หัวข้อ: ถามความเห็นเรื่องการจับพลังพระเครื่อง
กระทู้ และ ความคิดเห็นต่างๆ
ต้องขออกตัวก่อนนะครับ ที่ตั้งขึ้นมา มิมีเจตนาใดๆทั้งสิ้นนะครับ แต่ถามเพราะความอยากรู้ และเผื่อท่านสมาชิกท่านใด
ได้มีประสพการณ์ ทั้งในทางดีและในทางร้ายที่เกี่ยวกับเรื่องนี้ได้มาแชร์กัน ครับ
ส่วนตัวนะครับ ผมเพิ่มเริ่มจะมาสนใจในพระเครื่องนี้ไม่นานนัก เริ่มจากสนใจในการฟังธรรม จากหลวงพ่อต่างๆก่อน
เริ่มคิดที่จะปฎิบัติตามพระธรรมคำสั่งสอนของ พระศาสนา แต่ด้วยความเป็น มนุษย์ปุธุชนอยู่ ก็ยังมีความ สงสัยในความลึกลับ
ของ พลังความศักดิ์ ของสิ่งต่างๆที่มีอยู่ เข้าเรื่องเลยนะครับ อย่างเช่นได้เคยมี ประสบการณ์ เกี่ยวกับเรื่อง การจับพลังของพระเครื่อง
(แถวบ้าน ทุกวันอาทิตย์ กลางเดือน จะมีอยู่บ้านนึงที่ จะมีคนมารวมตัวกัน เพื่อ ให้คนๆนึง จับพลัง ดูความ เก๊-แท้ ของพระ) ซึ่ง ความเก๊-แท้
ก็มีที่ตรงกับการดูตามมาตราฐานตามพุธทพานิชย์ทั้วไป(ส่วนใหญ่ด้วยครับ)แต่ก็มี ที่ไม่ตรงเช่น ดูตามพุธทพานิชย์ บอกว่าเก๊ แต่จับแล้วมีพลัง
ซึ่งก็ทำให้รู้สึกว่า การตรวจเช็คพระลักษณะแบบนี้ มีอยู่จริงรึเปล่า ถ้าเพื่อนๆมี ประสบการณ์ ที่มาเล่าสู่กับฟัง ก็จะขอบคุณยิ่งครับ
ขอเรียน อีกครั้งครับว่า กระทู้นี้ ไม่มีเจตนาใดๆแอบแฝงนะครับ .....แค่อยากรู้ แนวคิดเท่านั้นเอง
มีอยู่จริงครับ แต่เฉพาะกลุ่ม ส่วนใหญ่เล่นพระนอกระบบ พระเก๊ พระนิทาน อย่างน้อยก็ทำให้มีกำลังใจ ว่างั้นเถอะ และค่อนข้างจะแอนตี้พระที่อยู่กะเซียนใหญ่ เช่นว่า อยู่กะตูแม่งตีเก๊ แต่พออยู่กะเซียนใหญ่ แท้อย่างเดียว ประเภทชอบอิทธิฤทธิ์ปาฏิหารย์เป็นหลัก อย่างไงเสียก็อย่าตกเป็นเหยื่อละกัน เด๋วจะหาว่าหล่อไม่เตือน 555
*เป็นความเชื่อและเป็นความเข้าใจส่วนบุคคลโปรดใช้ วิจรณญาณ ในการอ่าน หรืออ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น *
คือเรื่องการจับพลังพระนั้นผมเชื่อครับ และค่อนข้างเชื่อในระดับสูงด้วยครับ แต่ขอออกตัวก่อนนะครับว่าผมไม่ได้งมงายแต่อย่างใดเพราะผมก็พยายามที่จะใช้เหตุผลประกอบให้มากที่สุดตามประสบการณ์ที่ได้รับมา จริงๆแล้วเมื่อก่อนผมก็ไม่ค่อยเชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติเท่าไหร่นัก เพราะว่าผมก็เป็นเด็กวิทยาศาสตร์คนนึง ซึ่งก็เรียนจบสายตรงทางด้านเคมีด้วยซ้ำ แต่ด้วยเหตุผลหลายอย่างที่ชีวิตได้ประสบมา แล้วนำกลับมาคิดทบทวนซ้ำไปซ้ำมาทำให้เริ่มศึกษาเรื่องนี้เป็นจริงเป็นจังขึ้นมา
**เข้าเรื่องที่ถามดีกว่าครับการจับพลัง** คือพระเครื่องเมืองไทยเท่าที่ทราบกันนะครับว่าการสร้างพระเครื่องนั้นมีพิธีการที่ยุ่งยากมากจริงๆ เราจะไม่พูดถึงหล่ะ เอาเป็นว่า พระเครื่องจะมีการทำพิธีที่สำคัญคือการปลุกเสกพระคือขั้นตอนนี้แหละที่อาจารย์แต่และท่านจะเจริญภาวนา ท่องสวดบทคาถาต่างๆเพ่งจิตอธิษฐาน สิ่งเหล่านี้แหละจะรวมอยู่ในพระเครื่องต่างๆเมื่อเสร็จพิธี ที่เราเรียกว่าพุทธคุณนั่นแหละครับ
**ทำไมถึงจับพลังได้** แต่ไม่สามารถที่จะจับพลังได้ทุกคน กล่าวสั้นๆคือ บุคคลที่จะจับพลังได้นั้นอย่างแรกต้องมี ศิล สมาธิ การปฏิบัติธรรม อยู่เป็นประจำ หรือเรียกสั้นๆว่าต้องมี *ญาณ* นั่นเอง คนจะมีญาณได้ก็ต้องปฏิบัติตามที่กล่าวมาแล้วข้างต้นครับ เพราะฉะนั้นพระเครื่องที่มีพุทธคุณคนที่มีญาณเขาก็จะสัมผัสและรู้สึกได้ครับ
ส่วนที่บอกว่าบางองค์ที่จับพลังได้แต่เป็นพระเก๊ในตลาดนั้น มีเหตุผลที่จะนำมาอธิบายด้วยกัน2อย่างคือ
