หลวงปู่ทวดวัดพระโคะ

ประวัติ(ย่อ)การสร้างพระสมเด็จเจ้าพะโคะ

วัดพะโคะ ซึ่งเป็นวัดที่ สมเด็จเจ้า พะโคะ หรือ หลวงพ่อทวด เคยพำนักจำพรรษามาก่อน เนื่องจากชาวอำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา ก็ต้องการมีพระเครื่องในนาม หลวงพ่อทวดมาบูชาบ้าง
ด้วยเหตุนี้ ท่านอาจารย์เขียว ปุญญผโล ผู้ช่วยเจ้าอาวาส วัดพะโคะ ซึ่งรักษาการแทนเจ้าอาวาสใน ขณะนั้นจึงได้ร่วมกับคณะกรรมการ วัดพร้อมชาวบ้านที่นั่นทำการสร้าง พระหลวงพ่อทวด ขึ้นบ้างโดยรวบรวมวัสดุที่จะนำมาเป็นเนื้อหาในการสร้างพระอาทิ ว่าน 108 ชนิด ที่นำมาจากวัดต่าง ๆ, น้ำผึ้งรวง, กล้วยน้ำว้า, น้ำมันตังอิ๊ว พร้อม ผงพุทธคุณอื่น ๆ มาผสมเป็นเนื้อเพื่อ สร้างพระขึ้นโดยเริ่มดำเนินการในช่วงเข้าพรรษาเดือน 8 ของปี พ.ศ. 2506 ด้วยการจัดสร้างแม่พิมพ์ด้วยเนื้อหินจำนวน 12 แม่พิมพ์ มีทั้งพิมพ์แบบ พระซุ้มกอ, พิมพ์ใหญ่, พิมพ์เล็ก ตลอดทั้งแกะพิมพ์พิเศษขึ้นเพื่อแจกจ่ายแก่กรรมการที่มาช่วยงานเป็น พิมพ์รูปไข่, พิมพ์ใหญ่, พิมพ์เล็ก ที่เรียกกันว่า พิมพ์กรรมการใหญ่และเล็ก
โดยมี ปลัดศักดา ไชยาวรรณ ซึ่งเป็นผู้ชำนาญด้านการแกะ แม่พิมพ์โดยเป็นผู้ที่แกะแม่พิมพ์พระให้กับ วัดยะหา และ วัดเมือง มาก่อน ซึ่งหลังจากแกะแม่พิมพ์เสร็จแล้วจึงระดมชาวบ้านมาร่วมกันกดพิมพ์พระ โดยทุกคนต้องชำระล้างร่างกายให้สะอาดก่อนแล้วนุ่งขาวห่มขาว มารับศีลพร้อมทำสมาธิตามขั้นตอนการสร้างพระเครื่องของวัดพะโคะ อีกทั้งการพิมพ์พระครั้งแรกนั้นก็ต้องให้บุคคลที่มีชื่อเป็นมงคลอย่างเช่น นายนำ, นายชัย, นายคง เป็นต้น เป็นผู้กดพิมพ์พระเป็นครั้งแรกภายในวงสายสิญจน์ครั้งละ 5-6 คน ระหว่างนั้นก็จะมีการสวดมนต์ของพระสงฆ์ตลอดการจัดสร้างที่ใช้เวลานับเดือนจึงได้พระมากมายเรียกว่าครบตามจำนวนพระธรรมขันธ์คือ 84,000 องค์ จากนั้นจึงนำเนื้อพระที่เหลือไปกด ?พิมพ์กรรมการ? ต่อจนเนื้อพระหมดปรากฏว่าพิมพ์นี้กดพิมพ์พระได้น้อยมากเพราะเนื้อที่ผสมมาสร้างพระหมดลงก่อน จึงเป็นเหตุให้พิมพ์กรรมการมีค่านิยมสูงกว่าพิมพ์อื่น ๆ
หลังการกดพิมพ์พระเสร็จสิ้นพร้อมเนื้อพระแห้งดีแล้วจึงจัดพิธี พุทธาภิเษกขึ้นโดยมอบให้ ?ขุนพันธรักษ์ราชเดช เป็นผู้ดำเนินการด้านพิธีการด้วยการนิมนต์เกจิอาจารย์ชื่อดังในยุคนั้นหลายรูปมาร่วมพิธี โดยไม่ลืมทำการอัญเชิญบารมีหลวงพ่อทวดมาร่วมในพิธีด้วยเช่นกัน และหลังจากเสร็จสิ้นพิธีพุทธาภิเษกแล้วจึงนำแจกจ่ายแก่ชาวบ้านทั่วไปโดยเนื้อหาของพระมีหลายสีเช่น ดำ, เทา, น้ำตาล และ น้ำตาลอมแดง ซึ่งจากวันนั้นมาถึงวันนี้ พระหลวงพ่อทวดวัดพะโคะ รุ่นนี้ก็มีอายุร่วม 40 ปีแล้วเนื้อหา จึงมีความเก่าปรากฏให้เห็นประกอบกับเป็นรุ่นที่มีผู้เสาะแสวงหาจึงเป็นที่นิยมกันแพร่หลาย จึงมีของทำเทียมออกมาหลายฝีมือ ฉะนั้นจะเสาะหาจึงพึงระวังหากไม่ถ่องแท้ต้องปรึกษาผู้รู้ดีที่สุดเลย. (บทความโดยปริญญา ปาลกะวงศ์ ณ อยุธยา)

