หัวข้อ: ถามพี่ๆ นิยมทองคาถา อะไรเป็นคาถาประจำตัวกันครับ

ในฐานะที่ พวกเราเป็นชาวพุทธ และมีความนิยม สะสม และเสาะแสวงหาของดี มาเพื่อคุ้มครองและ สร้างขวัญและกำลังใจให้ตัวเองและครอบครับ

ดังนั้นนอกจากจะมีเครื่องรางของขลังแล้ว จะต้องมีการทองคาถา เพื่อที่จะได้ระลึกถึง พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ ด้วย

ส่วนตัวผม แรกๆจะสวดมนต์เป็นชุดของ หลวงพ่อจรัญเริ่มจาก สวดพาหุง มหากา ตามด้วย อิติปิโส เท่าอายุ บวก 1 แล้วจบที่ แผ่เมตตา กรวดน้ำ สวดตามแบบนี้เป็นประจำได้ระยะหนึ่งก็เพิ่มคาถาศักดิ์สิทธิ์ อื่นๆ เช่น คาถาชินบัญชร ยอดพระกัณไตรปิฏก สวดอย่างงี้เป็นประจำครับทำให้จิตใจร่มดีครับ

จนเมื่อประมาณ 3 ปีที่ผ่านมาผมมารู้จักกับกับ ปี้หนานคนหนึ่ง คำว่า ปี้หนานเป็น ภาษาเหนือนะครับ แปลว่าคนที่เคยบวชเป็นพระนานหลาย พรรษา แล้วสึกออกมา คล้ายๆ กับคำว่าทิด ในภาษาภาคกลางครับ ปี้หนาน คนนี้คุยกันกับผมถูกคอครับ สมัยนั้นมันจะตั้งวงกันบ่อย พี่ท่านแนะนำให้ผมสวดคาถา บารมีเก้าชั้นครับ

คาถาบารมีเก้าชั้นนี้ ผู้ที่นำมาเผยแพร่คือท่านครูบาเจ้าศรีวิชัย นักบุญแห่งล้านนาไทย ครับ ตามตำนานเล่าว่าครูบาศรีวิชัยท่านได้ออก ธุดง ไปยังหมู่บ้านห่างใกล แถวภาคเหนือ ไปยังหมู่บ้านแห่งหนึ่งครับ ลองนึกภาพบ้านคนโบราณ นะครับจะเป็นบ้านที่มุงหลังคามุงจาก หรือใบหญ้าคา แต่ละบ้านก็จะอยู่ในละแวกเดียวกัน ติดๆ กันครับ เมื่อครูบาท่านเดินธุดงไป ถึงหมู่บ้านนั้นแล้วปรากฏ ว่าหมู่บ้านโดนไฟใหม้ครับ เนื่องจากบ้านสมัยโบราณมุง ด้วยใบหญ้าคาซึ่งเป็นเชื้อเพลิงอย่างดีทำให้ไฟใหม่บ้าน ไปหลายหลัง แต่มีเหตุอัศจรรย์คือ มีบ้านมุงจากบ้านหลังหนึ่ง รอดพ้นจากการถูกไฟใหม้ได้ ท่านเลยเข้าไปสำรวจในบ้านน้น จึงพบ ใบพับสา แผ่นหนึ่งเสียบไว้ใต้ขื่อครับ คนโบราณ นิยมจดบันทึกข้อความ บทสวดมนต์ คาถาไว้กับใบลานหรือ กระดาษสา ตามภูมิปัญญาชาวบ้าน ครับ ในกระดาษสาแผ่นนี้เขียน จารึกเป็นภาษาล้านนา เขียนว่า คาถาบารมีเก้าจั้น ท่านจึงเกิดความอัศจรรย์ใจ และได้นำมาใช้กับตัวท่านตลอดมา ครับ 

คาถาบารมี 9 ชั้นนี้ ถ้าเป็นคนที่เข้าใจภาษาเหนือจะแปลได้ตรงตัวเลยครับ มีใจความโดยรวมถึงการอาราธนา พระบารมี 30 ทัศของพระพุทธเจ้ามาคุ้มครองปกปักรักษา ตัวของผู้สวด ครับ ตั้งแต่นั้นมาผม ก็ สวดคาถา บารมีเก้าชั้น เป็นประจำรวมทั้งแนะนำ เพื่อนฝูงที่รู้จักให้ท่องเพื่อไว้ ป้องกัน ตนเองจาก สิ่งชั่วร้ายครับ 