1.พระองค์นั้นแท้แต่โดนเซียนตีเก๊หรืออาจจะเป็นเพราะเดียวนี้ของแท้กลายเป็นของเก๊จริงแล้วก็ได้ครับ
2.พระองค์นั้นเก๊แต่คนจับพลังตอนนั้นอาจจะหมดพลังหรือเห็นแก่หน้าเจ้าของเลยบอกว่ามีพลังครับ
คงจบแค่นี้นะครับ
เชื่อแน่นอนครับเรื่องจับพลัง เคยเห็นมาด้วยตาตัวเองเลย มีลุงคนนึงแกจับพลังได้ พระแท้บางองค์แกจับดูแล้วบอกไม่มีพุทธคุณเลย พระเก๊บางองค์จับแล้วกลับมีพลัง แกเก่งจริงๆครับ วันหนึ่งมีเด็กวัยรุ่นถือห่อผ้ามาให้แกลองจับพลังดู โอ้โฮ แกสดุ้งเหมือนโดนไฟฟ้าช็อต พร้อมกับบอกว่า พลังพุทธคุณแรงเหลือเกิน พระอะไรกันนี่ ไอ้เด็กเวรนั่นก็ค่อยๆคลี่ผ้าที่ห่อออก เสียงฮือฮาดังไปทั่วทั้งวงที่มุงกันอยู่ พร้อมมีเสียงลุงคำรามรอดไรฟันออกมาว่า "" ขี้หมา "" จบข่าว 
การจับพลังเพื่อพิสูจน์ความแท้-เก๊นั้น ปัจจุบัน และต่อไปภายภาคหน้าก็ยังไม่เป็นที่ยอมรับในวงการฯ ครับ เพราะถ้าสามารถจับพลังได้ เวลามีงานประกวดพระเครื่อง ก็คงไม่ต้องใช้กรรมการมาตัดสินกันแล้ว ใช้วิธีจับพลังเอา แต่ถ้าถามว่าพลังในองค์พระเครื่องต่างๆ ที่มีประวัติการสร้างชัดเจน ได้รับการปลุกเสกจากพระเกจิคณาจารย์มาอย่างดีนั้นมีพุทธคุณมั๊ย อันนี้มีแน่นอนโดยไม่ต้องจับพลังครับ เรื่องนี้ผมว่านักสะสมพระเครื่องทุกท่านก็คงทราบดี ไม่เช่นนั้นก็คงไม่มานั่งสะสมกันจนบัดนี้หรอกจริงมั๊ยครับ แต่ผมเคยเจอแบบว่ามาเช่าเหรียญไปเหรียญหนึ่ง ปรากฎว่าพอผ่านไปสักสามสี่วัน คนที่เช่าเค้าเอามาคืน แล้วบอกว่าเหรียญที่เช่าไปนี้อายุไม่ถึง เพราะว่าเขาได้เอาไปทดลองเช็คกับเครื่องตรวจสอบอายุความเก่าของโลหะที่เค้ามีอยู่ จึงนำมาขอคืน ทั้งๆ ที่เหรียญก็ลงปี พ.ศ.ไว้เรียบร้อย แล้วเหรียญที่ว่านี้คนทั่วไปเค้าก็เล่นหากันมานานแล้ว ผมสงสัยจริงๆ ว่าไอ้เครื่องแบบนี้มันมีด้วยเหรอครับ
เครื่องที่ว่านี้มีครับ แต่ใชตรวจสอบอายุวัตถุที่มีอายุมากๆเป็นหลักพันปีขึ้นไปครับ ถ้าในระดับร้อยปี ถึงสิบปีไม่สามารถแยกได้ครับพระบ้าน-ห้วยขวาง:
การจับพลังเพื่อพิสูจน์ความแท้-เก๊นั้น ปัจจุบัน และต่อไปภายภาคหน้าก็ยังไม่เป็นที่ยอมรับในวงการฯ ครับ เพราะถ้าสามารถจับพลังได้ เวลามีงานประกวดพระเครื่อง ก็คงไม่ต้องใช้กรรมการมาตัดสินกันแล้ว ใช้วิธีจับพลังเอา แต่ถ้าถามว่าพลังในองค์พระเครื่องต่างๆ ที่มีประวัติการสร้างชัดเจน ได้รับการปลุกเสกจากพระเกจิคณาจารย์มาอย่างดีนั้นมีพุทธคุณมั๊ย อันนี้มีแน่นอนโดยไม่ต้องจับพลังครับ เรื่องนี้ผมว่านักสะสมพระเครื่องทุกท่านก็คงทราบดี ไม่เช่นนั้นก็คงไม่มานั่งสะสมกันจนบัดนี้หรอกจริงมั๊ยครับ แต่ผมเคยเจอแบบว่ามาเช่าเหรียญไปเหรียญหนึ่ง ปรากฎว่าพอผ่านไปสักสามสี่วัน คนที่เช่าเค้าเอามาคืน แล้วบอกว่าเหรียญที่เช่าไปนี้อายุไม่ถึง เพราะว่าเขาได้เอาไปทดลองเช็คกับเครื่องตรวจสอบอายุความเก่าของโลหะที่เค้ามีอยู่ จึงนำมาขอคืน ทั้งๆ ที่เหรียญก็ลงปี พ.ศ.ไว้เรียบร้อย แล้วเหรียญที่ว่านี้คนทั่วไปเค้าก็เล่นหากันมานานแล้ว ผมสงสัยจริงๆ ว่าไอ้เครื่องแบบนี้มันมีด้วยเหรอครับ
