พระเกจิแห่งเมืองร้อยเกาะ...ตอน..หลวงพ่อมี วัดสำเร็จ เกาะสมุย สุราษฏร์ธานี

อัตโนประวัติ ท่านพระครูทีปาจารคุณารักษ์ (มี อินฺทสุวณฺโน) อดีตเจ้าคณะอำเภอเกาะสมุย รูปที่ 4 และอดีตเจ้าอาวาสวัดสำเร็จ ต.หน้าเมือง อ.เกาะสมุย จ.สุราษฏร์ธานี...เดิมชื่อ มี นามสกุล บุญสิน เป็นบุตรคนที่ 2 ในบรรดาพี่น้องทั้ง 9 คน ของ นายสม -นางไหม บุญสิน ..เกิดเมื่อวันที่ 7 เมษายน พ.ศ.2421 "ตรงกับวันอาทิตย์ เดือน 5 ปีขาล สัมฤทธิศก รศ.97 จศ.1240" ณ.บ้านตำบลมะเร็ต อำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฏร์ธานี...ในวัยเด็กได้ศึกษาเล่าเรียนเบื้องต้นกับคุณตาของท่านเอง ต่อมาเมื่ออายุได้ 7 ปี ก็ได้เข้าศึกษาเล่าเรียนภายในวัดตามสมัยนิยมในสมัยนั้นกับครูที่มาจาก จังหวัดนครศรีธรรมราช จนสามารถอ่านออกเขียนได้...เมื่ออายุได้ 21 ปี ได้เข้าอุปสมบท ณ วัดประเดิม ตำบลหน้าเมือง อำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฏร์ธานี โดยมี พระครูวิบูลยธรรมสาร (เพชร ติสฺโส) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูทีปาจารคุณารักษ์(รักษ์ อินฺทสุวณฺโน) เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอธิการทับ วัดแจ้ง เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า " อินฺทสุวณฺโน"....หลังจากอุปสมบทแล้วได้จำพรรษาที่วัดสำเร็จ ซึ่งท่านพระครูวิบูลยธรรมสาร (เพชร ติศฺโส) เป็นเจ้าอาวาสอยู่ในขณะนั้น....ท่านได้ศึกษาด้านวิปัสสนากรรมฐานตามแนวทางของ หลวงพ่อเพชร ติสฺโส เรียนพระสูตรต่างๆจนสามารถท่องจำได้ ท่านมีความขยันหมั่นเพียรและปฏิบัติพระธรรมวินัยโดยเคร่งครัด...และได้ร่วมออกธุดงค์รอบเกาะสมุยกับ หลวงพ่อเพชร ติสฺโส และพระครู ศรีฟ้า (คุณพ่อของคุณครูพิศาล ศรีฟ้า) เริ่มออกธุดงค์ที่ป่าช้าวัดสำเร็จ พักตามป่าช้าต่างๆ หลายแห่ง แต่ละแห่งใช้เวลาไม่เท่ากัน 1 คืนบ้าง 2 คืนบ้าง บางแห่งนอนบนหลุมศพโดยไม่รู้ตัว การออกธุดงค์รอบเกาะสมุยใช้เวลาเป็นแรมเดือน เพราะบางแห่งเมื่อไม่สบายก็ต้องกลับมาพักผ่อนที่วัดก่อน มีการปฏิบัติอย่างเคร่งครัด ...ต่อมาเมื่อเที่ยวจาริกภายในเกาะสมุยโดยรอบครบทุกจุดแล้ว ได้ออกไปสู่ต่างจังหวัดและต่างประเทศ ..หลวงพ่อมี ท่านได้ฝึกปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานต่อในต่างจังหวัด อาทิเช่น ไปพระพุทธบาท จังหวัดสระบุรี , ชุมพร , ระนอง ,นครศรีธรรมราช , ตรัง และภูเก็ต โดยเฉพาะที่จังหวัดภูเก็ต ได้อยู่จำพรรษาที่วัดมงคลนิมิตร ซึ่งเป็นวัดเจ้าคณะจังหวัดภูเก็ตในสมัยนั้นเพื่อเตรียมสืบเรือเดินสมุทร เพื่อจะเดินทางไปประเทศศรีลังกาและอินเดีย การออกธุดงค์ในครั้งนั้นใช้เวลาเป็นแรมปีจึงได้เดินทางกลับมายังเกาะสมุย อยู่จำพรรษาที่วัดสำเร็จ ตำบลหน้าเมือง อำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฏร์ธานี ตามเดิม...