หัวข้อ: "ทำไมต้องใจแคบ" มาจาก.. สาเหตุนี้... หรือเปล่า? น้อ!
กระทู้ และ ความคิดเห็นต่างๆ
พอดีว่างๆ.. นั่งอ่านกระทู้ของเพื่อนๆ ที่เขียนมาตามกระดานต่างๆ แล้วก็คิดไปว่า ทำไม... ใจแคบ,แล้งน้ำใจกันจัง! (รู้...ก็บอกกัน ช่วยเหลือกันได้ ก็น่าจะช่วยๆกัน)
แล้วก็ให้นึกถึงสาเหตุ....ที่มา ของความใจแคบ! เลยเขียนมาเล่นๆครับ.
ความแล้งน้ำใจที่ไม่เลือกฤดูกาลของคนในวงการพระ เป็นเพราะอะไร? ทั้งๆที่หลายท่านก็ไม่ใช่ผู้มีน้ำใจเหือดแห้งตามกมลนิสัยเดิม
วงการพระ เป็นวงการนอกระบบ ไร้ระเบียบ แต่มีจุดยืน
ที่ว่านอกระบบ คือ ท่านไม่สามารถใช้ระบบต่างๆ มาใช้ในวงการพระได้ ไม่ว่า จะเป็นระบบราชการ รัฐวิสาหกิจ ระบบคิวซี ฯลฯ มาใช้กับระบบพระเครื่องได้ และการเล่นพระ ก็ไม่มีระเบียบ ว่าจะต้องเป็นชายไทย ระดับการศึกษาเท่าใด มีชื่อเสียงทางสังคมหรือไม่ ขอเพียง มีสายตาดี ระบบความจำสูง การวิเคราะห์ที่เป็นพรสวรรค์ส่วนตัว ประสพการณ์ในวงการ เท่านั้น ที่จะทำให้ท่านอยู่ในวงการนี้ได้
หากแต่วงการพระ มีจุดยืน จุดยืนที่เป็นหลักสากล ในการตัดสินความ เก๊-แท้ จุดยืนที่ไม่มีบันทึก ไม่มีข้อมูล ไม่มีผลงานวิจัย หากแต่เป็น จุดยืนในการพิจารณา ความเก่า ศิลปสกุลช่าง และธรรมชาติพระ ที่ไม่มีตำราใดจะ ชี้เฉพาะเจาะลึกได้ เท่ากับสายตาและประสพการณ์ที่ท่านพบเห็นด้วยตัวเอง
จากความไม่มีระบบ ไร้ระเบียบ หากแต่มีจุดยืนนี้เอง! จึงเปรียบเสมือนดาบสองคมในวงการนี้ครับ
บางคนมาจากสังคมชั้นสูง การศึกษาดี มีจรรยาบรรณฯ บางคนมาจากพวกที่เรียกว่า กะเลว-กะราด ทำให้พอมีกินไปวันๆ บางคนมาจากสายเลือดที่หวังแต่ผลกำไร บางคนก็มาจากนักอนุรักษ์ ที่ชื่นชมในงานศิลป์ ที่อาจมีความมั่นใจในตัวสูง จนเข้ากับวงการไม่ได้ บางคนมาจากความนิยมที่เป็นแฟชั่น หาใช่ความศัทธาฯดั่งที่คิดว่า "คนห้อยพระ คือคนที่มีพระอยู่ในหัวใจ"
การรวบรวมคนหลายกลุ่ม หลายแขนง หลายความคิด และภูมิหลังที่ต่างกันมาอยู่ที่เดียวกัน ย่อมมีความเหลื่อมล้ำอยู่ในที และถ้ามีตัวเงินเข้ามามีส่วนด้วย ย่อมทำให้เกิดการแข่งขัน ชิงดี-ชิงเด่น บิดเบือนเพื่อให้ได้มา รวมถึงการฉ้อฉลหลอกลวง ภายใต้ ความใจแคบในวงการที่กว้าง หรือที่เขาเรียกว่า " คนใจแคบในวงการกว้าง "
แต่หากจะมองลึกลงไป ความใจแคบนั้น จะถูกแบ่งออกได้เป็น 2 กรณีใหญ่ๆ คือ จงใจที่จะให้แคบ กับ ใจแคบเพราะความจำเป็นบีบบังคับ!