การทำงานของเครื่องก็คือเป็นการตรวจวัดธาตุ คาร์บอนในวัตถุ แล้วคำนวนอายุโดยใช้หลักการทาง ฟิสิกซ์ คำนวนอายุออกมา เพราะสะสารของวัตถุต่างๆ
จะมีธาตุคาร์บอน ประกอบอยู่ ที่เรียกว่า โมเลกุลนั่น แหละครับ หรืออาจจะเล็กกว่านั้นครับที่เรียกว่า นิวเครียส ครับ เช่นการบอกอายุของไดโนเสาร์ ต้นไม้ที่กลายเป็นหิน หรือซากพืช ซากสัตว์ต่างครับ
เคยได้ยินมา เรื่อง การนำ พระไปเข้าโบสถ์ที่มีการบวชพระใหม่ น่ะครับ ชาวบ้านเค้าเชื่อถือกันว่า เป็นการปลุกพระหรือเหมือนการปลุกเศกใหม่ยิ่ง
ถ้าพระอุปชา เป็นผู้มีกสินแก่กล้ายิ่งดี ...เพื่อนๆมีความคิดเห้นประการใดกับกรณีนี้ครับ
อิ...อิ...ผมก็เล่านิทานเก่งไม่แพ้พี่ทนายน้อยนะครับได้มาตั้ง+1
ก็มีศึกษามาบ้างเหมือนกันค่ะ แต่คิดว่าบุคคลที่จะมีความสามารถที่จะจับพลังได้นั้น ไม่น่าจะมีอยู่ทั่วไปหรือใครคิดจะจับก็ได้ ส่วนตัวคิดว่าผู้ที่จะจับตรงนี้ได้คือผุ้ที่ผ่านการบำเพ็ญเรื่องศีล สมาธิ และ ปัญญามาระดับหนึ่ง และ การจับนั้นๆ เป็นการจับเรื่องการหาจุดเด่นของพุทธคุณในวัตถุมงคล ตัวอย่าง เช่น สัมผัสแล้วรู้สึกร้อนบ่งบอกถึง แคล้วคลาดปลอดภัย จับแล้วเย็นบ่งบอกถึงเมตตา มหานิยม ฯลฯ ครูบาอาจารย์ที่เก่งกาจแต่โบราณมาก็มีการถ่ายทอดวิชาสืบต่อกันมา เพียงแต่พุทธพาณิชย์ทางการค้าเกี่ยวกับพระเครื่อง หรือ บุคคลที่ชอบอ้างอิง อวด ฯลฯ นำมาอ้างใช้ในทางที่ผิดก็ไม่แปลกค่ะ (อันนี้เป็นความคิดส่วนตัวนะคะ)
ไปเจอข้อมูลที่คิดว่าน่าจะเกิดประโยชน์มาฝากเพิ่มเติมค่ะ
จับพลังพระเครื่องและวัตถุมงคล...
อำนาจพุทธคุณและพลังวิเศษของพระเครื่อง พระบูชา รวม ทั้งเครื่องรางของขลัง ถือว่าเป็นปัญหาโลกแตก ไม่มีคำอธิบายเป็นที่สิ้นสุด ผู้มีประสบการณ์เชื่อว่า มีจริง ส่วนผู้ยังไม่มีประสบการณ์ก็หวังเพียงว่า สักวันหนึ่งจะเกิดขึ้นกับตัวเองบ้าง และความสงสัยนี้เองจึงเป็นที่มาของการ "รับตรวจพุทธคุณและพลังวิเศษขององค์พระ"
นายอาชาวิน จิรจินดา ตาม นามบัตรระบุไว้ว่า เป็นผู้เชี่ยวชาญแสงออร่าและกายทิพย์ (วศ.บ เครื่องกล จุฬาฯ) รับวิเคราะห์ ออร่า กายทิพย์ และรักษาโรคกายทิพย์ ซึ่งได้เปิดรับตรวจพุทธคุณและพลังวิเศษขององค์พระ อยู่ที่ร้านค้าบริเวณของสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินกำแพงเพชร ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับตลาด อ.ต.ก.ทุกวันอาทิตย์
สำหรับความเป็นมาของการรับตรวจพุทธคุณและพลังวิเศษขององค์พระ นายอาชาวิน บอกว่า การจับพลังเกิดจากการฝึกจิตที่เป็นสมาธิ เป็นความสามารถและพรสวรรค์เฉพาะตัว โดยเอาจิตจับที่โคนก้านสมอง เมื่อพลังเข้าจะรู้สึกชา จากนั้นจะรู้สึกว่า ตัวเองเรืองแสง เมื่อมองใครจะเห็นเป็นคลื่น
คนเราเมื่อจิตเป็นสมาธิจะมีพลังพิเศษ ซึ่งเป็นคลื่นชนิดหนึ่ง เมื่อถ่ายภาพด้วยออร่าจะปรากฏเป็นสีต่างๆ เช่น แดง เขียว เหลือง เป็นต้น
สีแดง เป็นพระเครื่องที่มีพุทธคุณด้านคงกระพันชาตรี สีเหลือง แคล้วคลาด สีม่วง ป้องกันคุณไสย
นอกจากนี้แล้วอำนาจพุทธคุณยังมีระยะคุ้มครองด้วย ในขณะที่พระเครื่องบางองค์มีพุทธคุณในระยะอินฟินิตี้ ทั้งนี้พลังขององค์พระจะเป็นการคุ้มครองเฉพาะตัว ซ้อนกันอยู่เป็นเกราะใครเกราะมัน