คำไหว้ปาระมี ๙ จั้น ของครูบาเจ้าศรีวิชัย

ท่ิอง นะโม 3 จบ

สาธุ สาธุ พระปั๋ญญาป๋าระมี ๓๐ ตั๊ด สาธุพระปั๋ญญาป๋าระมีวัดแวดล้อม วิริยะป๋าระมีล้อมระวังดี สีละป๋าระมีบังหอกดาบ เมตตาป๋าระมีผาบแป้ตังปื๋น ทานะป๋าระมีหื้อเป๋นผืนตั้งต่อ อุเปกขาป๋าระมีหื้อก่อเป๋นเวียง สัจจะป๋าระมีแวดระวังดีเป็นไต้ ขันตี๋ป๋าระมีก๋ายเป็นหอกดาบบังหน้าไม้และปื๋นไฟ อะธิฏฐานป๋าระมีผันผาบไปจุ๊แห่งแข็งๆแรงๆ ผาบฝูงหมู่มารผีสางพายเผต ทุกทวีปภพถีบปังป้ายหนี นางธรณีอัศจ๋รรย์ โสเสมือนผันอยู่คว้างคว้าง น้ำนทีนองกว้างต่อกว้างแตกตี๋ฟอง นะนองนะนอกเป็นข้าวตอกดอกไม้ ถวายปูจาพระแก้วแก่นไท้สะธัน พระพุทธังเอย...จุ่งมาผายโผด อนุญาตโต้ษโผดผู้ข้าแต๊ดีหลี นางแม่ธรณีออกมารีดผมอยู่ตี้ธาตุ จ้างฮ่ายค่ายคะจัง งาสับดินพ่นน้ำนทีลง ผัดผายคอพายหัก ต๊บต้าว พญามารอ่าวปูนกั๋ว กราบยอมือขึ้นทูนหัวใส่เก้า ผู้ข้านี้จื้อว่าลูกศิษย์พระพุทธเจ้าต๋นมีบุญสมปารอันมาก พระพุทธเจ้าจึ่งจักตั้งพระ ปั๋ญญาป๋าระมีไว้ ๙ จั้น ตั้งไว้ตางหน้าก็ได้ ๙ จั้น ตั้งไว้ตางหลังก็ได้ ๙ จั้น ตั้งแต่หัวแผวตีนก็ได้ ๙ จั้น ตั้งแต่ตีนแผวหัวก็ได้ ๙ จั้น แสนว่าลูกปื๋นจักมาเสมอเหมือนดังฝนแสนห่า ก็บ่มีจักมาใกล้ได้ ข้าพเจ้าเลยได้ไหว้ว่า พุทธะกุณัง ธัมมะกุณัง สังฆะกุณัง พุทธะอินตา ธัมมะอินตา สังฆะอินตา อัสสะอับ อันแม่ธรณีผู้อยู่เหนือน้ำอยู่ก้ำแผ่นดิน กันข้าได้ระลึกนึกเถิงยังกุณพระพุทธะเจ้า กุณพระธรรมะเจ้า กุณพระสังฆะเจ้า กุณพระปิตา กุณพระมารดา คุณครูบาอาจารย์ กุณแก้วเจ้าตังสามผะก๋าร กุณพระพุทธัง กุณพระธัมมัง กุณพระสังฆัง กุณแดด กุณฝน กุณน้ำ กุณลม กุณไฟ กุณกุสลราศีเจ้าก็ดี กุณพระเจ้าภาวนาก็ดี กุณนางธะราก็ดี กุณพระปัจจเจกเจ้าก็ดี กุณนางแม่ธรณีเจ้าก็ดี ขอจุ่งมาฮักษาก้ำหน้าก้ำหลัง ยังต๋นตั๋วแห่งข้า ในค่ำคืนวันนี้ จิ่มแด่เต๊อะ

พุทโธ พุทธัง อะระหัง ธัมโม ธัมมัง อะระหัง สังโฆ สังฆัง อะระหัง พุทโธ พุทธัง ฮักษา ธัมโม ธัมมัง ฮักษา สังโฆ สังฆัง ฮักษา พุทโธ พุทธัง กัณหะ ธัมโม ธัมมัง กัณหะ สังโฆ สังฆัง กัณหะ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง นะสากาเส อุรุอากัง มาติ ปิตตั๋ง จาติขันธัง มัจจุราจา นะกะรันติ.