ที่น่าเห็นใจและสงสารก็คือ ใจแคบเพราะความจำเป็นบังคับ เช่น.
- ท่านเปิดแผงพระ ทำมาหากินแหล่งเดียวกันกับ เซียน ก. นาย ข.เป็นลูกค้าประจำของเซียน ก. วันดี-คืนดี นาย ข.นำพระที่เช่าจากเซียน ก. มาให้ท่านดู ท่านรู้อยู่แล้วว่าพระของเซียน ก.เป็นอย่างไร? แท้-ไม่แท้ ท่านจะบอกนาย ข.ว่ายังไง?
- ท่านได้รับมรดกฯ มาจากบรรพบุรุษ ตกทอดมาหลายชั่วคน เป็นปลื้มมากที่ได้รับมา อยากจะแบ่งปันความปลาบปลื้มนั้นสู่คนในวงการฯ เลยนำพระไปที่สนาม บางคนก็เมิน! บางท่านก็ว่า"ดีครับ"ตามสไตล์พ่อค้า แต่ถ้าไปเจอประเภทคันปากบอกว่า"เก๊เก่า" ท่านจะรู้สึก! ยังไง?
- ถ้ามีท่านผู้ใหญ่ระดับบิ๊ก มีเงิน-มียศฯ มีบริวารฯ เดินตามเป็นขโหยง เป็นมือ-เป็นเท้าพร้อมที่จะสหบาทา เมื่อท่านถอนหายใจ แล้วนำพระเก๊มาให้ดู คนดูก็หนาวๆ-ร้อนๆ ถ้าบอกความจริงก็อาจเจอ มือเท้าสามัคคี โกหกไป หากวันหลังจับได้ก็โดนหาว่าเล่นไม่ซื่อ ถ้าเลี่ยงไปว่า " ไม่เป็นครับ " ก็โดนกล่าวหาว่า " เอ็ง!หากินประสาอะไรวะ ดูพระแค่นี้ไม่ขาด " เลือกเอา มีแต่เข็มทิ่มแทงใจ คนดูพระ
ยังมีพวกในวงการที่จงใจ ที่จะบีบหัวใจให้แคบ ก็คือ เอ็งขายเก่งนักใช่ไหม ข้าสวดซะเลยลูกค้าเอ็งจะได้มาเป็นลูกค้าข้า หรือประเภทที่รู้ งูๆ ปลาๆ แต่อยากจะเป็นเสือ เลยสวดซะก่อน หรือ แหม! ทำเป็นโก้จะให้เขายกมือไหว้ ว่าเป็นเซียน ตั้งตาลปัตรซะเลย
ที่ร้ายอีกแบบ ก็พวกชอบวางยาคนอื่น ทำเป็นลูกเล่น " ผมไม่รู้นะ แต่เซียนเองเขาซื้อกันอย่างนี้ " โดนกันมาหลายรายแล้ว อย่างนี้เขาเรียกว่า รู้รักษาตัวรอด หรือ ประเภท พระแท้ ดูง่าย ดันบอกว่า " พี่... เขาทำให้ดูเก่า.. แต่พี่ไม่สบายใจ ขายผมถูกๆ ผมเอาไว้เอง เอาไว้ศึกษา " เฮ้อ!...ศึกษาว่าจะได้กำไร..เท่าไหร่นะซี
พวกที่มีอุดมการณ์ดี แต่เกรงใจที่จะไปปิดช่องทางทำมาหากินของผู้อื่น ก็มักจะดีในส่วนของตัว แต่ก็จะโดนคนอื่นหาว่าใจแคบ น่าเห็นใจครับ " เพราะกว่าจะไต่บันไดเซียนขึ้นมาได้ โดนเสี้ยน...ตำมาเท่าไหร่ต่อเท่าไหร่แล้ว "
ไม่ว่า วงการไหนๆ ผู้รู้มาก..ไม่ใช่ว่าจะได้เปรียบเสมอไป รู้มาก อยู่สูงมาก ต้องระวังตัวมาก ทำนอง ยิ่งสูง...ยิ่งหนาว ดังนั้น!