เขาบอกด้วยว่า ถ้าเป็นพระกรุที่สร้างสมัยโบราณส่วนใหญ่จะมีพุทธคุณด้านคงกระพันชาตรี ส่วนพระที่ปั๊มออกมาก็มีพุทธคุณ แต่จะมีเพียงระยะ ๑-๒ เมตรเท่านั้น พระแท้ราคาแพงเป็นการเล่นทางพุทธพาณิชย์ พุทธคุณอาจจะเท่ากับพระองค์ละไม่กี่บาท พลังอำนาจพุทธคุณไม่ได้มีมากหรือน้อยตามราคาพระ การเช่าซื้อพระราคาแพงเป็นการโอ้อวดทางพุทธพาณิชย์ ผู้ที่จะแขวนพระให้มีพุทธคุณนั้น ต้องประกอบด้วย ๓ ปัจจัย คือ ๑.กายทิพย์ของผู้แขวน ๒.แสงแห่งความรู้สึกนึกคิด และ ๓.พุทธคุณในองค์พระ
ถ้าคนไหนเป็นคนดี เมื่อแขวนพระอำนาจพุทธคุณขององค์พระจะคุ้มครอง แต่ถ้าเป็นคนไม่มีศีลธรรม ต่อให้แขวนพระมีพุทธคุณทุกด้านพระก็ไม่คุ้มครอง
"รายได้จากการจับพลังนั้น ๗๐% จะถวายวัดทำบุญ ส่วนอีก ๓๐% เป็นค่าเช่าแผง ค่าน้ำ และค่าไฟ รายได้ประมาณวันละ ๗,๐๐๐ บาท นอกจากนี้แล้วรายได้ส่วนหนึ่งยังมาจากการให้เช่าพระเครื่องซึ่งได้มาจากผู้ ที่มาจับพลัง โดยจะให้เช่าในราคา ๕๐-๑๐๐ บาท แต่ละสัปดาห์จะขายได้ประมาณ ๗,๐๐๐-๘,๐๐๐ บาท รายได้ส่วนนี้จะทำบุญถวายวัดทั้งหมด" นายอาชาวิน กล่าว อย่างไรก็ตาม หลายคนอาจจะมองเรื่องการจับพลังพระเครื่อง และวัตถุมงคลเป็นเรื่องเหลวไหลนั้น นายอาชาวิน ถือว่าเป็นความเชื่อส่วนบุคคล พระเครื่องทุกองค์แม้ไม่ปลุกเสกก็มีพุทธคุณอยู่ในตัว เพราะเป็นองค์แทนของพระพุทธเจ้า แต่จะมีพลังพุทธคุณออกมาให้เห็นหรือไม่นั้นอยู่ที่บุญบารมีของผู้แขวนด้วย นอกจากนี้แล้วรูปภาพของพระเครื่องยังแสดงพุทธคุณได้เช่นกัน มีพลังพุทธคุณเท่ากับพระแท้องค์ละเป็นล้านบาท
เพื่อความชัดเจนในเรื่องดังกล่าว "คม ชัด ลึก" ได้นำพระเครื่องและวัตถุมงคล ๗ ชนิด ไปทดสอบการจับพลัง โดยไม่ได้บอกว่ามีอะไรบ้าง และเกจิรูปใดเป็นผู้สร้าง ปรากฏว่ายางรัดผมธรรมดาๆ ซึ่งมีลักษณะเหมือกำไลมือประคำ มีพุทธคุณสามารถป้องกันผีได้ แคล้วคลาด และประสบความสำเร็จ มีรัศมีพลังถึง ๑๒ เมตร ในขณะที่ดินธรรมดาซึ่งคลุกกับผงทองคำเปลวปั้นเป็นลูกกลม กลับมีพุทธคุณด้านรักษาโรคและทำน้ำมนต์ โดยมีรัศมีพลังถึง ๑๐ เมตร
ความเห็นของสมาคมพระเครื่องฯ
นายพิศาล เตชะวิภาค หรือ ต้อย เมืองนนท์ อุป นายกสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย พูดไว้อย่างน่าคิดว่า การจับพลังเปรียบเหมือนเต่าเอาเรื่องที่เห็นบนบกไปคุยกับปลา เต่าก็เปรียบเหมือนคนจับพลังได้ ส่วนปลาก็เปรียบได้กับคนทั่วๆ ไป เต่าจะพูดเกินจริงปลาก็ไม่มีสิทธิที่จะรู้ว่าความจริงหรือเท็จคืออะไร ถ้าปลาหัวอ่อนเต่าพูดอะไรก็จะเชื่อหมด
เรื่องการจับพลังอาจจะเป็นทั้งเรื่องจริงและเรื่องโกหกหลอกลวง ผู้เชื่อส่วนใหญ่จะประสบมาด้วยตัวเอง แต่คนส่วนใหญ่จะไม่เชื่อ เพราะเคยมีการทดสอบด้วยการเอาอิฐธรรมดารูปสี่เหลี่ยมห่อกระดาษไปทดสอบจับ พลังดู ปรากฏว่า อิฐก้อนนั้นกลับมีพลังเช่นเดียวกับพระเครื่อง ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้เลย
ต้อย เมืองนนท์ แนะนำด้วยว่า "การจะทำอะไรก็ตามต้องดูว่ามหาชนหรือคนส่วนใหญ่ให้การยอมรับหรือไม่ การจับพลังเป็นการเล่นกันในหมู่แคบๆ เท่านั้น วงการพระเครื่องไม่มีใครยอมรับ เพราะไม่มีเครื่องพิสูจน์ ในขณะที่พระแท้พระปลอมสามารถพิสูจน์กันได้"
