจำหน้าหรือรู้จักกรรมการที่มารับพระโต๊ะที่ตัวเองส่งประจำได้ดี  รู้ว่ากรรมการคนนั้น คนนี้มีฝีมือขนาดไหน  ถ้าเป็นกรรมการหน้าใหม่ๆ  หรือแปลกหน้ามา  เขาไม่ส่งพระหรอกครับ  กลัวมีปัญหา  เพราะพระของเขาถ้าเป็นพระหลักๆ ราคาสูงๆ  ถ้าโดนตีเก๊ไม่ผ่านโต๊ะรับพระ  เขาเสียชื่อครับ  และพระของเขาก็เท่ากับมีจุดที่ถูกตำหนิได้  ราคาตก  ขายยากเข้าไปอีก     และเสียเงินค่าส่งพระฟรีๆ  สู้เอาเงินไปกินก๋วยเตี๋ยว อย่างท่าน ค.ห.ที่1 บอกดีกว่า    

     ถ้าจะเลือกงานที่ส่งพระเข้าประกวด  ก็เลือกงานใหญ่เอาไว้หน่อยก็จะดี ครับ   แต่ก็อีกนะแหละ  เคยโดนเหมือนกันขนาดงานใหญ่  แต่กรรมการเด็กใหม่  มวยแทน  ก็ต้องออกแรงโวยกันดังๆละครับ  ถึงจะผ่านไปได้   เหล่านี้ถือเป็นเรื่องปกติครับที่นักประกวดพระจะต้องเจอทั้งนั้น  ถ้าไม่เคยเจอเลยซิครับ  เป็นเรื่องแปลก.....      

งานศรีราชาผมก็ไปมาครับ โบชัวร์รายการพระที่จัดประกวดดันหมด ให้ไปตะกายดูที่บอร์ดเอาเอง คนก็เยอะดันกันไปดันกันมา ผมซื้อบัตรเกินไปสองใบพระที่เตรียมไปบางรายการถูกตัดออกจากรายการประกวด จะเอาบัตรไปคืนเขาไม่ยอมบอกซื้อแล้วคืนไม่ได้ งานโลตัสปิ่นเกล้าที่ผ่านมาผมยังคืนได้เลย จึงจำเป็นต้องให้คุณพี่อีกคนหนึ่งไปฟรี ๆ พี่แกเขียนผิดขีดฆ่าไปหลายรอบจนกรรมการด่าไม่ยอมรับ จึงบอกให้เอาของผมไปเขียนแทน โบชัวร์ก็ไม่มีให้ไปชะเง้อมองจากบอร์ดแบบนั้นพี่แกเขียนผิดก็น่าจะบอกดี ๆ ครับ

เป็นเรื่องธรรมชาติของวงการนี้ ต้องทำใจนะครับ 

ผมเพิ่งสดๆร้อนๆเลยครับส่งประกวดงานนายร้อยสามพรานล่าสุดได้ที่2พอมางานวัดไร่ขิงกลายเป็นพระเก๊ไปซะแล้วครับ...!

ท่านผู้เฒ่าในเมืองชลฯท่านนึงเคยเล่าให้ผมฟังว่า งานประกวดพระครั้งนึง มีเสธ.ค่ายทหารที่เมืองชลฯท่านฝากลูกน้องให้ส่งพระไปประกวด

โดยส่งพระในชื่อตาสีตาสาคนธรรมดา เซียนหย่ายคนนึง(เห็นหน้าในหนังสือพระเครื่องพอสมควร) รับพระไม่ถึงนาทีก็ส่งคืนให้ลูกน้องเสธ. พร้อมกับบอกด้วยว่าพระเก๊-ไม่ดี ลูกน้องกลับไปพร้อมกับเรียนเสธ.ว่ากรรมการไม่รับครับ เค้าบอกพระท่านเก๊! (คิดว่าเสธ.แกจะทำหน้ายังไงครับ)

คราวนี้เสธ.เลยเดินทางไปส่งพระด้วยชื่อตัวเอง เซียนคนเดิมก็กลับมาด้วยท่าทีคนละเรื่องกับตอนแรก กิริยานอบน้อมเอาอกเอาใจเสธ.เต็มที่ เสธ.ท่านเรียกลูกน้องคนที่นำพระมาส่งตอนแรกมาถาม ว่ากรรมการคนไหนที่ไม่รับพระ(กรู) เซียนหย่ายคนนี้หูตาแหกไปเลยเมื่อรู้ว่าจริงๆแล้วเป็นพระของใคร

สุดท้ายเซียนหย่ายก็ได้รับการแนะนำ(แบบเบาะๆ)จากเสธ.ค่ายทหารท่านนี้ไปหลายชุดเลยทีเดียวครับ^_^

เล่าสู่กันฟังสนุกๆนะครับ คลายเครียดท่านเจ้าของกระทู้

ก็ผมคิดว่าการจะมาทำหน้าที่เป็นกรรมการพระต้องเก่งและมีคุณธรรม ไม่ใช่เอาควายมาส่อง ทำท่าวางมาด ต้องตาม เสธ มาจัดการ อีกดอก อิอิ

เห็นด้วยกับหลายๆความเห็นครับ  ที่ว่าหากต้องการส่งพระประกวด  ก็ควรเลือกงานที่มาตรฐานสูงสักหน่อย 

แต่งานประกวดที่มีมาตรฐานบางงาน ผมก็เคยเห็นกรรมการบางท่าน ตัดสินให้พระย้อนยุคที่ตัวเองเคยปล่อยเช่าไป ได้รางวัลที่ ๑ ชนะพระที่สร้างในวาระแรกมาแล้วครับ  สร้างความงุนงงให้สายตรงผู้คร่ำหวอดและมีดีกรีเป็นกรรมการในงานอื่นมาแล้วพอสมควรทีเดียว 555+

และนอกจากการเลือกงานประกวดที่มีมาตรฐานแล้ว  เราในฐานะผู้ส่งก็คงต้องเตรียมใจรับผลการวินิจฉัยของกรรมการรับพระไปด้วยครับ  งานนี้เขาตีเก๊ไม่เป็นไร  งานหน้าก็ค่อยลองส่งอีกที  หากผลยังเหมือนเดิมอย่างน้อยๆเราก็จะได้รู้ว่าพระที่เรามี  อาจยังมีความเป็นสากลไม่มากพอ  แต่หากผลออกมาว่าแท้  เราก็ได้ความเชื่อมั่นกลับคืนมาครับ