หัวข้อ: เล่นพระด่านแรกต้องเป็น "พระเหรียญ"

ตี๋เหล้า ท่าพระจันทร์  เซียนพระท่าพระจันทร์ แนะนำคนเล่นพระใหม่ว่าให้เก็บพระเหรียญดีที่สุด  ทำไมจึงต้องเป็นพระเหรียญตี๋เหล้าบอกว่า พระเหรียญมีความแน่นอนสูง แท้-เก๊ ชัดเจน ต่างจากพระเนื้อผง เนื้อดิน คนหนึ่งบอกแท้อีกคนบอกเก๊เถียงกันไม่จบหาข้อยุติค่อนข้างยาก อีกเหตุผลคือคนเล่นพระใหม่ต้องศึกษาเหรียญเพราะพระเหรียญทุกคนต้องพบเจออยู่บ่อยๆ  การสร้างเหรียญแต่ละยุคแต่ละสมัยมีวิวัฒนาการมาโดยตลอด  อย่างยุคปี 54-55 เหรียญฉลุพุทธปวเรศวร์ ศิลปะอลังการงานสร้างจริงๆ

พระเหรียญ เป็นอะไรที่นักเล่นต้องเจอและต้องผ่านให้ได้ถ้าอยากเก่งในเส้นทางสายนี้  เซียนเหรียญเบอร์ 1  บอย ท่าพระจันทร์  ได้ให้ความรู้เกี่ยวกับเหรียญไว้ได้ดีมาก หลักวิชาดูเหรียญของบอยพอสรุปได้ดังนี้ ยุคการสร้างเหรียญ  แบ่งเป็น 2 ยุค (ก่อน 2500 และ หลัง 2500)  ประเด็นนี้ต้องทำความเข้าใจวิวัฒนาการและเทคโนโลยีของแต่ละยุคแต่ละสมัย  นอกจากนี้บอย ท่าพระจันทร์ เปิดเรื่องการพิจารณาขอบเหรียญ  การดูขอบเหรียญต้องเข้าใจยุคสมัยของเหรียญเสียก่อน  เห็นบางคนส่องขอบเหรียญแบบมั่วตามกระแส ส่องไปงั้นแหละแท้-เก๊ เดาๆเอาเห็นแล้วก็ขำดี (แล้วคุณหล่ะเป็นยังงี้หรือเปล่า)

พระเหรียญมีเสน่ห์ หากเราผ่านแล้ว (ดูเป็น) ไม่เช่าพลาดบ่อยๆ การดูพระเป็นต้องเป็นด้วยสัญชาตญาณจากประสบการณ์จากการเรียนรู้ของเราเอง (ตรงนี้ต้องใช้เวลา) การดูพระอาศัยแต่เทียบเคียงตำหนิรูปภาพยังไม่พอ  หากไม่มีหนังสือไม่มีภาพก็ใจเสาะแล้วไม่ถึง 50 เปอร์เซนต์ด้วยซ้ำ (ไม่กล้าตัดสินใจ)

การดูพระเหรียญ  (ก่อนอื่นดูด้วยตาเปล่าพิจารณาแล้วเป็นไง โดนใจมั้ย  หากโดนใจแล้วขึ้นกล้องส่องดู)

1.  การดูเหรียญธรรมชาติผิวเหรียญสำคัญมาก  แท้-เก๊ อาจตัดสินกันตรงนี้  (แต่ต้องเข้าใจผิวแท้-ปลอม)

2.  ความตึงผิวของเหรียญ

3. ความคม ชัด ของตัวหนังสือ(ตัวหนังสือล้ม เอียง ผอมแห้ง คดๆงอๆ ไม่สวยต้องระวังเป็นของปลอม) และตำหนิเส้นแตก เส้นขนแมว (จุดนี้ของปลอมจะเบลอไม่คมเลย)

ทั้งหมดนี้เป็นเพียงทฤษฎี สำคัญคือ ประสบการณ์  ที่จะทำให้เราเก่งได้ 

เจษ   ขอบคุณครับ / ที่ตั้งใจอ่าน

หากไม่มีหนังสือไม่มีภาพก็ใจเสาะแล้วไม่ถึง 50 เปอร์เซนต์ด้วยซ้ำ (ไม่กล้าตัดสินใจ)....ใจมด เจอแยะ

อั๊ยหย่า คนไม่กล้าซื้อก็ว่าเขาใจมด ใจร้ายจัง

เห็นบางคนส่องทุกองค์ ทุกร้าน ไม่โดนเลย....กลัวแพง กลัวเก๊...อยากแนะนำให้ขอเพื่อนดีกว่า แท้แน่ๆ ฟรีด้วย พระองค์แรก ขอเพื่อนไม่ยากหรอก ถ้านิสัย โอเค

ผมใช้วิธีจับพุทธคุณเอาครับ มีกล้องส่องพระก็คล้องคอเอาไว้ เพื่อให้เขารู้ว่าเราเป็นเซียน..อิอิ..เวลาส่อง.ก็ส่องๆ ไปงั้น..สู้จับพุทธคุณไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็น กำ หรือ คืบ แหม...มันส์พะยะค่ะ...

บางทีดูหนังสือจนจำจำรุ่นจำแบบจำพิมได้แล้ว  ออกสนามจริงพอเจอเข้าก็มึนเหมือนกัน  ครั้นเอาหนังสือไปด้วยก็เอาไปเยอะมาก  ผมไม่ค่อยสนใจสายตาพวกที่เรียกตัวเองว่าเซียนมองอยู่แล้ว  เรามันแค่ผู้ศึกษาและชอบพระเครื่องเท่านั้น  ถ้ามั่นใจจริงถึงจะเอามาแต่บางครั้งก็ตายเหมือนกันเจอบล็อคคอมโดยเฉพาะเหรียญอายุไม่เกิน15ปี ปลอมได้เนียนมากครับ  ช่วงหลังๆเอาข้อมูลใส่เน็ตบุคไปแทนดีกว่าแบกหนักสือหนักๆไปเยอะครับ

พวกจับพุทธคุณนี่ผมไม่เอาพระให้จับครับ ยกเว้นพระที่มีเลี่ยม ไม่ไหวเอาพระไปกำแบบนั้นผิวเปิดหมด แต่เหรียญสร้างใหม่ๆเล่นลำบากจริงๆครับมันไม่มีอายุเหรียญ ถ้าไม่เคยเห็นเหรียญมาก่อนนี่ไม่ค่อยอยากยุ่งเลยครับ ส่วนใหญ่จะขอแบ่งจากพี่ๆน้องๆเอา

ตอนผมหัดดูพระใหม่ๆที่เริ่มจะสนใจพระเครื่อง รุ่นพี่บอกให้เลือกพระที่สนใจให้ได้แล้วศึกษารุ๋นนั้นให้ชำนาญ แค่นี้ก็ได้แล้ว

ขอบพระคุณมากเลยครับพี่ชายเจ้าของกระทู้ ขออนุญาติเข้ามาศึกษาก่อนนะครับพี่ชาย

ขอบคุณครับ..

บางครั้ง เราดูเทียบกับหนังสือ ก็คิดว่าใช่

แท้ในหนังสือ  มันแท้จริงหรือเปล่า บางครั้งก็ไม่แน่ใจ

ต้องเคยเห็นของจริง

ผมมีโอกาสได้ดูพระหลักล้านที่คนมีตังค์เค้าเก็บ

พอเข้าในเว็บประมูล เห็นมีคนลง ทำให้ใจอยากได้มาก

แท้วัดไหนไม่รู้ แต่สรุปคือใจเราอยากได้ ก็ประมูล