ขณะเดียวกัน นายสมศักดิ์ ศกุนตนาฏ ผู้อำนวยการสำนักพิมพ์คเณศ์พร และประธานชมรมผู้สื่อข่าวและช่างภาพพระเครื่อง ให้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า แม้จะรู้ว่าพุทธคุณในองค์พระมีจริง แต่ยากเกินจะพิสูจน์ ผู้ที่พิสูจน์ก็ไม่อาจจะบอกได้ว่า รู้จริงหรือไม่ โดยส่วนตัวแล้วไม่เชื่อเลยว่าอำนาจพุทธคุณในองค์พระสามารถพิสูจน์ได้ด้วย การจับพลัง ไม่ว่าผู้จับพลังนั้นจะเป็นพระหรือฆราวาสก็ตาม
ในช่วงที่ยังเปิดแผงพระอยู่ที่ตลาดท่าพระจันทร์ ได้มีคนมาหาซื้อพระด้วยการจับพลัง ซึ่งเป็นเรื่องเหลือเชื่อมากว่า เมื่อเอาพระแท้ให้ทดสอบจับพลังดูกลับมีพุทธคุณนิดเดียว แต่เมื่อเอาพระปลอมให้ทดลองจับดูกลับมีพุทธคุณล้นเหลือ แล้วจะให้เชื่อได้อย่างไรว่า ผู้ที่จับพลังนั้นพูดจริง
"เราไม่ สามารถพิสูจน์ได้เลยว่า ผู้ที่ตั้งตนเป็นผู้จับพลังได้นั้นมีความสามารถตามที่กล่าวอ้างหรือไม่ ถ้าเราหลงเช่าพระเพราะมีพลังพุทธคุณสูงก็มีแต่จะเจอของปลอม ที่สำคัญคืออาจจะต้องซื้อพระปลอมในราคาแพงกว่าพระแท้" นายสมศักดิ์ กล่าวยืนยัน
ทางด้าน นายราม วัชรประดิษฐ์ อาจารย์สาขาวิชาประวัติศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร และเลขานุการสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย บอกว่า การจับพลังนั้นถือว่าเป็นการเล่นพระคนละแนวกับสมาคม พระเครื่องนั้นปกติแล้วจะมีพุทธคุณ ๒ อย่าง คือ ดีนอก และดีใน
ดีในคือมวลสารและวัตถุมงคลที่นำมาทำเป็นองค์พระ ดีนอก คือ พิธีพุทธาภิเษก เปรียบเสมือนเป็นการปลุกมวลสาร พุทธคุณในองค์พระมีจริง แต่พุทธคุณในองค์พระนั้นไม่ได้มีเครื่องวัด พุทธคุณขององค์พระดีด้านใดนั้นเกิดจากคำบอกเล่าของผู้มีประสบการณ์จริงใน อดีต โดยมีการเล่าถ่ายทอดกันมาอย่างต่อเนื่อง ขณะเดียวกันก็เกิดจากเกจิอาจารย์ผู้สร้างพระด้วย นอกจากนี้แล้วยังเกิดจากมวลสารศักดิ์สิทธิ์ที่นำมาผสม ในที่สุดจึงกลายเป็นความเชื่อ อาจารย์รามได้ให้คำแนะนำไว้อย่างน่าคิดว่า "ขนาดเราลืมตาดูพระเรายังไม่ค่อยจะรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับพระเลย แล้วยิ่งหลับตาดูพระจะเชื่อได้อย่างไร มันพิสูจน์ไม่ได้เลยว่าผู้ที่จับพลังนั้นมีความสามารถจริงๆ ซึ่งต้องระวังด้วยว่า อาจจะมีการแอบอ้างขายพระก็ได้"
ข้อมูลจากเว็บพลังจิตค่ะ
ถ้ามีคนรับจ้างจับอิทธิคุณพระ - ผลที่ได้ ไม่จริง
ฆราวาสที่อยู่ในศีล ฝึกกรรมฐานจนได้ฌาณ - ผลที่ได้ จริง
พระสงฆ์ที่ได้ฌาณ - ผลที่ได้ จริง
บางครั้งการตรวจอิทธิคุณนั้น บางวัน บางเวลา อิทธิคุณจะถูกปิด เนื่องจากมีการกระทำ พูดจา ล่วงเกิน จาบจ้วงสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือพระพิมพ์ พระเครื่องนั้น ก็จะตรวจอิทธิคุณไม่ได้ ซึ่งไม่ได้หมายความว่า ไม่มี แต่ ไม่ให้ตรวจ
วิธีที่ผมทำคือ พบฆราวาสที่มีศีล ฝึกกรรมฐาน และ พระสงฆ์ที่นับถือ ให้ท่านช่วยตรวจให้ ถ้ายืนยันตรงกันก็ขึ้นคอบูชาครับ
อย่าเพิ่งเชื่อเพราะเป็นความเห็นส่วนตัวครับ
