หัวข้อ: เปิดเทอมใหม่แล้ว....มีโรงเรียนให้ลูกหลานเรียนแล้วหรือยัง ?

   อาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์แรกของการเปิดภาคเรียนใหม่   ของปีการศึกษา  ๒๕๕๕     พี่น้องเราชาวพระเครื่องมีโรงเรียนให้ลูกหลานเรียนกันหรือยัง       ปีนี้สาหัสสากันเรื่องโรงเรียน   คนเยอะรับน้อย   รับเยอะคนไม่ไปเรียน  สุดท้ายก็มีค่าบำรุง    ค่าพัฒนา      เรียกให้สุภาพหน่อยก็เงินบริจาคเพื่อพัฒนาโรงเรียน    เป็นกันไปหมด  โดยเฉพาะโรงเรียนดังๆ(ไม่รู้เอาอะไรวัดกัน)  เอาทั้งนั้น   เบาหน่อยก็๓-๔หมื่น   จนถึงเป็นแสน   ถ้ากรุงเทพฯเค้าว่ากันเป็นแสนถึงล้าน   จะเป็นลมพี่น้อง  เข้าเรียน ม.๑ นะครับ  ไม่ใช่สอบบรรจุเข้ารับราชการได้    อย่าให้มันโพด...มันเหลือไป..หลาย(ภาษาบ้านผม)

    ลูกใครเรียนเก่งหน่อยก็ O.K.  ก็ขอแสดงความยินดีด้วย   แต่ลูกท่านที่ไม่ค่อยเก่งแต่ไม่ขี้เหล่นี่สิ    ต้องลำบากหน่อย  สอบเข้าเรียนไม่ได้ต้องมาจับสลากสู้กัน   ได้ก็ดีใจ   ไม่ได้ก็ร้องไห้กันไปทั้งแม่ทั้งลูก   ตายายไปให้กำลังใจก็พากันร้องไปอีก  เห็นแล้วเวทนา...เราก็จะร้องไห้ตามไปอีก  บรรยากาศพาไปจริงๆพี่น้อง

    พูดถึงเรื่องจับสลากผมประทับใจท่านผู้อำนวยการโรงเรียนหนึ่ง   ขออนุญาตชื่นชมจากใจจริงของคนเป็นครูด้วยกัน   โรงเเรียนนี้สอบแล้ว  คัดแล้ว   ฝากแล้ว   ยังเกินอยู่ ๑๖ คนพี่น้อง  นั้นหมายความว่านักเรียนต้องจับสลากออก ๑๖ คน   ไอ้สลากมันเข้าใครออกใครซะที่ไหนล่ะพี่น้อง  ไม่ใช่หวยล๊อค..อิอิ   ( เอาซะหน่อย  )    คนจับก็เยอะ   กองเชียร์ก็แยะ  หลวงพ่อองค์ไหนดีๆขนไปให้หมด  เครื่องลางของขลังเอาไป   อย่างน้อยก็เป็นกำลังใจ    พอเริ่มจับสลากไปคนได้ก็ดีใจ    คนจับไม่ได้(๑ใน๑๖คน)เดือดร้อนสิครับ    ญาติโกโหติการ้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร   คนอยู่ใกล้ๆก็เลยร้องไห้กอดกันเป็นที่น่าเวทนา      ท่านผู้อำนวยการท่านคงทนไม่ไหว     ก็เลยเดินไปที่หน้าเวทีประกาศผ่านเครื่องขยายเสียง    ว่าโรงเรียนจะรับนักเรียนเข้าเรียนทั้งหมด     เท่านั้นแหละพี่น้อง    ความตื้นตันใจ   ความประทับใจ    ความยินดีปรีดา  ของนักเรียนและผู้ปกครอง  น้ำตาแห่งความดีใจมันไม่รนู้มาแต่ไหน    เราดูอยู่ไกลๆยังอดน้ำตาไหลไม่ได้     ขอชมเชยนะครับว่าท่าน...สุดยอดครับ    สมกับเป็นผู้บริหาร    มันต้องแบบนี้   ไม่ใช่อะไรก็ขออนุญาตนายก่อน....ถามนายก่อน    ที่นำมาเล่าให้พี่น้องเราฟังเพราะประทับใจ  ประทับใจกับหลายๆสิ่ง   ดีใจกับพี่น้องผู้ปกครอง  ไม่ใช่ ๑๖ คนนะครับ  มันต้องทั้งหมด   เพราะจับสลากทั้งหมดใช่มั้ยครับ  ที่ท่านพบกับ   ผอ.ใจดีแบบนี้

     ส่วนท่านที่ยังไม่มีโรงเรียนให้บุตรหลานนะครับ   ก็ดูใกล้บ้านที่สุดแล้วกัน  อาจจะต่อรถเมล์สัก๒-๓ต่อก็ช่างมันเถอะ     อนาคตบุตรหลานเราสำคัญกว่า    บางท่านมีตังหน่อยก็โรงเรียนเอกชนไป      อย่าลืมนะครับ  โรงเรียนวัดสร้างคนเป็นรัฐมนตรีมาเยอะแล้วนะ  และมีคุณภาพด้วย     ก็ขอให้โชคดีก็แล้วกันนะครับ   มีโรงเรียนดีๆให้ลูกหลานเรียนกัน   จะได้สบายอกสบายใจมีกำลังใจทำมาหากินกันต่อไป    

