หัวข้อ: ช่วยหน่อยครับ หลังเตารีด ทองคำ

ได้มาตั้งแต่ปี37จากนักสะสมวัย77ปี เมตตาให้มา2ชิ้นคือองค์นี้กับรูปเหมือนปั๊มรุ่นผู้ใหญ่ลี(ซึ่งจะนำมาลงทีหลังครับ)ในราคามิตรภาพไม่แพงครับก็เท่ากับเงินเดือนของผมทั้งเดือนเลยแต่ด้วยความศัทธาในองค์ ลพ.จึงยอม อดครับ  ตอนได้มาอัดพลาสติกใว้ดูยังไงก็เป็นเนื้อทองแดงตอนนั้นไม่รู้เรื่องเท่าไหร่ก็ถามไปว่ามีด้วยหรือ แกยิ้มแล้วบอกว่าเอาไปเหอะ  สงสัยก็สงสัยกินไม่ใด้นอนไม่หลับหลายวัน(ก้เงินเดือนทั้งเดือน)ห้อยบูชามาหลายปีจนที่เลี่ยมใว้แยกออกผิวองค์พระละลายเป็นหย่อมๆ ใจเสียเลยตู  องค์นี้โดนชุบเทียนสีแดง(ไม่ใด้ถ่ายใว้)ไม่รู้ทำไงดีจึงแช่นำ้ร้อนไล่เทียนออกพอเริ่มเย็นเทียนก็ล่อนออกมาเป็นอย่างที่เห็น ก็ว่าตาฝาดหรือเอาไปเช็คร้านทองก็บอกว่าเป็นทอง75-80 เปอร์เซน (ปี46) สอบถามใครก็ไม่ได้คำตอบก็เลยลงรูปมาให็เพื่อนๆสมาชิกดูกัน   ออกความเห็นด้วยนะครับเอาแบบฟันธงเลย    ( กำลังตัดสินใจว่าจะทำตลับทองให้ท่าน หรือทำสร้อยคอดี) หนัก15กรัม ก่าๆ

รูปสุดท้ายจ้างเขาถ่ายเมื่อ4ปีแล้ว ส่วนชุดแรกถ่ายเองเมื่อวานนี้

เรียนตามตรงนะครับอย่าโกรธ เท่าที่ผมทราบและมีข้อมูล  รุ่นนี้ไม่มีเนื้อทองคำครับ ยิ่งถ้ามาดูพิมพ์ เนื้อทองคำจะเป็นเนื้อที่อ่อนแต่เหนียว เวลาปั๊มจะเก็บรายละเอียดสวยกว่าตะกั่ว  แต่ 70%-80% อย่างที่คุณบอก ผมไม่แน่ใจว่าถ้าเทียบกับตะกั่วอันไหนอ่อนกว่ากัน แต่เท่าที่ดูพิมพ์นะครับ ถ้าศึกษาพระจากกรรมวิธีการทำ และศึกษาพิมพ์ วิเคราะห์พิจารณาให้ดี ไม่ได้ใช้หูดูพระ(ซึ่งถือว่าอันตรายมากสำหรับการเล่นพระ ข้อห้ามอย่างหนึ่งห้ามใช้หูดูพระ) จะเห็นได้ว่าองค์นี้ ด้านหลังด้านหน้าและที่ก้นจะเป็นลักษณะพระถอดพิมพ์มา  และเม็ดกลากกลมๆๆที่เห็น กระจายเป็นจุด   ยิ่งชัดเจนครับว่าถอดพิมพ์มา รวมทั้งเส้นด้านหลังด้วย สำหรับที่ก้นเนื้อหาไปแบบนี้ไม่ใช่ลักษณะพระปั๊ม และการตัดพระออกจากแผ่น ก็ผิดหลักการทำพระรุ่นนี้ ถ้ากลับมาดูพิมพ์ถ้าดูผิวพระกับความชัดของยันต์ ผิดพิมพ์รุ่นนี้

สรุปจากรูปผมมีความเชื่อว่าไม่ใช่รุ่น ปี 16 แต่ถ้าจะทำย้อนยุดของวัดหรือเปล่า เท่าที่ทราบไม่มีแต่ของที่อื่นหรือทำกันออกมากันเองหรือเปล่าไม่ทราบเหมือนกัน แต่อย่างไรอย่าเชื่อผมมากรอฟังความเห็นท่านอื่นด้วยนะครับ ผมผิดได้ผมไม่ใช่เซียนพระแค่ลูกหลานหลวงปู่นะครับขอบคุณครับผม