ขออนุญาตแจมนิดนึงครับ..เรื่องลึกลับแบบนี้ ผมเชื่อว่าส่วนใหญ่เกือบร้อยเปอร์เซนต์เป็นเรื่องหลอกลวงครับ..โดยอาจมีเจตนาหรือไม่มีเจตนาก็ได้ โดยบางท่านที่ฝึกปฏิบัติฌาณสมาธิอาจหลงเข้าใจผิดว่ามีฌาณหยั่งรู้ เรื่องแบบนี้ ผมเชื่อตามที่พระพุทธเจ้าสอนครับ โดยรู้ได้เฉพาะตนครับ..ท่านอาจจะรู้จริงก็ได้หรือรู้ไม่จริงก็ได้ สิ่งที่ท่านบอกนั้น เราไม่เห็น เราไม่อาจพิสูจน์ได้ แต่ผมมีวิธีทดสอบอาจารย์หรือเกจิฯที่ตรวจระดับพุทธคุณในองค์พระว่ารู้จริงหรือรู้ไม่จริงได้ไม่ยากครับ..ถ้าอาจารย์ที่ตรวจวัดระดับพุทธคุณในองค์พระเครื่อง รู้จริง ต้องบอกได้ครับ..ว่าเงินในกระเป๋าเราพกติดตัวไปตอนนั้นเท่าไหร่ครับ..(ลองถามเลย...แล้วเราจะรู้เอง ว่าอาจารย์ท่านนั้นรู้จริงหรือไม่จริง) อย่างนี้เราพิสูจน์ได้ โดยเอาเงินออกมานับให้เห็นจะจะ แบบนี้เป็นรูปธรรมจับต้องได้ พิสูจน์ได้ ..ชัดเจนนะครับ..สำหรับท่านที่ชอบตรวจวัดระดับพุทธคุณ เรื่องแบบนี้มันไกลเกินตัว..ในสังคมวงการซื้อขายสะสมพระเครื่อง เอาแค่พิมพ์ถูก เนื้อใช่..ความเก่ามีให้เห็นเป็นธรรมชาติ ตามชนิดพระเครื่องนั้นๆก็พอ..ที่สำคัญ มีพระเครื่องคล้องคอติดตัวไว้บูชาแล้ว..หมั่นละบาป(ละบาปได้ ก็เป็นบุญมหาศาลแล้ว)ก็พอ..ไม่จำเป็นต้องขวนขวายสร้างบุญงามความดีความเด่นอะไรให้มากมายเหมือนเช่นทุกวันนี้ที่หลายท่านเข้าใจ
เมื่อเกือบสิบปีก่อน ผมฝากตัวเป็นศิษย์ของพระอาจารย์รูปนึง ผมศรัทธาท่านมาก ท่านอยู่ในถ้ำ เป็นสำนักสงฆ์ ทุกวันนี้ ท่านยังมีชีวิตอยู่ ท่านไม่เด่นไม่ดังอะไร ท่านไม่สร้างพระเครื่อง ไม่หาเงิน สร้างนู่น สร้างนี่ เหมือนพระเกจิฯสมัยนี้ เพราะท่านไม่ค่อยเปิดรับคนภายนอกเท่าไหร่นัก ท่านว่า มันเป็นเหตุแห่งความวุ่นวาย ที่มาบวช เพราะหนีความวุ่นวาย ของสังคม กิจวัตรประจำวันของท่านนั้นเรียบง่าย แทบไม่มีพิธีรีตองอะไร เคยถามท่าน ท่านบอกว่า ท่านไม่ใช่พราห์ม ท่านเป็นพระ พระสาวกของพระพุทธเจ้า ไม่เน้นพิธีรีตองอะไรให้วุ่นวาย ที่มาบวช เพราะต้องการละบาป ละการเบียดเบียน เน้นความเรียบง่าย สมถ ไม่รบกวนใคร พระอาจารย์ท่านปฏิบัติจริง ผมมั่นใจ ว่าท่านต้องสำเร็จฌาณขั้นสูง ผมเจอท่านวันแรก ตอนนั้นในความคิด(แว๊บนึง)ของผม ผมประเมินจากรูปลักษณ์ภายนอก ท่านเหมือนพระที่ไม่ค่อยเต็มเต็งเท่าไหร่ ห่มผ้าจีวรก็ไม่เรียบร้อย รู้มั้ย คำแรกท่านก็ทำให้ผมอึ้ง ท่านเรียกศรัทธาในตัวผมออกมา(เหมือนท่านคงรู้ว่าผมไม่ค่อยศรัทธาทั้งที่เจอกันครั้งแรก) โดยท่านบอกกับผมว่า คนเรามองแค่รูปลักษณ์ภาพนอก ไม่อาจตัดสินได้ ว่าเป็นตัวตนจริงของคนๆนั้นได้ ต้องดูภายใน อย่างคุณโยม(ตัวผมเอง) ตอนนี้ พกเงินในกระเป๋า เจ็ดพัน....(กับเศษอีกเท่าไหร่..ผมจำไม่ได้...นี่คือสิ่งที่ท่านแสดงให้ดู เพื่อให้ผมเกิดศรัทธา ) ท่านบอกได้ถูกกระทั่งเศษสตางค์ในกระเป๋ากางเกงของผม โดยที่ผมยังไม่ได้ล้วงกระเป๋าเงินออกมาเลย ผมลองเอาเงินออกมานับ อะไรจะตรงเป๊ะขนาดนั้น ท่านรู้ได้ยังงัย หลายท่านคงเข้าใจนะครับ..ที่ท่านเรียกศรัทธาจากตัวผมด้วยวิธีนี้ ท่านว่า เป็นเพราะ เคยเกื้อกูลกันมาในชาติก่อน ชาตินี้เลยมาเจอกัน และมีปฏิสัมพันธ์กันอีก ทุกวันนี้ พอผมมีเวลาว่างหลายๆวัน ก็จะไปหาท่านเป็นประจำ ผมได้หลักธรรมคำสอน และแนวทางมาปฏิบัติจนทุกวันนี้
นี่คือเรื่องราวที่ผมเจอะเจอมา เกจิอาจารย์ที่รู้จริง มีฌาณจริงต้องพิสูจน์และแสดงให้เห็นเป็นรูปธรรมให้คนธรรมดาตาเนื้อ(ไม่ใช่ตาทิพย์)อย่างเราๆท่านๆได้เห็น ในเรื่องพุทธคุณในพระเครื่อง ไม่ใช่ บอกได้แค่ ว่ามีหรือไม่มี ผมเชื่อว่ามีจริง แต่มีส่วนน้อยมากที่จะรู้ได้จริง เพราะฉะนั้น เราอย่าไปงมงายให้มากนักเลยครับ ส่วนใหญ่ เป็นของหลอก ของหลงงมงายกันทั้งนั้น ลองพิสูจน์กันดูครับ..