*** สำหรับท่านที่ ไม่เข้าใจภาษาเหนือครับ พอดีไปเจอเวอร์ชั่นแปลเป็นภาษาไทยกลางครับ ลองอ่านแล้วเปรียบเทียบกันดูครับ 

ความหมายดีๆ มากๆ 

แปลเป็นภาษาไทยกลาง

สาธุ สาธุ พระปัญญาบารมีสามสิบทัศ สาธุพระปัญญาบารมีวังแวดล้อม วิริยะบารมีล้อมระวังดี ศีละบารมีบังหอกดาบ เมตตาบารมีปราบแพ้ทั้งปืน ทานะบารมีให้เป็นผืนตั้งต่อ อุเบกขาบารมีให้ก่อเป็นเวียงศรี สัจจะบารมีแวดระวังดีเป็นไม้ไต้ ขันติบารมีกลายเกิดเป็นหอกดาบบังหน้าไม้และปืนไฟ อธิษฐานะบารมีผันปราบไปทุกแห่ง แข็งแข็ง แรงแรง ปราบฝูงหมู่มาร ผีสาง พรายเปรตทุกทวีปพบถีบพังพ่ายหนี นาง ธรณีอัศจรรย์รูดมวยผมผันอยู่คว้าง ๆ น้ำนทีนองกว้างต่อกว้างแตกตีฟองนะนอง นะนอกเป็นข้าวตอกดอกไม้ มาถวายบูชาพระแก่นไท้ทรงธรรม์ พระพุทธังจุ่งมาผายโปรดจุ่งอนุญาตโทษโปรดผู้ข้าแท้ดีหลี นางธรณีออกมารีดผมอยู่ธาตุช้างร้ายค่ายคะจังงาสับดินพ้นน้ำนทีลงพัดพ่ายคอ พลายหักทบท่าว พญามารอ้าวอ้าวปูนกลัวกราบยกมือไหว้ทูนใส่หัวเกล้า ข้าผู้นี้ชื่อว่าศิษย์พระพุทธเจ้าตนมีบุญสมภารอันมาก พระพุทธเจ้าจึงตั้งพระปัญญาบารมีไว้เก้าชั้น ตั้งไว้ข้างหลังได้เก้าชั้น ตั้งแต่หัวถึงตีนก็ได้เก้าชั้น ตั้งแต่ตีนถึงหัวก็ได้เก้าชั้นแสนวาลูกปืนจักมาเสมอเหมือนฝนแสนห่าก็บ่มีจัก มาใกล้ได้ ข้าพเจ้าจึงไหว้ว่า พระพุทธะคุณณัง พระธรรมะคุณณัง พระสังฆะคุณณัง พุทธะอินทรา ธรรมะอินทรา สังฆะอินทรา อัสสะอับ แม่ธรณีอยู่เหนือน้ำผู้อยู่ค้ำแผ่นดิน ครั้นข้าพเจ้าได้ระลึกถึงยังคุณพระพุทธเจ้า คุณพระธรรมะเจ้า คุณพระสังฆะเจ้า คุณพระบิดา คุณพระมารดา คุณครูบาอาจารย์ คุณพระแก้วเจ้าทั้งสามประการคือ คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ คุณแดด คุณฝน คุณน้ำ คุณลม คุณกุสสะราชเจ้าก็ดี คุณภาวนาก็ดี คุณนางอุทราก็ดี คุณพระปัจเจกกะเจ้าก็ดี คุณแม่ธรณีก็ดี ขอจงมารักษายังตนตัวแห่งข้าในคือวันยามนี้เทอญ

พุทโธ พุทธัง อะระหัง ธัมโม ธัมมัง อะระหัง สังโฆ สังฆัง อะระหัง พุทโธ พุทธัง ฮักษา ธัมโม ธัมมัง ฮักษา สังโฆ สังฆัง ฮักษา พุทโธ พุทธัง กัณหะ ธัมโม ธัมมัง กัณหะ สังโฆ สังฆัง กัณหะ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง นะสากาเส อุรุอากัง มาติ ปิตตั๋ง จาติขันธัง มัจจุราจา นะกะรันติ.

พระบ้านๆ แต่ศรัทธาหมดหัวใจครับ

คาถาที่ใช้ได้ผลดีมาก เวลาขับรถ ทำงานบ้านงานสวน แม้กระทั่งเวลาถ่ายรูปพระ หยิบพระขึ้นมาส่อง ฯลฯ

ไม่ทำให้เกิดอุบัติเหตุ ไม่ผิดพลาด ไม่ทำข้าวของเสียหาย ไม่ทำพระหล่น ผมท่องเป็นประจำ

คาถา2คำง่ายๆครับ " ระวัง "

ดีครับพี่ วังเทวี  ชีวิตนี้เราต้อง ระวัง ทุกอย่างครับ เช่าพระก็ยังต้องระวังครับ

ก็โดยปกติถ้าอยู่ในที่ตั้งปกติก็จะอาราธนาพระเครื่องที่ทำทุกวันครับ  นอกนั้นจะอาราธนา ตามวัตถุมงคลที่มี  เช่นมีจรเข้หลวงพ่อสนิท  ก็จะอาราธนาคาถาตามนั้นไปเป็นต้นครับ  ส่วนตอนราชการชายแดน  ก็จะเพิ่มจากปกติขึ้นมาอีกหนึ่งบท  เป็นคาถาง่ายๆ ครับ  กูไม่ยอมคลุมธงชาติกลับบ้านเด็ดขาด เก้าขั้นเจ็ดชั้นยศกูไม่เอา  ท่องบ่อยๆทุกครั้งที่มีโอกาส ใช้ได้ผลดีอยู่ครับ  จะลองก็ได้นะครับ ขอบคุณครับ