ข่วงสิงห์

ข่วงสิงห์

บริเวณนี้เดิมเป็นลานโล่งกว้าง เรียกว่า "ข่วง" อยู่นอกเมืองเชียงใหม่ด้านทิศเหนือ ห่างจากประตูช้างเผือก ซึ่งเป็นประตูเมืองเชียงใหม่ ประมาณ 2 กิโลเมตร ต่อมาในปี พ.ศ.2344 พระเจ้ากาวิละ เจ้าหลวงเมืองเชียงใหม่พระองค์แรก (พ.ศ. 2325 - 2356) ในสมัยรัตนโกสินทร์ โปรดให้ก่อสิงห์ปูนปั้นสีขาว ยืน 2 ตัว แต่ละตัวอยู่ภายในซุ้ม ตั้งไว้ที่นี่ ตัวหนึ่งหันหน้าไปทางทิศเหนือ อีกตัวหนึ่งหันหน้าไปทางทิศตะวันออก แล้วทำพิธีอัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้มาสถิตย์เป็นเดชานุภาพของบ้านเมือง

ใน อดีต กองทัพเชียงใหม่ ได้มากระทำพิธีบูชา เพื่อความเป็นสิริมงคลทุกปีจนเป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปว่า "ข่วงสิงห์ชัยมงคล" ต่อมาเจ้าอินทวิชยานนท์เจ้าหลวงเมืองเชียงใหม่ลำดับที่ 7 (พ.ศ.2416 -2439) โปรดให้สร้างวัดขึ้นไว้บริเวณใกล้กันหนึ่งวัด คือ วัดข่วงสิงห์ชัยมงคล

เมื่อครั้งฉลองเมืองเชียงใหม่ 700 ปี พ.ศ. 2539 หน่วยงานภาครัฐและเอกชนได้ร่วมกันบูรณะซ่อมแซมข่วงสิงห์ พร้อมกับปรับภูมิทัศน์โดยรอบ ด้วยการขุดคูน้ำล้อมแล้วยกพื้นก่ออิฐถือปูนเป็นลานกว้าง มีบันไดทางขึ้นอยู่ด้านหน้าทิศตะวันออก สิงห์แต่ละตัวสูงประมาณ 2 เมตร ทาสีขาวภายในซุ้ม

ปัจจุบันตั้งอยู่ที่ถนนเชียงใหม่-แม่ริม ใกล้สี่แยกข่วงสิงห์ ตำบลช้างเผือก อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ กรมศิลปากรประกาศขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานสำคัญของชาติ เมื่อวันที่ 8 มีนาคม พ.ศ.2478