หัวข้อ: พระคงกรุวัดเงินคลองเตย
กระทู้ และ ความคิดเห็นต่างๆ
พระคงกรุวัดเงินคลองเตย เรียญท่านผู้ที่มีความรู้ครับ แก้แท้อย่างไรช่วยชี้แนะด้วยครับผม
จากภาพ ตามความเห็นส่วนตัวของ Jorawis ดูน่าจะดีนะ แต่ภาพเล็กไปหน่อย องค์นี้น่าจะเป็นพิมพ์พระคงหน้าเล็ก แต่พิมพ์ติดตื้นไปนิด ต้องขอทำความเข้าใจก่อนว่า พระกรุนี้เท่าที่เคยพบเห็นมามีเนื้อหา2 ลักษณะ คือ พระเนื้อแกร่งและพระเนื้อแก่ปูน
"พระเนื้อแกร่ง" จะมีเนื้อมวล สารที่ภาษาวงการพระเรียก "เนื้อจัด" พิจารณาได้ง่าย มีความแกร่ง แน่น และมีความหนึกนุ่ม ผิวขององค์พระจะคล้ายกันมากกับผิวของพระสมเด็จวัดบางขุนพรหมกรุเก่า สังเกตที่ผิวขององค์พระจะปรากฏรอยลานตัวหนอนซึ่งมีขนาดใหญ่ เล็กสลับกันคราบกรุแบบนี้จะมีสีเหลือง บางทีถ้าหนาหน่อยจะเป็นเหมือนฟองอากาศ หรือเรียกกันว่าคราบกรุฟองเต้าหู้ ซึ่งว่ากันว่าเกิดขึ้นมาจากน้ำมันตั้งอิ้วที่เป็นตัวประสาน ขณะที่พระถูกเก็บอยู่ในกรุ มีความร้อน ทำให้น้ำมันระเหยออกมาสู่ผิวภายนอกอย่างรวดเร็วและต่อเนื่องจนเกิดเป็นคราบสีเหลืองคลุมอยู่บนผิวพระโดยทั่ว ในขณะที่ภายในเนื้อแห้งเป็นผงขาวเพราะน้ำมันออกมาหมดแล้ว
ส่วน "พระเนื้อแก่ปูน" เนื้อในขององค์พระจะค่อนข้างขาวจัด การเกาะตัวของเนื้อมวลสารไม่แน่นเหมือนแบบแรกเนื่องจากมีตัวประสานน้อย ลักษณะเนื้อขององค์พระจะร่วนและแห้ง น้ำหนักเบา หลุดร่อนได้ง่าย จึงต้องใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษในการจับต้องหรือสัมผัส และเนื่องจากเป็นพระที่ถูกบรรจุในกรุพระเจดีย์ จึงเป็นพระที่จะมีคราบกรุเกาะตามพื้นผิวขององค์พระ คราบกรุขององค์พระที่อยู่ตอนบนจะมีลักษณะคล้าย "ฟองเต้าหู้" สีเหลืองอมน้ำตาลจับอยู่บนผิว บางองค์มากทั่วทั้งองค์พระ บางองค์จับเป็นบางส่วน และฟองเต้าหู้บางจุดจะปะทุฟูตัว ส่วนองค์พระที่อยู่ใต้ๆ ลงไปจะมีคราบกรุจับน้อยมากบางองค์แทบไม่มีเลย อาจมีคราบดินกรุสีน้ำตาลเป็นขุยจับเป็นหย่อมๆ เท่านั้น หรือมีลักษณะปะทุเป็นเม็ดเล็กๆ ประปราย
ได้ข้อมูลเป็นแนวทางแล้วลองสังเกตพื้นผิวของพระองค์นี้ดูนะ หากมีรอยกระเทาะของผิวบางจุดลองดู ทั้งพระแท้และพระเกือบแท้สามารถเป็น " องค์ครู " เพื่อการศึกษาได้เหมือนกัน จ้า ขอให้โชคดี และ มีความสุขกับการสะสมนะ หวัดดีจ้า
ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่ให้ข้อมูลที่เป็นความรู้กับผมและสมาชิกทุกท่านได้ทราบและผมมีภาพมาให้พิจารณาอีกรอบครับผม
ยังยืนยันคำตอบเดิมจ้า สังเกตจากผิวพระที่เหมือนมีลัษณะเป็น 2 ชั้นชั้นผิวด้านนอกเนื้อหาจัดหนึก ส่วนผิวด้านในสังเกตจากรอยกระเทาะเป็นผงแก่ปูน เนื้อละเอียดแบบผงชอร์คแต่แห้งจัด และมีลักษณะของเนื้องอกแบบพระเนื้อผงของตระกูลวัดพลับ หรือวัดอื่น ๆ ในยุคเดียวกันจ้า
