หัวข้อ: ทำไมพระเก๊(เหรียญ)จึงบวม

พระเหรียญ..เก๊...บางองค์ทำไมจึงมีลักษณะ ..บวม..ผิดเพี้ยนจากพระของจริงครับ

เนื่องจากวัสดุที่นำมาปั๊มพระก็เป็นวัสดุลักษณะที่คล้ายกัน..จะเป็นทองแดงหรืออะไรก็แล้วแต่   แต่ทำไมพระแท้จึงไม่บวมครับ

...สอบถามผู้เชี่ยวชาญเพื่อเป็นความรู้และแนวทางสำหรับนักสะสมมือใหม่อย่างผมครับ..

เท่าที่ผมทราบ พระแท้แกะพิมพ์ ส่วนพระเก๊สมัยก่อนเอาพระแท้ไปถอดพิมพ์ครับ เวลานำมาปั้มเลยบวมครับ ผมเข้าใจอย่างนั้นนะครับ ลองดูความเห็นท่านบ้าง

สาเหตุที่บวมเป็นเพราะแม่พิมพ์ พระเก๊ ทำมาจากทองเหลืองครับ

เวลาปั๊มพระไปแล้วเกิน 20 เหรียญขึ้นไป แม่พิมพ์พระจะทรุด

จึงเป็นสาเหตุให้ เหรียญต่อๆไป จะมีลักษณะบวม ครับ

ผมขอเขียนตามความเข้าใจส่วนตัวนะครับ. ไม่ถือว่า เป็นข้อมูลที่ เพื่อนๆจะนำมาใช้ อ้างอิง! กันนะ

มาจาก ๒ ปัจจัย...ครับ.

    ปัจจัยที่ ๑. แม่พิมพ์ 

 แม่พิมพ์ ของแท้ฯ ส่วนมากทำมาจาก "เหล็กกล้า ที่ทำการชุบแข็ง" ตามกระบวนการ ของช่างแต่ละโรงงาน

  ส่วน...ของเก๊ ทำมาจากวัสดุ หลายชนิด ในการถอดพิมพ์ แล้วแต่ มือผี!.. จะคิดค้นหาวิธี! มาล้วง...สตางค์! ในกระเป๋าตังค์ของท่าน    

   แบ่งเป็นหลักฯใหญ่ๆ เช่น. ใช้ ยางซิลิโคน , ใช้ปูน ที่หมอฟัน..(ทันตแพทย์ นะขอรับ.)ใช้ทำแบบทำฟันปลอม , แกะแม่พิมพ์ใหม่เลย , บล็อคฮ่องกง ไม่ได้ทำมาจากเมืองนี้นะ ทำในบ้านเรา! นี่เอง แต่ใช้เทคนิคของเค้า! (ใช้..การลอก-ลายใส่..แผ่นฟีลม์ใส แล้วใช้ แผ่นใสไปทำ " เน็กตีป ลงเหล็กฯแม่พิมพ์ " ใส่น้ำยากัดเหล็กไป ก็จะได้แม่พิมพ์มาแล้ว , ล่าสุดที่ร้ายกาจที่สุด ก็ บล็อคคอมพ์พิวเตอร์ ใช้คอมพ์ทั้งหมดในการทำงาน.    

คงเคยได้ยิน ที่เขาพูดกันว่า " เก๊... ครับ บล็อคคอมพ์,บล็อคฮ่องกง,แม่พิมพ์ยาง มันเป็นเช่นนี้ครับ "

  นี่เฉพาะ... เหรียญปั๊ม เท่านั้นนะครับ เหรียญหล่อ - ฉีด ยังมีอีก! เอาใว้ว่างๆ จะเขียนมาเล่าสู่กันฟัง...