ต่อมา หลวงพ่อเพชร ติสฺโส ผู้เป็นอาจารย์ได้เล็งเห็นถึงความอุตสาห์ตั่งมั่นในด้านวิริยะอุตสาหะและความศรัทธาในการศึกษา จึงได้ส่งตัว หลวงพ่อมี เข้าศึกษาบาลีต่อใน กรุงเทพฯ ไปประจำอยู่ในสำนักวัดมหาธาตุฯ ซึ่งมีเพื่อนร่วมศึกษาในครั้งนั้นเท่าที่ทราบคือ พระธรรมถาวร อดีตเจ้าคณะ 4 รองเจ้าอาวาสวัดมหาธาตุฯ ในสมัยนั้น , สมเด็จพระพุฒาจารย์(โสม)อดีตเจ้าอาวาสวัดสุทัศน์ฯ เป็นต้น....ครั้นถึงกำหนดปี่ที่เข้าสอบบาลีใกล้เข้ามา ปรากฏว่า หลวงพ่อเพชร ติสฺโส ผู้เป็นอาจารย์เกิดล้มป่วยอาพาธหนัก ...ท่านจึงได้ตัดสินใจไม่เข้าสอบ กลับมาพยาบาลอาจารย์เพื่อแทนคุณ ยอมสละการเรียน การสอบ การศึกษาในครั้งนั้น....จนในที่สุด หลวงพ่อเพชร ติสฺโส ก็ได้มรณภาพลงในปีนั้นที่วัดประเดิม ท่านก็ได้ทำหน้าที่เป็นประธานเรื่องศพและงานพระราชทานเพลิงที่วัดสำเร็จเป็นที่เรียบร้อย เมื่อเสร็จการบำเพ็ญศพ หลวงพ่อเพชร ติสฺโส แล้วท่านได้ประจำอยู่ที่วัดสำเร็จ ตัดสินใจไม่ขึ้นไปศึกษาต่อในกรุงเทพฯ และรับตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดสำเร็จในเวลาต่อมา ประมาณ ปี พ.ศ.2450 ขณะนั้นท่านอายุได้ 29 ปี...เหตุผลประการสำคัญอีกประการหนึ่งที่ท่านยอมสละการศึกษาของท่านในขณะนั้นก็คือ ท่านคิดถึงอนาคตของเยาวชนเกี่ยวกับการศึกษาเล่าเรียน ท่านจึงได้ชักชวนชาวบ้านในถิ่น จัดสร้างโรงเรียนประชาบาลขึ้น โดยท่านเป็นครูสอนเอง ขณะนั้นตามหัวเมืองต่างๆทางกระทรวงธรรมการยังไม่มีโรงเรียนที่จะให้การศึกษาแก่เยาวชน ท่านได้บุกเบิกจัดสร้างโรงเรียนร่วมกับประชาชน 2ตำบลที่วัดสำเร็จปัจจุบันขึ้น 1 หลัง ชื่อ โรงเรียน"เมร็ต หรือ คงคาคีรี"แล้วรวมเฉพาะเด็กชายที่ฝากไว้ที่วัดเมร็ตขณะนั้น กับวัดประเดิม และวัดละไม รวมเด็กประมาณ 50-60 คน เปิดสอนนักเรียนขึ้นครั้งแรกในอำเภอเกาะสมุย เมื่อประมาณ พ.ศ.2450 จนทางราชการยื่นมือเข้าช่วยเมื่อประมาณ พ.ศ.2455 และทำหน้าที่ครูใหญ่อย่างเป็นทางการ เมื่อ ปี พ.ศ.2460 จนถึง วันที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ.2480 ได้ลาออกจากราชการ การเป็นครูใหญ่ เมื่ออายุได้ 59 ปี เพราะต้องออกมารับตำแหน่งเจ้าคณะอำเภอเกาะสมุย รูปที่ 4 โดยได้รับพระราชทานสมณศักดิ์พระครูสัญญาบัตรในราชทินนามที่ "พระครูทีปาจารคุณารักษ์" และรับตราตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์ ในปีเดียวกัน....ท่านได้ยึดระบบระเบียบอย่างเคร่งครัด จนทำให้ลูกศิษย์มีความประทับใจยึดเป็นแบบอย่าง และเกรงขามไปตามๆกันสำหรับผู้ที่นอกลู่นอกแบบ จนมีชื่อกระฉ่อนไปถึง จังหวัดนครศรีธรรมราช จังหวัดชุมพร และจังหวัดอื่นๆ ในสมัยนั้น....ท่านพระครูทีปาจารคุณารักษ์ (มี อินฺทสุวณฺโน) ท่านดำรงสังขารจนถึง วันที่ 26 กันยายน พ.ศ.2517 ก็ได้ถึงแก่มรณภาพลง สิริอายุรวม 97 ปี พรรษา 75 ..หลังจากท่านมรณภาพลง ทางวัดและคณะกรรมการได้เก็บสรีระสังขารของท่านไว้บนโรงธรรม ซึ่งท่านดำริให้สร้างเพื่อการเก็บศพโดยเฉพาะ จนถึงวันกำหนดพระราชทานเพลิงศพ วันที่ 15-19 เมษายน พ.ศ.2532 รวมระยะเวลาทั้งสินจากวันมรณภาพจนถึงวันพระราชทานเพลิงศพ รวม 14 ปี 7 เดือน 23 วัน...@@@