สักวัน พ่อ จะกลับมา "พรใดอันประเสริฐ จงบังเกิด แก่ลูกพ่อ"

ด้วยเหตุแห่งปัจจุบัน ความศรัทธาเสื่อมถอย ในด้านราคา แห่งองค์จตุคามรามเทพ .
     สิ่งนี้ไม่ใช่ด้วยเหตุแห่งความศรัทธาในองค์พ่อหมดไป แต่เป็นด้วยเหตุแห่งกลุ่มคนที่เล็งเห็นแห่งประโยชน์ในองค์จตุคามหมดลงต่าง หาก จึงล่าถอยไป หมดยุคเฟื่องฟู หันไปกอบโกย เหตุแห่งปัจจัยอื่นแทน
     แต่ความศรัทธา ในองค์พ่อ ยังมีสาธุชน อีกไม่ใช่น้อย ที่ยังเคารพศรัทธา โดยมิเสื่อมถอย ยังคอยเฝ้าติดตามเก็บกันตลอดในรุ่นที่ตัวเองชอบ และศรัทธา ดูได้จากหน้าซื้อขายจตุคามรามเทพในทุกๆหน้า หากมีท่านใดอยากขายถูกๆ จะมีผู้เก็บตลอด แล้วเขาเหล่านั้น เก็บไปทำไม.....
ทำไมราคาค่าตัวพ่อถูกจังในปัจจุบัน
   เหตุแห่งปัจจัยหลักก็เพราะยุคปี50 การสร้างองค์จตุคาม ไม่มีขีดจำกัด ใครอยากสร้างก็สร้าง โดยไม่ได้คำนึงถึงความถูกต้อง คุณภาพ ปริมาณ พิธีกรรม เรียกว่าใส่กันอย่างเต็มที่
สร้างความร่ำรวยกันมหาศาล จนผู้สร้างบางรายพลิกฐานะจากยาจกเป็นเศรษฐี โดยไม่สนว่าใครจะเป็นเช่นไร บางรายอาศัยความศรัทธาแห่งสาธุชน ฉวยโอกาสทองนี้ เริ่มด้วยการก็อปชื่อรุ่นดัง เช่นโคตรเศรษฐี ก็ก็อปไปเป็น โคตรเศรษฐี........อะไรก็ใส่เข้าไป.ต่อมาก็ก็อปรูปแบบ..สารพัดจะก็อป...บาง รุ่น ก็อปทั้งชื่อทั้งรูปแบบ ...เพียงไม่นาน..ฐานะก็รวยขึ้นตามลำดับ ออกเบ๊นซ์ ซื้อบ้านหลังงาม ตามกันไป ปริมาณก็ไม่ต้องพูดถึง บางเนื้อบางพิมพ์ที่ขายดี ในใบจองกำหนด ว่าสร้าง 3 หมื่น แต่ยอดขายจริง กดไปเป็นแสนแบบไม่ต้องยั้ง
   เท่านันยังไม่พอผู้สร้างบางรายเห็นอาการไม่ดี ก็เอามาเทขายกันอุตลุตฝุ่นตลบ ดั๊มราคาแบบไม่สงสารคนจอง ยกตัวอย่างง่ายๆ พระบูชาจ้างโรงงานเทองค์ล่ะ 2500 พวกเอามาขายองค์ล่ะ 1200 ครึ่งนึงของราคาโรงงาน ยังไม่พอมีของแถมให้อีก กระหน่ำกันเต็มที่ ขายคนเดียวไม่ทันใจ เอาลูกๆ มาช่วยขายอีก จะได้ไวขึ้น เพราะเหตุว่าไม่รู้จะเก็บไว้ทำไม เวรจริงๆ
   ถามทำไมเขากล้าขายขาดทุน เพราะเค้าฟันกำไรตอนจองไป 2-3 ร้อยล้านแล้วไงท่านสิ่งที่เหลืออยู่ขายเท่าไหร่ได้อีกเท่านั้น จึงขายได้ทุกราคา โดยไม่ต้องไปสนใจว่าคนจองมันจะซื้อบวกมาเท่าไหร่ หลับหูหลับตาขายกันไป นี่เป็นอีกสาเหตุที่ทำให้ราคาค่าตัวขององค์พ่อ จึงถูกมาก..
    แล้วเมื่อไหร่พ่อจะกลับมา

บางคนว่าเมื่อนั่นเมื่อนี่ ผ่านพ้นไป ก็ไม่เห็นจะกลับมาสักที ใจเย็นๆ เหล่าบรรดาลูกพ่อทั้งหลาย พ่อกลับมาแน่ เมื่อถึงเวลาอันสมควร
  แล้วเมื่อไหร่น่ะหรือ

โดยส่วนตัว ผมมองว่า ปี30 ก่อกำเนิดองค์พ่อ ปี40 สาธุชนเริ่มรู้จัก ปี50 ดังทั้งปัฐพี และ ดับสูญ หมดยุคไป เพราะพ่อคงมองเห็นการกระทำของเหล่าบรรดาผู้ที่อ้างตัวว่าเป็นลูกพ่อ รักพ่อกันจนปากเป็นมัน พุงกางกันมากมายเหลือเกิน จะหยุดยั้งกวาดล้าง ให้เหลือแต่บรรดาลูกพ่อที่แท้จริง มีความรักและศรัทธาในองค์พ่อมากกว่า จึงเป็นเช่นนี้
  ปี 60 ครบรอบในแต่ล่ะทุก 10ปี พ่อจะกลับมาทรงความยิ่งใหญ่อีกครั้ง (อันนี้เป็นความเชื่อของผมคนเดียว) ขอให้อดทนรอ การกวาดล้าง กันต่อไป อย่างอดทน ในระหว่างนี้ ผู้ที่บาดเจ็บจากปี50 ก็พยุงสังขารรอกันไป (รวมทั้งผมด้วย)เรียกว่ามองแบบสถิติ ท่านไม่ต้องเชื่อ เพราะผมคิดเองคนเดียว