วัดพะโคะ(วัดพระราชประดิษฐาน) สถานที่ตั้ง ตั้งอยู่บนเขาพะโคะ หรือเขาสิงห์ หมู่ที่ ๖ ตำบลชุมพล อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา

ประวัติความเป็นมา
ตามพงศาวดารเมืองพัทลุงเรียกว่า "วัดหลวง" สร้างในสมัยสมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒ ได้พระราชทานที่กัลปนา (ยกให้) ครั้งแรกประมาณปี พ.ศ. ๒๐๕๗ ต่อมาสมัยสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ (พ.ศ. ๒๐๙๑ - ๒๑๑๑) ได้รับพระราชทานที่กัลปนาวัดนี้ เรียกว่าวัดราชประดิษฐาน และได้สร้างพระโคตมะ หรือพระพุทธรูปไสยาสน์ ที่ประดิษฐานอยู่จนกระทั่งทุกวันนี้ คำว่า "พะโคะ" น่าจะมาจากคำว่า "พระโคตมะ" นั้นเอง วัดพะโคะเคยถูกโจรสลัดมลายู ยกทัพเรือมาปล้น ๒ ครั้ง เผาผลาญทำลายพระมาลิกเจดีย์ วิหารพระพุทธบาท และศาสนสถานอื่นๆ อีกจำนวนมาก จึงทำให้มีการบูรณะปฏิสังขรณ์วัดพะโคะครั้งสำคัญขึ้น ในครั้งที่สมเด็จพระราชมุนีสามิราม (สมเด็จพระโคะหรือหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด) ขอพระราชทานที่กัลปนาใหม่ในสมัยสมเด็จพระเอกาทศรถ (ระหว่าง พ.ศ. ๒๑๔๘ - ๒๑๕๘) ได้บูรณะ พระมาลิกเจดีย์สูง ๑ เส้น ๕ วา (สูงกว่าเดิม ๕ วา) โดยได้รับพระราชทานยอดพระเจดีย์เนื้อเบญจโลหะ ยาว ๓ วา ๓ คืบ มาจากกรุงศรีอยุธยาสมเด็จพระราชมุนีมีความสำคัญต่อวัดนี้มากจนได้มีอนุสาวรีย์ปางธุดงค์จาริกของท่านไว้เคารพสักการะ

ความสำคัญต่อชุมชน
วัดพะโคะ เป็นวัดที่มีความสำคัญต่อชุมชนมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา โดยใช้เป็นสถานที่กระทำพิธีดื่มน้ำพระพิพัฒน์สัตยาของเมืองพัทลุง เป็นวัดที่ประดิษฐานพระมาลิกเจดีย์พระพุทธไสยาสน์หรือพระโคตมะ และอนุสาวรีย์หลวงพ่อทวด (สมเด็จพระราชมุนีสามิราม) ในลักษณะจาริกธุดงค์ ซึ่งเป็นที่ศรัทธาและเคารพบูชาของชาวไทยและชาวต