     เปิดเรียนวันแรกพี่น้องครับ   สุดๆครับ   ความที่หยุดนาน    อยากปิดอีกสัก ๓ เดือน  อิอิ    อาชีพที่สบายหลายท่านว่าครู  มีเสาร์ อาทิตย์  มีปิดเทอม ๒-๓ เดิอน   มีกู้นั้นกู้นี่   กู้สหกรณ์  กู้สามัญ  กู้ ฉ.ฉ.   กู้ ช.พ.ค.  เยอะแยะครับ    เหลือครับ...ผมว่าผมยังไม่ได้กู้ระเบิดครับ  อิอิอิ  สวัสดีครับ

เด็กนักเรียนเข้าป.1 คงชอบใจนะท่าน เป็นรุ่นแรกของประเทศที่ได้เรียนอุปการณ์ที่ทันสมัย ในยุคนี้ ผมว่าดีนะครับในความคิดส่วนตัวผมเองมองว่าอนาคตเด็กๆของบ้านเมืองเราต่อไปความสูงสัดส่วนคงจะไม่เตี้ยเหมือนรุ่นก่อนๆเป็นแน่แท้.....ลองนึกภาพเด็กๆถือ-พายเป้ไปโรงเรียนชิครับหนักนะครับแบกสมุดหนังสือไปเรียน...แท็ปเลตเครื่องเดียวโอ้วิเศษ.ทุนแรงจริงๆ ปัญหาจะเกิดตามมาหรือไม่ ก็ครูบาอาจารย์นั่นแหละครับเป็นผู้ดูแลเบี้องต้น....ขอฝากเด็กๆด้วยนะครับ...ท่านพลายชุมพล999

แล้ว ร.ร.ศึกษาผู้ใหญ่ เค้าเปิดเรียนกันหรือยังครับ ว่าจะไปเรียน วิชาภาษาไทย เพิ่มเติม...

เพราะเดี๋ยวนี้อ่านข้อความในสารพัดเวปฯแล้ว งง ครับ มีคำหรือข้อความแปลกๆเยอะไปหมด...

เลยไม่เข้าใจว่าเราเรียนมาน้อย หรือเค้าคุยไม่ถูกต้องตรงตามภาษาไทย อ่านไปเรื่อยๆแล้วชวน ปวดกบาล ครับ..

.

อ่านจบ ฮาวรรคสุดท้าย ไว้ว่างๆ พี่ไปกู้ระเบิดแถว ชายแดนสิครับ จะได้ครบ องค์ประชุม

     ก็ต้องขอขอบคุณหลายๆท่านที่เข้ามาแวะเวียนถามข่าว  และแสดงความคิดเห็น   ส่วนใหญ่พวกเราเป็นนักเขียนสมัครเล่น   เสนอความรู้สึกนึกคิดแบบบ้านๆขำๆ  ไม่ได้จริงจังอะไรกับหลักภาษาไทยและไวยากรณ์อะไรนักหนา    เพราะส่วนใหญ่เป็นเซียนพระไม่ใช่นักวิชาการ   เขียนผิดบ้างถูกบ้างใช่สำนวนผิดๆถูกๆมันก็พออ่านได้   ก็ให้อภัยกันไปอย่าได้ถือสากัน     ผมอยู่กับวัยรุ่น     ภาษาไทยทุกวันนี้มันไปไกลแล้ว    ภาษาเขียนยิ่งไปกันใหญ่   บางทีผมให้เค้าทำงานมาส่ง   เค้าเขียนอะไรมาส่งก็ไม่รู้   ถ้าอยากเห็นชัดๆ   ลองไปอ่านในเฟรดบุ๊ค  หรือหนังสือเฟรนชิพดูนะครับ   อะไรก็ไม่รู้   เพราะฉนั้นคุณครูภาษาไทยต้องทำงานหนักกว่าเก่าเยอะเลยล่ะ      เพราะฉะนั้นพวกเราอย่าไปคิดมาก    ผมเป็นครูบาอาจารย์ยังไม่กล้าวิจารย์มาก   เดี๋ยวหาว่าเรารู้มากจะหมั่นใส้เอา ตามน้ำอย่างเดียวครับ  ขำๆครับ

     นักเรียนทุกวันนี้โชคดีกว่ารุ่นพวกเราเยอะ   ไอ้คอมฯที่แจกถามหน่อย  มันจะอยู่ได้พอสามวันมั้ยพี่น้อง   แล้วเสียมาใครจะซ่อม...เฮ้อ !   

ค่าใช้จ่ายหลังจาก ที่ซื้อมาแล้วมีอีกเยอะครับ นอกจากค่าซ่อม แล้วยังมีค่าพัฒนา ซอร์ฟแวร์ สื่อการสอน ค่าเทรน อาจารย์ ค่าน้ำร้อนน้ำชา สารพัด 

นโยบายแจกคอมนี่ ถ้ามองเผินๆ แล้วผมว่าดีนะ เด็กจะได้คุ้นเคยกับเทคโนโลยี สร้างโอกาศให้เด็ก ต่างจังหวัด ชนบท ได้เล่นของเล่นคนรวย

แต่ว่าถ้ามันเอามาใช้แล้ว มันจะคุ้มกับเม็ดเงินภาษีของเราหรือเปล่า เด็กจะฉลาดขึ้นใหม อันนี้พอจะมีใครตอบได้บ้างครับ

ผมกลัวว่าอีก สิบปีข้างหน้าเด็กไทยจะมือแข็ง เขียนตัวหนังสือภาษาไทยไม่เป็น เพราะ เป็นแต่จิ้มๆ  นะครับเจ้านาย