ผู้สืบสานตำนานวิทยาคมมนต์ตราขลังแห่งลุ่มน้ำแม่กลอง

ชีวประวัติ ล.พ.สง่า วัดหนองม่วง และ วัดบ้านหม้อ

ขอเชิญ ท่าน ที่ทราบประวัติของ ล.พ.สง่า ลงเพิ่มเติมได้เลยครับ

เพื่อเป็นประวัติสีบต่อไปครับ



ชาติภูมิ หลวงพ่อสง่า อนุปุพฺโพ แห่งวัดบ้านหม้อจังหวัดราชบุรี มีนามเดิมว่า สง่า เวสสุวรรณ เกิดเมื่อวันที่ 11 มีนาคม 2469 เป็นบุตรของนายเขี้ยมและนางเม้า เวสสุวรรณ ณ บ้านหม้อ ต.คลองตาคต อ.โพธาราม จ.ราชบุรี...... ชีวิตในวัยเยาว์ของท่านได้รับการศึกษาจากโรงเรียนวัดบ้านหม้อโดยมีบรรดาพระภิกษุสงฆ์ เป็นผู้อบรมสั่งสอนวิทยาวิชาการอีกทั้งบางวันยังต้องนอนค้างวัดเพื่อช่วยปรนนิบัติรับใช้ พระสงฆ์อยู่เสมอๆ ดังนั้นชีวิตของหลวงพ่อสง่าจึงอยู่ใกล้ชิดกับพระและวัดมาโดยตลอดจนกระทั่งจบชั้น ประถมศึกษาปีที่ 4 จึงได้ออกจากโรงเรียนมาช่วยครอบครัวทำไร่ทำนา
อุปนิสัย
ของท่านในวัยหนุ่มก็เหมือนกับวัยรุ่นส่วนใหญ่ทั่วไปที่เสร็จจากการทำงานก็มักไป เที่ยวเล่นสนุกสนานกับเพื่อนๆ ไปตามเรื่อง บางครั้งท่านก็ไปเที่ยวยังหมู่บ้านอื่นเพื่อเสาะแสวงหาความรู้ด้านคาถาอาคมจากครูอาจารย์ที่เก่งๆ แต่ก็ยังไม่เป็นที่พอใจจนกระทั่งทราบมาว่าที่วัดไทรอารักษ์มีอาจารย์ที่เชี่ยวชาญคาถา อาคมอยู่รูปหนึ่งจึงดั้นด้นไปพบเพื่อขอเรียนวิชาแต่หลวงพ่อวัดไทรอารักษ์กลับตั้งคำถามว่า มาจากที่ใดและพอทราบว่ามาจากบ้านหม้อท่านจึงปรารภขึ้นว่า
“หาหญ้ากินไกลคอกเหลือเกินนะเรา อย่าลืมหญ้าปากคอกดูบ้างว่าหญ้าปากคอกนั้นงามขนาดไหน”
นายสง่าในขณะนั้นได้แต่คิดถึงถ้อยคำปริศนาที่หลวงพ่อวัดไทรฯได้พูดถึงแต่ก็คิดไม่ออก จนกระทั่งไม่นานท่านจึงไขปริศนาได้ว่าหญ้าปากคอกที่พูดถึงนั้นก็คือท่านพระครูเจ้าอาวาส วัดบ้านหม้อนั่นเองท่านจึงได้ปวารณาตัวเป็นศิษย์เพื่อเล่าเรียนวิชาอาคมนานนับปีจนมี ความรู้แคล่วคล่องในบทสวด คาถาอาคม อักขระเลขยันต์พอควร
ต่อมาในปี 2481 ท่านได้ตัดสินใจอุปสมบทที่วัดบ้านหม้อ จ.ราชบุรี ขณะมีอายุได้ 22 ปีโดยมี พระอธิการกลิ่น วัดคงคาเป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์เกลี้ยง วัดเฉลิมอาสน์เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอาจารย์เช้งและพระอาจารย์แป๊ะ เป็นพระอนุสาวนาจารย์ (สมัยนั้นใช้พระคู่สวดในพิธีกรรมถึง 3 รูป) ได้รับฉายาว่า “อนุปุพฺโพ”