ความใจกว้าง หรือ ใจแคบ ต้องเริ่มที่ตัวเองก่อน และถามใจตัวเองดูว่า จะเดินเข้าวงการนี้อย่างคนใจกว้างหรือคนใจแคบ ท่านก็จะได้รับสิ่งเหล่านั้นกลับมาเหมือนทีท่านกระทำลงไป ตามที่ท่านเลือกเดินในทางแคบ หรือ ทางกว้าง
" ความกว้าง.... มักอ้างว้าง โดดเดี่ยว... เหมือนอุดมการณ์ ที่ตรงเกินกว่าใครจะอยู่ร่วมได้
ความแคบ.... ที่แคบเฉพาะตัวและหัวใจท่าน เกินกว่าที่ใครจะแทรกตัวลงไปอยู่ร่วมกับท่านได้ "
ทาง สายกลาง... ครับ! คือคำตอบ.
ทางที่พอดี.. พอที่จะให้ใครๆ เดินร่วมทางไปกับท่านได้
" พูด..! ในสิ่งที่ควรจะให้ รับรู้ และเกิดประโยชน์ สิ่งไหน?ไม่ควรพูด พูดไปไม่ดี..ก็ อย่าพูด
คิด..! แล้วไม่เป็น มงคล ก็ อย่าไปคิด
สงสัย!.. ถามได้ แต่ต้องรู้ว่า.. จะพิจารณาและตัดสินใจอย่างไร? กับคำตอบ.
หากท่านมีมิจฉาทิฐิ ที่เพียงว่า.... " ของข้า...ต้องดี-ต้องแท้-ต้องถูกเสมอไป "
ท่านก็ใจแคบ...เกินกว่า..ที่จะอยู่ใน วงการกว้างๆ นี้ได้... ขอบคุณครับ
"เพราะความกว้าง ทำให้บางคนต้องจำใจแคบ
ในขณะที่บางคนก็เจตนาที่จะแคบ ท่ามกลางความกว้าง"
คมมากครับพี่หนุ่ย
วงการนี้ต้องเปิดหู เปิดตา และเปิดใจด้วยครับ
เท่าที่เห็นผม เพลียกับความประพฤติของบางท่านที่ เก่งอยู่แล้วมีพระอยู่กับตัวพร้อมกับนิทาน แล้วเอาออกมาถาม ว่าพระผมดีใหม
แต่พอมีคำตอบตรงๆ ว่าไม่ดี กลับโกธร แล้วอ้างสารพัด นิยาม พร้อมกับนิทาน ปรัมปรา
ว่าของข้านี้แน่ ใช่เสียเต็มประดา ได้รับพระราชทานมาจากเสด็จปู่ ตั้งแต่สมัยพระเจ้าเหา
อื่มแล้วท่านแน่ขนาดนี้แล้วจะเอามาถาม ชาวบ้านให้เป็นขี้ปากทำไมกัน
สมัยก่อนชอบเดินสนามพระเพื่อหาพระเครื่องที่เราต้องการ แต่เดี๋ยวนี้ไม่เคยเดินสนามพระมาเกือบสิบปีแล้วครับ
สาเหตุหลักก็คือเบื่อพฤติกรรมของคนในสนามพระ ยิ่งรู้จักยิ่งน่าเบื่อไปจนถึงน่ากลัว บางรายถึงขั้นน่าขยะแขยง(ไม่ได้เหมารวมนะครับ ที่ดีก็มีแต่ค่อนข้างน้อยครับ)
ปัจจุบันมีสนามพระออนไลน์ ก็เลยอยู่แต่หน้าคอมฯ เวลาอยากได้พระหรืออยากศึกษาก็หาได้ทันใจ ไม่ต้องไปเสียเวลาเดินหา ไม่ต้องไปพบ เสืือ สิงห์ หรือแม้กระทั่ง ผี ตามสนามต่างๆ ส่วนเรื่องใจ กว้าง หรือ แคบ ยังไง คงพอสรุปได้นะครับ
สนามพระออนไลน์ เราเลือกได้ครับว่าอยากอยู่อยากดูสนามไหน ซึ่งส่วนใหญ่มี กฏ กติกา มารยาท ให้ต้องปฏิบัติ และมีบทลงโทษสำหรับผู้ที่ฝ่าฝืน โดยมี วมต. ของแต่ละเวปเป็นผู้ดูแลและควบคุม