และรุ่นไหนจะกลับมา
คิดเอาเองอีกนั่นแหระ
รุ่นที่จะกลับมาต้องประกอบด้วย คุณสมบัติ 4 ประการ คือ
1.รุ่นที่ผู้สร้างดี มีความน่าเชื่อถือ จุดประสงค์ชัดเจน
2.พิธีดีมวลสารดี ถูกต้องชัดเจน จำนวนการสร้างชัดเจน
3.รูปแบบสวยงาม ผลิตงานปราณีตเรียบร้อย ฝีมือสกุลช่างโดดเด่น
4.รุ่นที่เป็นต้นแบบ ที่ถูกก็อปเรียนแบบ ออกไปเป็นจำนวนมาก
     รุ่นที่ผู้สร้างดี มีความน่าเชื่อถือ จุดประสงค์ชัดเจน
ก็ สังเกตุดูเอา ว่าคนสร้างสร้างมากี่รุ่น มีคำครหาอะไรบ้าง ชัดเจนโปร่งใสหรือไม่ เอาเปรียบคนจองหรือเปล่า เทขายแบบไม่สงสารคนจองหรือไม่ มีความรับผิดชอบต่อผลงานตัวเองมากแค่ไหน สิ่งที่สัญญาต่อสาธารณะชน เป็นไปตามสัญญาหรือไม่ อันนี้ถ้านึกออกดูไม่ยาก เพียงแต่จำกันได้หรือไม่ ก็เท่านั้น
    พิธีดีมวลสารดี ถูกต้องชัดเจน จำนวนการสร้างชัดเจน
อันนี้ก็ดูเอาว่าตอนสร้างมีมวลสาร อะไรใส่ไปบ้าง มีมวลสารเท็จจริงตามที่ว่าหรือไม่ พยามนึกดู ในตอนจองยุคนั้นเป็นยังไง มีโค๊ต มีหมายเลขหรือไม่ อันนี้ก็สำคัญ สร้างเยอะแต่จำนวนแน่นอน ดีกว่าบอกว่าสร้างน้อย แต่จำนวนไม่แน่ชัด ซื้อเท่าไหร่ก็ไม่มีหมด เอาเท่าไหร่ก็มี พวกนี้ผมว่าเหนื่อยครับ ที่สังเกตุได้ ดูที่ตอนของออกก็ได้ครับ ไอ้รุ่นที่ของออกกระปริดกระปอย พวกนี้น่าคิดครับ พยามดูรุ่นที่ของออกในคราวเดียว ได้รับหมดพร้อมกันนี่ได้เปรียบ เพราะคนสร้างไม่มีเหตุผลที่จะกั๊กของไว้หรอกครับ ไอ้ที่มันยังออกไม่ได้น่ะเพราะมันยังปั๊มไม่เสร็จซ่ะล่ะมากกว่า
    รูปแบบสวยงาม ผลิตงานปราณีตเรียบร้อย ฝีมือสกุลช่างโดดเด่น
นี่ก็สำคัญ การออกแบบสวยงาม ถูกเทวลักษณะ ขาขึ้นขาลง อะไรก็ดูกันเอา งานเรียบร้อยสวยงามหรือไม่ โรงงายผลิต คุณภาพเนื้องาน ความเรียบร้อยของงาน หลังเวลาผ่านไป ผลงานเป็นอย่างไร ผ่านมาถึงวันนี้ผมเชื่อว่าหลายท่านคงทราบแล้ว ที่เก็บไว้น่ะไปเปิดลังดูกันบ้างน่ะ ว่าพระลั่นพระร้าวกันบ้างหรือเปล่า บางรุ่น เปิดออกมา พระระเบิดลั่นร้าว กันหลายรุ่นเชียวแหระ เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน ก็หาทางแก้กันไป ฝีมือช่างแกะแม่พิมพ์ที่มีแฟนคลับ อันนี้ได้เปรียบ ฝีมือสกุลช่าง ที่ยอมรับกันโดยทั่วไปไม่ควรมองข้าม
    รุ่นที่เป็นต้นแบบ ที่ถูกก็อปเรียนแบบ ออกไปเป็นจำนวนมาก
รุ่นพวกนี้จะมีเอกลักษณ์โดดเด่น มีรูปแบบเป็นของตัวเอง สวยงามเป็นที่นิยม ถ้าไม่งั้นคงไม่มีใครไปก็อปลอกเลียนแบบเค้ามาหรอกครับ จะสี่กร สองกร ขาขึ้น ขาลง ก็พิจารณากันดูดีดี ล้วนมีผลทั้งสิ้น

ที่วิเคราะห์มาทั้งหมด เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผมเองคนเดียวทั้งสิ้นไม่ได้อิงสถาบันใด และ ขอวิพากษ์ เฉพาะรุ่นที่กำเนิดนับจากปี 50 เป็นต้นมา รุ่นก่อนหน้านั้นมิอาจเอื้อมที่จะไปวิพากษ์ เหตุเพราะรุ่นก่อนหน้านั้น มีน้อยเต็มทน และมิได้หมกหมุ่นมา เล่นแต่พอมัน เท่านั้น ท่านไม่ต้องเชื่อ เพียงแต่ที่สาธยายมา ให้ไว้เป็นแนวทางเท่านั้น ความคิดเกิดจากสมองอันน้อยนิด ภูมิความรู้เท่าหางอึ่ง พินิจพิเคราะห์ เพื่อปลอบใจ ตัวเองล้วนๆ
   จากใจจริง
ต๋อย พันธุ์ทิพย์