ครั้นอุปสมบทแล้วท่านได้อยู่จำพรรษาที่วัดบ้านหม้อเพื่อศึกษาพระธรรมวินัยจนสามารถ สอบได้นักธรรมชั้นตรีและโทตามลำดับรวมถึงวิชาอาคมที่ได้รับการถ่ายทอดมาจาก พระอาจารย์แป๊ะ พระอาจารย์เปีย วัดบ้านหม้อและวิชาการแพทย์แผนโบราณ วิชาสมุนไพร จนกระทั่งเรียกได้ว่ามีความเชี่ยวชาญยากหาใครเทียบในเวลานั้น
ต่อมาในปี 2484 ทางวัดหนองม่วง อ.บางแพ จ.ราชบุรี ขาดพระสงฆ์ผู้นำที่จะดูแลวัด ชาวบ้านและไวยาวัจกรจึงได้พร้อมใจนิมนต์ท่านให้มาดูแลและพัฒนาวัดหนองม่วง หลวงพ่อสง่าพิจารณาดูแล้วเห็นด้วยกับเจตนาอันบริสุทธิ์ของชาวบ้านท่านจึงได้ย้ายมาอยู่ ที่วัดหนองม่วงตามคำขอและได้พัฒนาวัดให้ดีขึ้นตามที่ชาวบ้านต้องการดังที่เห็น ในปัจจุบันโดยได้ใช้วิชาความรู้ที่เรียนมาให้เกิดประโยชน์กับชาวบ้านอย่างสูงสุด จากนั้นจึงกลับมาจำพรรษาที่วัดบ้านหม้อตามเดิม
การศึกษาพุทธาคม
หลวงพ่อสง่าเริ่มศึกษาคาถาอาคมและอักขระเลขยันต์ มาตั้งแต่ตอนสมัยเป็นหนุ่ม ทั้งวิชาสักยันต์ รดน้ำมนต์ ครั้นพออุปสมบทแล้วก็ยังให้ความสนใจอย่างต่อเนื่อง ด้วยว่า
“แม้ไม่ใช่กิจของสงฆ์แต่ก็เป็นความนิยมของคนสมัยนั้น เพื่อให้เกิดศรัทธายึดเหนี่ยวทางจิตใจ”
โดยหลวงพ่อท่านได้เป็นอาจารย์สักอยู่หลายปีจนกระทั่งได้ข่าวว่าผู้ที่ท่านสักให้ส่วนมากไปกระทำชั่ว เป็นนักเลงเพราะฮึกเหิมลำพองในความคงกระพันของรอยสักที่หลวงพ่อสักให้ ท่านจึงได้เลิกพิธีกรรมการสักทั้งหมดเพราะเห็นว่าสิ่งนี้ไม่เกิดแก่นสารที่แท้จริง
เมื่อมีเวลาว่างท่านได้ไปขอต่อวิชากับหลวงปู่ดี วัดบ้านยาง อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุรี ซึ่งเก่งในด้านการสร้างพระปิดตามหาอุตม์ คงกระพันชาตรี, หลวงพ่อเปลี่ยน วัดใต้ จ.กาญจนบุรี โดยได้รับการถ่ายทอดวิชาลบผงอิทธิเจ ปถมัง และการเขียนยันต์ 108, หลวงพ่อแช่ม วัดตาก้อง ได้วิชามหาอุตม์, หลวงพ่อเงิน วัดดอนยายหอมได้ครอบครูนะเมตตาและได้รับการสอนวิชาเจริญวิปัสสนาและครูบาอาจารย์ท่านอื่นๆ อีกมากมาย
ปฏิปทากิตติคุณและคุณธรรมของหลวงพ่อสง่าช่างมีเมตตาธรรมสูงส่งยิ่งนัก ท่านได้พัฒนาวัดและพัฒนาคนให้รู้จักหลักการดำเนินชีวิตอย่างปกติสุข สอนให้รู้จักอดทน เพียรพยายามพึ่งตนเอง เอาชนะใจตนเอง เน้นวิถีชีวิตอย่างชาวบ้าน ดังที่ท่านเน้นเสมอว่า
“คนเราถ้าไม่รวยก็อย่าจน ให้มีหิริโอตัปปะ ให้มีความอดทนและเพียรพยายามจะไม่อดตาย ความจนความรวยเราไม่ได้เอามาตั้งแต่เกิด แต่เราทำตัวเราให้รวย ให้จนได้ทั้งนั้น เป็นหนี้ก็เอามาให้พระแก้ เราต้องแก้ที่ต้นเหตุคือตัวเราเอง หาได้ใช้เป็น ใช้ให้น้อย หาพอเพียงก็จะไม่จน”