การสื่อสาร การทำธุรกรรม ฯลฯ บนหน้าจอจึงเป็นเรื่องเปิดเผย ทำให้เรารู้ได้ทันทีว่าผู้ที่สื่อสารนั้นเป็นคนอย่างไร โดยสังเกตุจากสำนวนที่พิมพ์หรือสื่อสารลงมาบนหน้าจอ อย่างน้อยก็พอรู้ละครับว่าการศึกษาระตับไหน และยิ่งสังเกตุจากสำนวนก็พอรู้ละครับว่าจิตใจเป็นยังไง
ท่องเวปพระมานานและหลายเวป ได้เพื่อนจากในเวปมาหลายท่าน และสร้างความไม่พอใจให้คนอื่นก็เยอะ แต่ที่แน่ๆผมถือว่าผมเป็นสมาขิกของหลายๆเวปที่นิยมความ ถูกต้อง และ ยุติธรรม ที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งก็คือ ผมไม่ใช่"เซียนพระ" ผมเป็นแค่"ผู้นิยมและสะสมพระเครื่อง"เท่านั้นเองครับ
ขอบคุณ ท่านหนุ่ยฯ มากครับสำหรับกระทู้แบบนี้
ผมไม่เป็นครับพี่ คำนี้ใช้บ่อยมากด้วยความจำเป็น เพราะไม่รู้ว่าจะโดนตาปลาใครบ้างขนาดแค่ไม่ซื้อยังโดนเจ้าของเก่าตามมาถามว่าดูพระเขาเก๊เหรอ
ใครมาให้ดูพระให้ไม่สนิทจริงๆต้องขออภัย ไม่ใช่ไม่มีน้ำใจแต่ผมไม่เป็นครับ
ไปเรื่อยๆในเส้นทางของตัวเอง เปิดหู เปิดตา และเปิดใจ ในสิ่งที่พบพาน เปิดปากบ้างถ้าจำเป็น แวะช่วยบ้างเท่าปัญญาจะทำได้ บางครั้งก็เฉื่อย บางครั้งก็ควบ ไม่หาเรื่องใครให้เมื่อยตุ้ม แต่ก็พร้อมตั้งรับถ้าถูกลุกล้ำและรุกราน นึกถึงความตายทุกขณะจิต เลยไม่ยึดติดอะไรสักเท่าไหร่ ผ่านมาเดี๋ยวก็ผ่านไป ถึงที่ถึงเวลาเขาก็ปิดฉากให้เราเอง
ขอเป็นคนใจกว้าง.......แม้ว่าจะทำให้เหลือเส้นทางที่่แคบลง
เพราะความหมายของคำว่า"ใจกว้าง" ในวงการนี้.......มักจะถูกแปลว่า "โง่" "ซื่อบื้อ" "กินง่าย" "หมู" "อ่อนหัด" เป็นต้น
อยู่ที่แนวคิด และ จิตใจ ของแต่ละท่านนะครับ ผมมีเรื่องเล่าให้นำไปคิดกันเล่นๆ
บนรถโดยสาร มีคนเต็มคัน สองสามี-ภรรยา โดยสารมาด้วย ทะเลาะกันมาตลอดทาง จนทนไม่ไหว ต้องขอลงกลางทาง รถจอดให้ลง แล้วเคลื่อนที่ออกไปไม่ไกลนักก็เกิดอุบัตเหตุ ที่ทางแยกข้างหน้า
สองสามี-ภรรยาที่ลงก่อน เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
สามี...คิด!... โชคดีจังเลย...ที่เราลงมาก่อน.... สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เราห้อยคอ... ทำให้เราแคล้วคลาด
ภรรยา...คิด!.... เราไม่น่า... ให้รถจอดเลย... ถ้ารถไม่จอดให้เราลง....รถคันนั้น... ก็คงไม่เกิดอุบัตเหตุ คนในรถก็ไม่ต้องบาดเจ็บ-ล้มตาย
เหตุการณ์เดียวกัน แต่ คิดไม่เหมือนกัน.
