หลวงปู่เจือที่ผมรู้จัก

       ผมได้เข้าไปกราบหลวงปู่เจือเป็นครั้งแรกในราวปี พ.ศ. 2529  โดยเพื่อนรักคือผู้ช่วยศาสตราจารย์สุวัฒน์ อัจฉริยนนท์  เป็นคนพาไป เพื่อนผมบอกกับผมว่ารู้จักหลวงปู่เจือมานานแสนนาน โดยแต่ก่อนเรียกหลวงปู่เจือว่า หลวงพี่เจือ แต่ต่อมาก็เรียกหลวงปู่ตามที่คนส่วนมากเรียกกัน

       หน้าที่ของเพื่อนผมคือนำขี้สูด ไปให้หลวงปู่เจือใช้ทำเบี้ยแก้  ซึ่งได้มาโดยใช้ไหว้วานให้ลูกศิษย์ที่มีอยู่แบบปูพรมหาขุดมาให้ โดยเฉพาะลูกศิษย์ที่อยู่ทางภาคอีสาน  ผมจึงไปวัดกลางบางแก้วกับเพื่อนผมบ่อย และบ่อยซะจนเริ่มรู้จักว่าเบี้ยแก้คืออะไร?

       ในตอนแรกผมไม่ได้สนใจเบี้ยแก้หรอกครับ แต่สนใจตัวหลวงปู่เจือ ท่านเป็นพระที่น่าเคารพนับถือมาก ผมเห็นคนมาหาท่านเข้าไปกราบท่าน ใครมีความทุกข์มาท่านก็ช่วยปัดเป่าให้  ทุกครั้งที่เข้าไปสิ่งแรกที่ท่านจะทำคือรินน้ำชาใส่ถ้วยเล็ก ๆ ส่งให้จิบชาไปและคุยกับท่านไป...ท่านทำอย่างนี้กับทุกคน(ที่เป็นผู้ชายนะครับ)  ทราบว่าในตอนเย็นท่านจะชงกาแฟเลี้ยงคนที่ไปกราบท่านอีกต่างหาก 

       ในสมัยนั้นคนที่ไปนมัสการท่านในแต่ละวันยังไม่มากเหมือนตอนหลัง ๆ ซึ่งเอาไว้ผมจะทยอยเล่าให้ อนุชนคนรุ่นหลังได้รู้จักพระดีอีกรูปหนึ่งที่ผมได้สัมผัสมาด้วยตนเอง  ผมรู้ว่าการทำเบี้ยแก้เป็นงานที่ท่านรักที่สุด  แม้แต่เพื่อนผมจะบอกกับหลวงปู่ว่า..หลวงปู่  หลวงปู่เพิ่มบอกไว้ว่าถ้าใครทำเบี้ยแก้แล้วจะต้องทำจนตายนะครับ  ผมเห็นหลวงปู่เจือได้แต่ยิ้ม ๆ

       แล้วท่านก็ทำเบี้ยจนมรณภาพจริง ๆ ตามคำทำนายของหลวงปู่เพิ่ม...

       "หลวงปู่เจือที่ผมรู้จัก" อาจจะมีอีกหลายตอนครับ เพราะช่วงปี 2546-2549  ผมปลีกตัวจากการงานประจำ ไปปรนิบัติหลวงปู่ในฐานะที่เป็นลูกหลานท่าน  ผมได้เข้าไปกราบเท้า (กราบที่หลังเท้าจริง ๆ ) แล้วบอกว่าผมจะมาหาหลวงปู่เป็นประจำ สัปดาห์ละหนึ่งวัน  ในช่วงนี้แหละครับที่ผมจะมีเรื่องต่า ๆ เกี่ยวกับหลวงปู่มาเล่าให้ได้อ่านกัน 

       แต่ตอนนี้ขออนุญาตประชาสัมพันธ์เรื่อง งานพระราชทานเพลิงศพหลวงปู่เจือ ให้ลูกศิษย์ลูกหาและผู้เคารพนับถือท่านทราบว่า

       จะมีงานพระราชทานเพลิงศพหลวงปู่เจือ ในวันเสาร์ที่ 7 พ.ค. ที่จะถึงนี้ ที่วัดกลางบางแก้ว นครชัยศรี จังหวัดนครปฐม เวลา 16.00 น.

        ขอเรียนเชิญทุกท่านนะครับ