หลวงพ่อสง่า ราชบุรี เดิมท่านอยู่วัดหนองม่วงมานาน ประมาณ ปี 2538 ท่านมาอยู่ที่วัดบ้านหม้อ อำเภอโพธาราม ท่านมรณะเกือบ 2 ปี แล้วครับ อายุ 88 ปีเหรียญรุ่นดังของท่านคือ ปี 2511 กับ 2530 ครับ
เหรียญหลวงพ่อสง่ารุ่นแรก ออกปี 2511 เป็นเหรียญไม่มี พ.ศ ทำไปได้จำนวนหนึ่ง หลวงพ่อก็หยุด แล้วให้ช่างแก้ไขด้านหลัง ใส่พ.ศ 2511 เข้าไป
รุ่นไม่มีพ.ศ เลยมีน้อยกว่ารุ่นมี พ.ศ 2511
รุ่นนี้ พิธีเดียวกัน เหรียญส่วนใหญ่กว่า 90 % หลวงพ่อจะจารด้านหน้าเหรียญ
ทหารและตำรวจ แถวราชบุรี พบประสบการณ์ กันบ่อยๆ
ของเก๊ออกมาแล้ว เนื้อใหม่ เหรียญหนา และไม่มีจาร
เหรียญ ปี 2530 ลูกศิษย์ โดนยิงเป็นรอยเล็กน้อยหลังต้นคอ ลง น.ส.พ ท้องถิ่นนานแล้ว
เหรียญ ปี 2537 เหรียญไร้ห่วง (หลอมไม่ละลาย) ถือว่าเป็นเหรียญปาฏิหารเหรียญหนึ่งของท่านเลยทีเดียว

หลวงพ่อสง่าท่านเป็นพระ สมถะ อยู่ง่ายๆ ไม่มีกุฎิส่วนตัว
จำวัดนอนที่ศาลาวัด โดยไม่กางมุ้ง ถามคนแถว วัดได้ครับ

ข้อคิดการสะสมพระเครื่องผมได้จากหลวงพ่อสง่าครับ
ท่านได้กรุณาสอนว่า ในสมัยก่อนคนห้อยพระองค์เดียว โดยยึดมั่นอาจารย์องค์ไหนก็องค์นั้น
เราเคยได้ยินว่าคนหนังเหนียวมีจริง เพราะเกจิท่านเก่งมาก
ท่านสร้างพระแจกด้วยใจที่บริสุทธิ์ คนที่รับพระก็เป็นคนดี วันพระเข้าวัดเข้าวา ก็เลยเสริมกัน เป็น 2แรง
แต่ปัจจุบันบางวัดหวังปัจจัยกันมาก และคนรับพระบางคนศีล 5 ก็ยังไม่ได้ ความขลังก็อาจจะทำให้สู้รุ่นเก่าไม่ได้
ท่านบอกว่าคล้องพระในคอ 3 องค์ก็พอ ชอบองค์ไหนก็ขึ้นเลย ให้นึกไว้ 2 ข้อ
1)เพื่อเป็นสิริมงคลติดตัว
และเป็นกำลังใจเมื่อต้องเดินทางไกล หรืออยู่ในที่เปลี่ยว ให้นึกว่าหลวงพ่อมาด้วย
2)ให้เตือนตนเองอยู่เสมอว่า พระอยู่กับตัว อย่าทำอะไรที่ผิด ศีล 5 ข้อเด็ดขาด
(เอ!.แล้วพวกห้อยพระเต็มคอ แล้วหลอกขายพระะคนอื่นทั้งๆที่รู้ว่าเก๊ จะว่าไงดีล่ะ)
คนเราถ้าถึงคราวตาย ก็ต้องตาย คนที่ไม่ถึงคราว ไม่คล้องพระก็ไม่ตาย หลวงพ่อท่านย้ำให้ฟัง
ครั้งหนึ่งเคยมีคนมาให้ท่านทำพิธีสะเดาะเคราะห์ให้ โดยบอกว่า ระยะหลังดวงไม่ดี หลวงพ่อตอบว่า ทำแล้วก็แก้ไม่หายหรอก
มันเป็นเรื่องของบุญกรรมแต่ชาติก่อน
ถ้าทำก็แค่ให้กำลังใจเท่านั้น ที่อื่นอาจจะมีการทำ แต่หลวงพ่อสง่าบอกว่าท่านจะไม่ทำเด็ดขาด
เป็นการหลอกเอาเงินเขามากกว่า ท่านชอบพูด อะไรตรงๆ