1
ณ.ช่วงเวลาที่ต่างกัน การจะพิจารณาว่าอะไร เท่าไหร่ ถึงถูกมองว่าใจแคบ หรือใจกว้าง
อาจไม่สามารถตัดสินได้ เพราะไม่ใช่คณิตศาสตร์ที่เป็นกฎตายตัว
การที่คนๆหนึ่งถูกมองว่าเป็นคนใจแคบ ณ.ปัจจุบัน
ในอนาคตอีก 10 ปี หรือ 20 ปีข้างหน้า อาจจะมีคนบอกว่าเขาทำถูกต้องแล้วและเป็นคนที่ใจกว้างก็ได้
หากเราตัดสินว่าคนๆนี้เป็นคนใจแคบเพียงแค่การกระทำแค่ครั้งเดียวที่เขาปฏิบัติต่อเราย่อมไม่เป็นธรรมสำหรับเขา
ผมคิดแบบนี้ ผมไม่ได้เห็นแย้งกับ จขกท นะครับ แต่ขอแตกความคิด
มันเป็นความรู้สึกครับ ถึงช่วงเวลานั้นคงจะเข้าใจ และรับรู้ได้เอง
การให้... กับ การรับ...
ให้ความรู้....กับคนที่รู้แล้ว , ให้อาหาร...กับคนที่อิ่ม และ ไม่เคยอด
ให้ความรู้...กับคนที่อยากรู้ , ให้อาหาร...กับคนที่หิวโหย ท้องไม่เคยอิ่ม
การขอ... กับ การให้...
ขอคำชี้แนะ...ขอความช่วยเหลือ แต่ได้รับการเมินเฉย
ขอคำชี้แนะ...ขอความช่วยเหลือ ได้คำตอบมา ผิดบ้าง-ถูกบ้าง ตามกำลังและสติปัญญา
วันนี้ ไม่ต้องการ เพราะคิดว่ารู้แล้ว " ใจกว้าง-ใจแคบ " ก็ไม่จำเป็น
วันหน้า สมมุติว่า (สมมุตินะครับ) จะขอเวปฯเปิดร้าน ทำอย่างไร? ก็เปิดร้านไม่ได้สักที! โพสมาขอความช่วยเหลือ.. ขอคำชี้แนะจากเพื่อนๆ แล้วเงียบ! จะคิดยังไง? "ใจกว้างหรือใจแคบ"
แต่.. สำหรับผม... พร้อม..! เข้าช่วยเสมอครับ.
ทุกวงการทุกอาชีพ การที่จะเจริญก้าวหน้าได้นั้นต้องมีความดี มีคุณธรรม เพราะไม่ว่าที่ไหนๆกิเลสความชั่วร้ายมันมีเข้ามาอยู่เรื่อยๆ ความดีงามเท่านั้นที่จะคุ้มครองและนำพาชีวิตให้มีแต่ความเจริญ
