หัวข้อ: พระร่วงนั่งรบกวนช่วยดูหน่อยครับหรือพระเทิดขนนก
กระทู้ และ ความคิดเห็นต่างๆ
เป็นพิมพ์พระร่วงนั่งทรงเครื่องไม่ทราบว่าเข้าตาหรือเปล่า
ลองเช็คมาแล้วหลายที่คนเก่าแก่ที่นิยมพระกรุเขาว่าแท้กันทั้งนั้นนะครับลองเช็คมาแล้วหลายสนามแล้วนะยังไม่มีใครบอกว่าไม่ดีเลยมีแต่ถามว่าปล่อยเท่าไรและเท่าที่ใช้ดูแขวนเดี่ยวประสบการณ์เหนียวสุดยอดเลยนะครับลองดูอีกทีซิครับ
ทั้งพิมพ์พระ เนื้อพระ พิจารณาง่ายว่าไม่แท้
ไม่ผ่านแน่นอนครับ
ไม่แท่อีกเสียงครับ
ที่ส่งข้อความถามมา ผมขอตอบในกระทู้เลยแล้วกันนะครับ
ว่ากันที่เรียกพิมพ์ทรงก่อนนะครับ
พระองค์นี้ โดยพิมพ์ทรง ก็ควรจะเรียกว่า ทรงเทริด (ออกเสียงว่า เซิด) เทริดขนนก เขมรขนนก หรือเขมรผมหวี เป็นศิลปะขอม บายน หรือลพบุรี แล้วแต่จะเรียก แต่จริงๆแล้ว พระทรงเทริด จะต้องมีเอกลักษณ์อีก 1 องค์ประกอบ นั้นก็คือ ฐานบัวเล็บช้าง แต่ องค์นี้ ไม่มี
แต่ก็อาจเป็นไปได้ว่า อาจเป็นพระตัดฐานชิด หรือฐานเตี้ยประมาณนี้ก็ได้ (หากเราจะวิเคราะห์เข้าข้างตัวเอง)
และโดยพิมพ์ทรงขององค์นี้ เท่าที่ผมนึกออก ไม่เข้ากับพิมพ์ของกรุหลักๆ กรุใดเลย แถมพิมพ์ทรงยังขาดความน่าเกรงขาม ซึ่งเป็น เอกลักษณ์ของพระ สกุลนี้
แต่ สำหรับคนที่เล่นพระนอกตำรา หรือชอบเข้าข้างตัวเองก็มักจะเถียงว่า พระกรุมีเป็นร้อยเป็นพัน ไม่มีใครรู้ทุกอย่างหรอก "พระอ่ะแท้แน่ แต่ไม่รู้ที่ไหน" ถ้าชอบคิด ชอบเชื่ออย่างนี้ ก็คงต้องเล่นนอกตำรา นอกวงการต่อไป
พระองค์นี้ โดยศิลปแล้ว หากตีว่าเป็นพระถึงยุคจริงๆ พระองค์นี้ ควรจะมีอายุไม่ต่ำกว่า 600ปีเป็นอย่างน้อย แต่พระองค์นี้ ไม่ปรากฎความเก่า(จริง)ให้เห็นเลย
ต่อที่เรี่อง เนื้อหา ธรรมชาติ ความเก่า
พระองค์นี้ เนื้อหาที่เป็นไปได้ มี 2 ชนิด คือ 1.เนื้อตะกั่วสนิมแดง 2.เนื้อชินตะกั่ว
ซึ่งทั้งสองชนิด จะแตกต่างกัน คือ เนื้อตะกั่วสนิมแดง ก็คือเนื้อเป็น แร่ตะกั่วล้วนๆ อาจมีอย่างอื่นๆปนก็ในปริมาณที่น้อยมากครับ
เนื้อชินตะกั่ว "ชิน" ก็หมายถึง เนื้อโลหะผสม ที่มีคำว่าตะกั่วตามหลัง ก็หมายถึงมี แร่ตะกั่วเป็นสวนผสมหลักนั้นเองครับ
ที่กล่าวมาทั้งหมด อาจจะรำคาญว่า มันพูดอะไรของมันว่ัะ กูแค่อยากรู้ว่า พระองค์นี้เก๊ตรงไหน
จริงๆแล้ว การศึกษา พระกรุเนื้อชิน เรื่องส่วนผสม เนื้อพระ สำคัญมากครับ