ท่านเคยบอกว่า ท่านมาบวช เพราะต้องการ ลด ละ สิ่งต่างๆ แต่บางครั้ง มาให้ตำแหน่งทางโลก เราไม่อยากได้
ถ้าหากปฎิเสธได้ก็จะปฏิเสธ (ท่านมักจะใช้คำว่าเรา)
มีพระท้องถิ่นที่คุณนับถือ1-2 องค์ และพระส่วนกลางที่เขานิยมกัน มาขึ้นคอก็โอเค
ประเภทโฆษณาหาเงินเข้ากระเป๋านักสร้างมืออาชีพ ก็ไม่ต้องไปสนใจ

หลวงปู่สง่า วัดบ้านหมอ ท่านดุ แต่ใจดี พูดคำไหนคำนั้น

หลวงปู่เคยบอกกับผมว่า "หากคิดถึงท่าน ให้จุดธูปบอกกล่าวกับท่าน"

ท่านเป็นคนบ้านหมอ แต่ไปได้รับตำแหนางเจ้าอาวาสที่วัดหนองม่วง

สุดท้ายท่านลาออกจากตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดหนองม่วง กลับ ไป จำพรรษาที่ วัดบ้านหม้อ และก็ไม่รับตำแหน่ง

เจ้าอาวาสด้วย เป็นพระลูกวัดธรรมดา ท่านอยู่ที่วัดบ้านหม้อ อยู่บนศาลาหลังใหญ่ ไม่มีกุฎิ (ปัจจุบันคือที่

ตั้ง โลงบรรจุสังขารของท่าน) พอเริ่มมีคนมาหาเยอะขึ้น ท่านจึงย้ายลงมาอยู่ศาลาข้างล่าง

ท่านมีความต้องการสร้างพิพิทภัณฑ์ เก็บรวบรวมพระบูชาทั้งเก่าและใหม่ ไม่สนว่าแท้หรือไม่ แต่ก็ไม่สำเร็จ

เพราะท่านมรณภาพก่อน ท่านน่าจะอาพาธด้วยโรคหอบ เพราะเห็นท่านนั่งหอบแล้วน่ากลัวเหลือเกิน

วัตถูมงคลของท่าน ดังเช่น เหรียญรุ่นแรกมากประสบการณ์ ตะกรุดโทนที่ท่านจารมือ หายากมากๆ ส่วนมากพบ

เห็นตะกรุดปั๊มเหรียญรูปเหมือนท่าน ปี 2537 นำไปหล่อเป็นชนวนหล่อพระประธานที่วัดแห่งหนึ่ง

ใน ราชบุรี เหรียญไม่ละลายต้องตักขึ้นมา เหตุการณ์ที่ชาวต่างชาติบุกยึด รพ.ราชบุรี คณะตำรวจส่วนหนึ่ง ได้

เข้านมัสการท่านเย็นนั้นก่อนที่จะไป เปิดปฏิบัติการณ์สำเร็จโทษ ท่านได้พรมน้ำมนต์พร้อมแจกเหรียญให้

จึงมีชื่อรุ่นว่า "ปราบ GOD ARMY"
ถ้าใครเคยไปกราบท่าน จะเห็นภาพที่ชินตา
หลังฉันเพล ท่านจะนั่งบนเสื่อ จารแผ่นยันต์ มอบให้วัดต่างๆ
ตั้งแต่เวลา บ่ายหนึ่งถึง สี่โมงเย็น
.........ขอกราบสาธุการ หลวงพ่อในใจเรา............................................