    ปัจจัยที่ ๒. เนื้อโลหะ 

 เนื้อโลหะที่นำมาสร้าง สร้างเก่า-ใหม่ โลหะก็ไม่เหมือนกัน ส่วนผสมก็ต่างกัน สตางค์รู ทองแดงปี๘๕ - ๙๐ กับทองแดง ๑๐-๑๕ ปีที่ผ่านมา ก็ต่างกัน(หรือว่าไม่จริง)

  สมัยก่อน! ก่อนที่ช่างจะนำโลหะ มาปั๊มขึ้นรูปเหรียญ เขาจะทำการ รีดให้เป็นแผ่น และ อุ่น..!แผ่นโลหะฯนั้น ให้ร้อนเสียก่อน เพื่อ ให้โลหะนั้นอ่อนตัวลง และ เป็นการ ถนอมแม่พิมพ์ ไม่ให้ชำรุดด้วย เมื่อเหรียญปั๊มเหล่านั้น เย็นตัวลง จึงเกิดอาการ

  ๑. เหรียญยุบตัว

  ๒. เกิด คราบ-พราย ที่ผิวเหรียญ ที่คนสมัยนี้ เรียกกันว่า " ผิวไฟ " 

การอุ่นแผ่นโลหะ ทางฟิสิกเคมี ถือว่าเป็นการเรียงของอะตอมใหม่

  เมื่อ ปั๊มด้วยเครื่องจักรฯที่มีกำลังอัดสูง (บาร์) ยิ่งเร่งให้การเรียงตัวของอะตอมเป็นระเบียบ เนื้อเหรียญจึงแน่น - ตึง ผุกร่อนยาก.. และ ยังส่งผลไปยัง ตัวแม่พิมพ์ด้วย (จากผิวเรียบๆก็จะมีเส้นเสี้ยนรัศมีแผ่...กระจายไปเป็นบางจุด หรือ ทั่วทั้งเหรียญ เช่นเหรียญ ๒๕ ศตวรรษ) เหรียญแท้ๆ จึงมีลักษณะ "เก่า - แก่ - สึกกร่อนตามอายุ และการเก็บรักษา ไม่ใช่ แกล้งเก่า - ทำให้เก่า โดยใช้สารเคมี เข้าช่วย.. เร่งให้เก่า"

  การสร้างวัตถุมงคลฯ ไม่ว่าจะเป็นประเภทไหน?

 คนเก่าๆ เขาทำมาเพื่อ... สืบทอดพระพุทธศาสนา, หาทุนรอน..มาทำนุ-บำรุง ศาสนสถาน วัดวาอาราม ... บูชาคุณ! ครูบาอาจารย์ ฯลฯ  ตามแรงศัทธาที่ท่านเหล่านั้นมี... ไม่ค่อยคิด! ทางธุรกิจฯ   ผลกำไร?... ที่ได้ก็นำมาเพื่อการกุศลฯ   ท่านเหล่านั้นคงไม่คิดหรอกว่า วัตถุมงคลที่เขาจัดสร้าง วันเวลาผ่านไป มันจะมีราคา สูงขนาดนี้   ไม่เหมือนสมัยนี้ .....???

เยี่ยมครับ...ข้อมมูลทุกท่านมีประโยชน์มากครับ  

พี่หนุ่ยนี้ ขยันจริงๆ

ก็มันเล่นปั๊มกันไม่บันยะบันยัง กะจะเอามาขายเยอะๆ แม่พิมพ์ มันก็เสื่อมแล้วก็บวมอย่างที่เห็นไงครับ

ส่วนพระแท้ ที่มีมาตรฐานคุณภาพ  เขาระบุจำนวนสร้างแน่นอน และมีการตรวจสอบชิ้นงานที่ผลิตหาก

บวมหรือแหว่งบิดเบี้ยว เขาก็เอาไปหลอมแล้วปั๊มใหม่ ให้ได้คุณภาพ ไม่เอาของห่วยๆ มาให้บูชาให้เสียชื่อคนทำหรอกครับ

หากบล็อกแตกหรือชำรุดเขาก็แกะใหม่ ให้ได้คุณภาพใกล้เคียงกันเพราะช่างคนเดียวกัน

ของแบบนี้เรื่องรูปแบบมันเลียนแบบได้ครับ แต่ฝีมือช่างแต่ละคนเลียนแบบกันไม่ได้หรอกครับ

อย่างเช่นเหรียญ ย้อนยุคเหรียญดังๆ ต่างๆ ทำออกมาไม่เหมือนต้นฉบับ แน่นอนครับเพราะช่างคนละคนกัน

ส่วนบล็อกคอมพิวเตอร์นั้น ถึงดูเผินๆ จะเหมือนแต่ สำหรับคนที่เคยสัมผัสองค์จริงมาก่อนจะดูออกว่าไม่เหมือนครับ