ขอบคุณมากครับ ดีใจและโชคดีมากที่ได้เข้ามาในโลกไร้พรมแดนเช่นนี้ ผมได้รับคำตอบอย่างรวดเร็ว ซึ่งอาจจะปวดร้าวบ้าง แต่คงไม่เข็ดต้องหาต่อไปจริงมะ (ตอนที่ผมได้มาช่วงนั้นวัตถุมงคลของท่านยังไม่เป็นที่เเพร่หลาย หลายคนไม่รู่จัก ของๆท่า่นหลายรุ่นยังเล่น-หากันหลักร้อยอยู่เลย ซึ่งไม่เหมือนสมัยนี้กลายเป็นพระหลักยอดนิยม หลักหมื่น.แสน.ล้านไปแล้ว) คิดแล้วก็สงสารคนรุ่นหลังๆเหมือนกันจะหาความจริงจากไหน จากเซียนใหญ่ที่คนยกย่อง หรือจากหนังสือเฉพาะกิจปกแข็ง 4000 บ. สีแดงปกแข็งเล่มละเกือบ1000บ.(ซึ่งบอกว่ามี 2 องค์) หรือปกอ่อน200-300 บ. ซึ่งออกมาอีกหลายๆเล่มล้วนเชื่อถือไม่ได้แล้วผมจะทำอย่างไรดี   ช่วยบอกกันบ้าง  สำหรับองค์นี้ผมผมเปลี่ยนใจแล้ว     หลอมทำแหวนดี..ฝ่า คงได้ทองหนักซัก 3 สลึง ทองกำลังแพง

ต้องบอกก่อนนะครับ ข้อมูลที่ผมได้มาอาจผิดก็ได้อย่างที่บอก ถ้าหนังสือพี่สุพจน์ที่ พี่แกตรวจสอบข้อมูลอีกครั้ง เล่มสีน้ำเงินที่เพิ่งทำมาไม่ถึง 5 ปี ก็ไม่ได้ระบุว่ามีเนื้อทองคำ ถ้าเป็นหลังเต็ม ถึงจะมี 2 องค์ ถ้าสมมติว่ามีเนื้อทองคำจริง สำหรับหลังเตารีด  ซึ่งผมผิด และหนังสือพี่สุพจน์ผิด ก็ต้องมาพิจารณาต่อว่าธรรมชาติพระปั๊มเป็นอย่างไร มันถูกต้องหรือเปล่า และการตัดพระรุ่นนี้เป็นอย่างไร เทียบเคียบกับเนื้อเงินก็ได้ ซึ่งไม่ใช่เลย

 ส่วนราคาที่คุณบอก หลวงพ่อพรหมเล่นกันหลักร้อย ไม่เป็นที่หา  ถ้าเทียบกับปี 2537 ที่คุณกล่าวอ้าง คงไม่ใช่อย่างที่ว่า ผมว่าคุณคงเข้าใจอะไรผิดแล้ว ที่ว่าไม่รู้จักแพร่หลาย หลวงพ่อท่านดังมาตั้งแต่สมัยท่านอยู่ครับ บางรุ่นมีการทำปลอมตั้งแต่หลวงพ่อยังอยู่   นิ้วกระดก ก็เล่นถึงหลักแสนตั้งแต่ปี 2525-27 แล้วครับ และหลวงพ่อพรหมก็เป็นที่หากัน มานานแล้ว ถ้าไม่เป็นที่เสาะหา บางผมคงไม่ถูกยกเค้าไป ตอนปี 2532-2533 หรอกครับ ก้นระฆังทองเหลืองยุดนั้นก็เล่นกันหลักหมื่นแล้ว (ปี 2537) ไม่แน่ใจว่า 2 หรือ 4 หมื่น  ที่เล่นหลักร้อยอย่างที่คุณบอก น่าจะเป็นพวกสช หรือเนื้อผงมากกว่าครับ เพราะ 90 ปี ก็ 2-3 พันแล้ว เตารีดสมัยนั้นก็เล่นกัน อยู่ ประมาณหลักพันปลายแล้ว สวยก็หมื่นกว่านิดๆๆ แต่ผมจำไม่ผิด ทองคำตอนนั้นบาทละ 3- 4 พันกว่านะ สำหรับปี 2537-2538   แต่ถ้าเทียบปัจจุบันก็แตกต่างกันลิบครับ อันนี้ผมยอมรับ คนไม่เล่นพระก็ยังรู้จัก ต่างจากสมัยปี 37 ถ้าไม่เล่นพระก็ต้องคนระแวกพื้นที่ หรือ เคารพศรัทธาท่านจริงๆๆ