สำหรับเรื่องการจับพลัง คงเป็นความเชื่อส่วนบุคคลครับ
สำหรับตัวผมเองต้องบอกว่า ไม่เชื่อครับ เพราะประสบการณ์จริงก็คือ
มีผู้ที่บอกผมว่าเขาสามารถจับพลังดังกล่าวได้ ซึ่งหลายๆคนก็ให้ความเชื่อถือ (ไม่เอ่ยนามนะครับ)
ผมก็ด้วยความที่อยากลอง(ในตอนนั้นอยากลองจริงๆครับ) ผมยื่นพระ 2 องค์ให้เขาจับพลัง(จะเฉลยทีหลังว่าพระอะไรนะครับ)
องค์แรก
เขาจับอยู่ประมาณ 30 วินาที แล้วบอกว่า องค์นี้ดี พลังแรงมาก ดีจริงๆ
ผมรับฟังและก็อาราธนาพระในคอ เป็นองค์ที่สองยื่นให้ เขาจับอยู่ประมาณ 1-2 นาที แล้วก็บอกว่า องค์นี้ไม่มีพลัง แล้วก็พูดในทำนองที่ว่าเอาเก็บไว้บนหิ้งจะดีกว่า
ผมก็ไม่ว่าอะไร เพราะไม่เชื่ออยู่แล้ว แต่อยากเล่าต่อว่า ทำไมผมจึงมั่นใจว่าไม่ควรเชื่อการจับพลัง
เพราะพระองค์ที่สองมีประสบการณ์หลายๆอย่างที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง แบบจะบอกว่าบังเอิญก็บังเอิญ ปาฏิหารก็ปาฏิหาร
เพราะก่อนจะได้พระองค์นี้มา ผมเพียงแต่ได้ยินกิตติศัพท์ ที่ใครๆก็บอกว่า เกจิท่านนี้สุดยอด ผมก็หาประวัติมาอ่านจนผมศรัทธา
และอาราธนากับรูปของท่านว่า ถ้าผมมีวาสนาขอให้ผมได้มีโอกาสได้บูชาวัตถุมงคลของท่านด้วย หลังจากนั้น 2 สัปดาห์ มีโทรศัพท์จากพ่อตา
โทรมาบอกว่ามีคนร้อนเงินเอาพระเลี่ยมทองมาจำนำสนใจหรือเปล่า ผมก็ถามพ่อว่าพระอะไร พอได้ยินว่าพระอะไรเท่านั้นแหละครับ นั่นคือเรื่องบังเอิญครั้งแรก
จากนั้นผมก็ได้เหรียญนี้มาครอบครองและอาราธนาขึ้นคอ และจากนั้นอีกไม่กี่เดือนภรรยาผมก็ให้กำเนิดลูกชาย พี่ชายที่นับถือและสนิทกับผมในบริษัท
ก็บอกกับผมว่าจะให้พระ 1 องค์เพื่อรับขวัญหลาน ผมก็ไม่คิดอะไร กลับไปนั่งคุยกับภรรยา เล่าให้ฟัง ภรรยาก็บอกว่า ขอเลย ขอวัตถมงคลของหลวงพ่อ...นี่แหละ
บอกตรงๆผมไม่กล้าขอหรอกครับ เพราะวัตถุของหลวงพ่อแต่ละองค์ต้องบอกว่าค่อนข้างแพง ผมก็เลยคว้าเหรียญในคอ อธิษฐานต่อหลวงพ่อว่า ถ้าเป็นบุญของลูกชายผม
ขอให้สิ่งที่ผมขอกับพี่ชายที่ผมนับถือนั้น เป็นจริงด้วย และแล้ว เรื่องบังเอิญเรื่องที่สองก็เกิดขึ้น พี่เขาให้พระปรกใบมะขามกับลูกผม 1 องค์ แถมยังให้
พระพิมพ์น้ำเต้ากับภรรยาผมอีก 1 องค์ เหนือความคาดหมายจริงๆครับ
จริงๆอย่างที่บอกพระองค์ที่สองนี้ มีประสบการณ์กับตัวผมเองหลายเรื่อง จะเล่าทั้งหมดคงไม่ไหว ขอเล่าเรื่องบังเอิญอีก 2 เรื่องก็แล้วกันครับ
เรื่องบังเอิญเรื่องที่สาม คือ ผมพาลูกและภรรยาไปซื้อของในห้างโลตัส ตอนนั้นลูกชายอายุได้ประมาณเกือบๆขวบได้ครับ ยังใส่กำไลเท้าอยู่ เป็นกำไรนาคครับ ผมก็ให้ลูกนั่งอยู่
ในรถเข็นของห้างนั่นแหละครับ ก็เลือกซื้อของเสร็จชำระเงิน แล้วก็กลับบ้าน เวลาประมาณ 6 โมงเย็นครับ ดูเหมือนไม่มีอะไรครับ แต่พอกลับถึงบ้าน โอ้พระเจ้า
กำไลเท้าหายไปข้างนึงครับ หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอครับ หาที่บ้านจนทั่วไม่เจอ คิดได้อย่างเดียวกลับไปหาที่ห้างโลตัส ผมคว้าเหรียญอาราธนาหลวงพ่ออีกครั้ง
บอกว่าหลวงพ่อช่วยด้วย กำไลของลูกชายผมหาย ขอให้หาเจอด้วย ขอบนด้วยไข่ไก่เท่าอายุครับ ระยะทางจากห้างกับบ้านใช้เวลาประมาณ 20 นาที