เพราะหากเราไม่รู้ว่า พระองค์นั้นๆ มีส่วนผสมอะไร เราก็จะไม่รู้เลยว่า เมื่อพระองคนั้นผ่านกาลเวลามานานนับร้อยปี จนมาอยู่ในมือเรานั้น ควรจะมีลักษณะอย่างไร
กลับเข้าเรื่องกันต่อ ย้อยกลับไปในสมัยที่ พระองค์นี้(ควรจะ)ถูกสร้างขึ้น เนื้อหาส่วนใหญ่ เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ สำหรับพระที่สร้างในยุคนั้น จะเป็นพระเนื้อตะกั่วสนิมแดง เพราะอะไรมันก็มีเหตุผลครับ เพราะแร่ตะกั่วเป็นแร่ที่ หาง่าย การถลุง การหลอมใช้ความร้อนไม่สูงมาก วิทยาการในสมัยนั้นสามารถทำได้ อีกอย่างในสมัยนั้น วิทยการเกี่ยวกับโลหะผสมยังพึ่งจะเริ่มต้นครับ
สมมุติว่าพระองค์นี้ เป็น เนื้อตะกั่วสนิมแดง ผ่านกาลเวลามานานหลายร้อยปี โดยธรรมชาติย่อมจะต้องเกิดสนิมแดงจัดๆ และไขที่หนามาก (แต่พระองค์นี้ สนิมขึ้นเรื่อๆ บางๆ ไขก็บางๆ ประปราย) ตัวเนื้อตะกั่วเองก็ควรจะหมดยาง แลดูแห้งกรอบ ไม่สด เหมือนตะกั่วถ่วงเบ็ดตกปลาอย่างพระองค์นี้ครับ
และหากสมมุติว่า พระองค์นี้เป็นพระเนื้อชินตะกั่วละ เป็นไปได้ไหม? ก็เป็นไปได้ครับ
แต่ ดูยังไงก็ไ่มีความเก่า และธรรมชาติอยู่ดี ดูที่ปริมาณสนิมแดง ก็พอได้ครับ ขึ้นประปราย ตามสไตล์ชินตะกั่ว แล้วไขละ...น้อยมากครับ แล้วตะกั่วหมดยางหรือเปล่า ก็เปล่ายังสดเป็นตะกั่วถ่วงเบ็ดอย่างที่เห็น
ผ่านเวลามา 600-800 ปี แทบไม่มีความเปลี่ยนแปลงเลย.....ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้!!!
สรุป พิมพ์ก็ตีเข้ากรุมาตรฐานไม่ได้ ไม่มีความคม ขาดมนต์เสน่ห์ และควาน่าเกรงขาม
เนื้อหาไม่เก่า ไขบาง ตะั่กั่วไม่หมดยาง.....แล้วจะแท้ไปได้อย่างไรครับ กับพระที่ควรจะมีอายุ 600ปีขึ้นไป กับสภาพที่เห็นอยู่
พระจะแท้ หรือจะเก๊ หลักๆแล้วอยู่ที่ธรรมชาติ และความก่าครับ ว่าสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นกับพระในมือเรานั้น สมเหตุสมผลกันหรือไม่
อันนี้ก็อยู่ที่เราจะดูธรรมชาติความเก่าจริงๆออกหรือเปล่าเท่านั้นเองครับ
ปล. ที่กล่าวมาทั้งหมด ก็เ็ป็นเพียงควาเห็นส่วนตัวของผมนะครับ ไม่จำเ็ป็นต้องเชื่อ ถามมา ผมก็ตอบไปเท่านั้นเอง และผมไม่อนุญาติให้นำไปโต้แย้งกับเหล่าเซียนทั้งหลายที่เคยดูว่าพระองค์นี้แท้นะครับ เดี๋ยวงานงอก 555
คล้ายๆของผมแต่ด้านหลังผมแห้รานจนจะกรอบแล้วแต่ภาพอาจไม่ชัดครับ




