หลวงพ่อเหนาะ วัดป้อม...เกจิเมืองเพชร..ผู้มีแต่ให้

ประวัติ พระครูพิพิธศุภการ (หลวงพ่อเหนาะ วัดป้อม)

                พระครูพิพิธศุภการ นามเดิม เสนาะ  นามสกุล เจริญพงศ์  ชาวบ้านเรียก หลวงพ่อเหนาะ เกิดเมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2465  ท่านเกิดที่บ้านปากทะเล ตำบลปากทะเล อำเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี  โยมบิดาชื่อ นายฉาย เจริญพงศ์  มารดาชื่อ นางผิน เจริญพงศ์  ก่อนบรรพชาอุปสมบทหลวงพ่อท่านเคยรับราชการทหารช่วงเกิดสงครามโลกครั้งที่2  ระหว่าง พ.ศ.2586-2488 ณ ค่ายรามราชนิเวศน์  หลังจากนั้นหลวงพ่ออุปสมบทที่วัดยาง โดยมีพระพิศาลสมณกิจ(พระเทพวงศาจารย์)  เจ้าอาวาสวัดยาง เป็นพระอุปัชฌาย์  พระอาจารย์ผ่าน วัดยาง เป็นพระกรรมวาจาจารย์  พระครูรัตนสารวิสุทธิ์(เชื่อม) วัดแก่นเหล็ก เป็นพระอนุสาวนาจารย์  โดยได้รับฉายา “กมโล”

                พระครูพิพิธศุภการ (เหนาะ) อดีตเจ้าอาวาสวัดป้อม  แต่เดิมท่านบวชและจำพรรษาอยู่วัดยาง อ.เมือง จ.เพชรบุรี  เป็นเลขานุการส่วนตัวของพระเทพวงศาจารย์ อดีตเจ้าอาวาสและเจ้าคณะจังหวัด  แต่เมื่อหลวงพ่ออิ่ม(พระครูสังวรวัชรคุณ) เจ้าอาวาสวัดป้อมขณะนั้น ท่านชราภาพมากไม่สามารถดูแลปกครองพระภิกษุและกิจการต่างๆภายในวัดให้เป็นตามความเรียบร้อยปกติได้  ทางคณะกรรมการวัดและศิษย์ทั้งหลายจึงมีความเห็นพ้องต้องกันที่จะกราบท่านพระครูพิพิธศุภการเดินทางจากวัดยางมาจำพรรษาที่วัดป้อมให้มาดูแลปกครองวัดป้อมแทนโดยเบื้องต้นท่านมารับตำแหน่งรักษาการเจ้าอาวาสวัดป้อมก่อน  เมื่อ พ.ศ.2530  จึงดำรงเป็นเจ้าอาวาสวัดป้อมและพระอุปัชฌาย์  เมื่อวันที่ 5 ธันวาคม 2537 ได้รับแต่งตั้งเป็นครูสัญญาบัตร “พระครูพิพิธศุภการ”

                วัตรปฏิบัติของหลวงพ่อเป็นที่ยกย่องนับถือ เช่น ออกบิณฑบาตเป็นวัตร  ลงทำวัตรเช้า/เย็นมิได้ขาด  ทุกวันพฤหัสท่านจะใส่บาตรพระสงฆ์หน้าวัดทุกสัปดาห์   ทำพิธีบูชาครูเป็นประจำทุกปีเพื่อระลึกนึกถึงคุณของครูอาจารย์ของท่าน  หากมีเวลาว่างท่านจะทำความสะอาดวัดโดยการกวาดใบไม้  และท่านจะอนุเคราะห์ผู้ที่มาขอใช้พื้นที่ภายในวัดเสมอมา

                หลวงพ่อเหนาะ โด่งดังเรื่องการทำน้ำมนต์ ได้มาจากหลวงพ่อเจริญ วัดทองนพคุณ การเจิมรถได้มาจากหลวงพ่อแดง วัดเขาบันไดอิฐ คาถาเมตตามหานิยม แคล้วคลาด ได้มาจากหลวงพ่ออินทร์ วัดยาง เจ้าคณะจังหวัด  ปกติญาติโยมที่มาทำบุญ ท่านจึงลุกขึ้นมานั่งแล้วหยิบเอาขันน้ำมนต์มาประพรม พร้อมทั้งสวดกับแขกทุกคนจนหมดขัน แล้วหยิบเอาเหรียญมาแจกคนละเหรียญ

                ตอนหัวค่ำของคืนวันที่ 18 สิงหาคม 2553 บรรยากาศบริเวณวัดป้อมดูจะเงียบสงบและวังเวง ดุจสภาวธรรมของเรือนกาย-ใจของท่านพระครูพิพิธศุภการ  ขณะชีพจรท่านเต้นช้าลงจนถึงเวลา 23.00น. หลวงพ่อได้ละสังขารโดยสงบ เหลือไว้แต่ผลงานและคุณธรรมอันอุดมฝากไว้เป็นอนุสรณ์ต่อไป

                พูดถึงวัตถุมงคลมีมากมายหลายแบบ ทุกอย่างหลวงพ่อจะแจกให้ฟรีๆ ดุจเป็นที่ระลึก  ทั้งเหรียญรูปเหมือนท่านและ ผ้ายันต์รุ่นแรกสีขาวผืนเล็กและรุ่นสองสีแดงท่านจะลงยันต์ด้วยตัวเองแต่ช่วงหลังท่านคงไม่มีเวลาพอ  จึงใช้ตราปั๊มลงในผืนผ้าสีแดงและสีขาว  นอกจากนี้หลวงพ่อยังได้รับกิจนิมนต์ให้ปลุกเสกวัตถุมงคลตามวัดต่างๆมากมายนับครั้งไม่ถ้วน  บางครั้งลูกศิษย์หรือผู้เคารพในวิทยาคมได้นำแผ่นตะกั่วให้ท่านลงเพื่ออธิษฐานจิตทำเป็นตะกรุด

                ประสบการณ์ผ้ายันต์สีขาวว่า ฟันกันที่สนามวัวลาน คนถูกฟันล้มลงแล้วลุกขึ้นมาได้ คนฟันวิ่งหนีตกใจ! มันลุกขึ้นมาได้อย่างไร ขนาดใช้มีดปาดตาลฟันด้วย  และ เหรียญหลวงพ่อรุ่นแรกก็มีประสบการณ์ มีการยิงกันที่ประตูวัดป้อมนี่แหละ ยิงนัดแรกออก พอยิงนัดที่ 2 อีกคนไม่ออก เพราะพกเหรียญรุ่นแรกของหลวงพ่อ