ถึงห้างประมาณทุ่มครึ่ง เดินหาอยู่ประมาณครึ่งชัวโมงไม่เจอครับ หมดหวังแล้วครับ นึกขึ้นได้ รถเข็นครับ รถเข็นที่ลูกผมนั่งเล่นคนละคันกับรถที่ใส่ของ
ผมเข็นไปวางอยู่บริเวณหน้าช่องคิดเงินช่อง 15 (จำได้แม่นครับ) เรื่องบังเอิญเรื่องที่สามครับ รถเข็นยังอยู่ที่เดิมแบบไม่น่าเชื่อ ผมคว้าเหรียญหลวงพ่อขึ้นมาไหว้เลยครับ
กำไลของลูกค้างอยู่กับซี่เหล็กของรถเข็นคันนั้น ผมกับภรรยาพูดอะไรไม่ออกเลยครับ
อีกเรื่องคือบ้านผมอยู่ที่ชลบุรี เป็นบ้านสวนครับ เนื้อที่ประมาณ 3 ไร่ ผมมักจะพาลูกและภรรยาไปพักในวันหยุดยาวครับ และผมก็จะขุดดินไถพรวนต้นไม้ในสวนเป็นปกติ
แต่ที่ไม่ปกติก็คือหลังจากผมไถพรวนจนได้เหงื่อและเหนื่อยพอสมควรก็หยุดพัก ผมพบว่าพระองค์นึงหลุดหายไปจากที่เหน็บพระ และพระองค์นี้ก็เป็นพระองค์แรก
ที่ผมให้จับพลังครับ พระองค์นี้คือ เหรียญเลื่อน อ.นอง เนื้อทองแดงรมดำ บล็อคทองคำครับ ผมอยู่ไม่ติดเลยครับ เดินหาจนทั่วบ้าน เดินหาตามสวนที่ผมไปไถพรวนอยู่
หายังไงก็ไม่พบครับ เดินหาอยู่ประมาณชั่วโมงเศษๆ ไม่เจอ กลับมานั่งทานข้างกลางวัลแบบหมดอาลัย นึกไปนึกมา นึกถึงหลวงพ่ออีกครั้ง คว้าหลวงพ่อมาจบไหว้อาราธนา
หากผมยังมีบุญวาสนา อ.นอง ยังเมตตาคุ้มครอง ขอให้ได้พบเหรียญที่หายไปด้วย บนไข่ไก่เท่าอายุอีกครั้งครับ อาราธนาเสร็จ ก็เดินเข้าสวนอีกครั้ง
เริ่มเดินตั้งแต่จุดที่คิดได้ว่าตัวเองเริ่มทำตั้งแต่จุดไหนไปจุดไหน เดินหาอยู่ประมาณ 15 นาที เรื่องบังเอิญเรื่องที่สี่ก็เกิดขึ้นครับ เหรียญอยู่บนพื้นในระยะ 10 เมตร
กรอบพลาสติกสะท้อนกับแสงแดดทำให้มองเห็นแบบไม่คิดว่าจะเจอครับ
ทุกวันนี้ผมยังอาราธนาหลวงพ่อคล้องคออยู่ทุกวันไม่เคยห่างตัวครับ
นี่คือเรื่องจริงที่ผมอยากบอกว่า ทำไมผมจึงไม่เชื่อเรื่องการจับพลังครับ
ไม่ได้เข้ามาซะหลายวันได้อ่านกระทู้ของเพื่อนๆ สิ่งนึงที่รู้สึกได้ ก็คือ สเน่ ของพระเครื่องครับเนื่องจาก ความเห็นที่มีทั้ง เห็นด้วยและไม่เห็นด้วยนี่เอง
เพราะถ้าเป็นวัตถุอย่างอื่น เช่น ทอง เพชร .....หรือ อื่นๆ ก็คงบอกได้เลยว่า แท้..ไม่แท้.. แต่เรื่องพระเครื่องนี่ ...คนที่เข้ามาศึกษา สะสม..นิยม ชมชอบ นั้น
อาจมีเหตุผลที่แตกต่างกัน (นา นา จิตตัง) แต่ก็ทำให้เราทุกคน ได้ใช้เวลาส่วนนึงในชีวิตประจำวัน..เข้ามาศึกษา พุทธศาสนา(ไม่มากก็น้อย)ซึ่งเวลาส่วน
นั้นผมเชื่อว่า ทำให้เรา คิดดีทำดี...ถ้าการนิยม ชมชอบแบบนี้มีผล ทำให้ทุกคนเป็นคนดี ก็อยากให้วงการนี้ ขยายกว้างออกไปเรื่อยๆนะครับ
"จับพลัง" นั้นผมคิดว่าเป็นความเชื่อส่วนบุคคลครับ (ส่วนตัวก็เชื่อนะครับ แต่ต้องดูคนที่จับด้วย)
เคยได้ยินมา เรื่อง การนำ พระไปเข้าโบสถ์ที่มีการบวชพระใหม่ น่ะครับ ชาวบ้านเค้าเชื่อถือกันว่า เป็นการปลุกพระหรือเหมือนการปลุกเศกใหม่ยิ่ง
ถ้าพระอุปชา เป็นผู้มีกสินแก่กล้ายิ่งดี ...เพื่อนๆมีความคิดเห้นประการใดกับกรณีนี้ครับ
จริงครับเห็นด้วย เพราะบวชใหม่ต้องสวดปาฏิโมกข์ (สวดยัด) ยิ่งถ้าพระอุปัฌชาย์ และพระคู่สวดนั้นเก่ง รับรองเข้มขลังแน่นอนครับ
แต่เคยได้ยินมาว่า ถ้าจะเอาเหนียวแบบยิงไม่ออกเลยก็ต้องท่องถึงแค่ "มะมะ" แล้วหยุดเลย
