หัวข้อ: พ่อขี้ใส่ที่นอน
กระทู้ และ ความคิดเห็นต่างๆ
ด้วยฐานะทางบ้านยากจน ต้องระเห็จระเหินเดินทางสัญจรมาทำงานที่กรุงเทพฯ เมืองฟ้า เมืองสวรรค์ และได้พบรักกับนางฟ้าแสนสวย ซึ่งเธอก็มีเส้นทางเหมือนกัน เข้ามาทำงานเมืองกรุง หลังจากคบหาดูใจกันพอสมควร จึงตัดสินที่จะสร้างครอบครัวน้อยๆ ใช้ชีวิตตามอรรตภาพ เช่าบ้านห้องเล็กๆ ซึ่งก็เป็นทั้งห้องนอน ห้องนั่งเล่น กินข้าว หรือกินเหล้าในเวลาเพื่อนฝูงมาหา ตามประสาหนุ่มอีสานซึ่งเพื่อนก็ชอบที่จะดริ๊งกันยามที่เหนื่อยจากการงาน ยามว่างวันอาทิตย์ว่างั้นเถอะ....หลังจากใช้ชีวิตคู่ไม่นานก็มีพยานรักเป็นโซ่ทองคล้องใจของเราทั้งสองคน ซึ่งตอนนี้ก็ 2 ขวบกว่า 3 ขวบ กำลังช่างพูด ช่างเจรจา ช่างถาม ถามจนลิงหลับ ว่างั้นเถอะ...พอหลังจากมีเจ้าตัว กิจกรรมที่เคยทำกันสองคนดูจะไม่ราบรื่นสักเท่าไหร่ ภรรยาก็อ้างว่าลูกยังไม่หลับ ซึ่งจริงๆ แล้วเจ้าตัวเล็กก็ค่อนข้างที่จะอ้อน ต้องนอนตรงกลาง จับมือพ่อแม่มากอดจนหลับ ซึ่งตอนแรกๆ ก็ไม่ค่อยมีปัญหา แต่ตอนหลังนี่...เหมือนนกรู้...หลับยากส์ส์ส์...ไอ่เรา..ของเคยกิน แล้วไม่ค่อยได้กิน กองทัพต้องเดินด้วยท้อง (เกี่ยวกันมั้ยอ่ะ!!!) .......แผนร้ายอันแยบยลก็บังเกิดขึ้น...วันอาทิตย์...วันนั้น...ก็พาเจ้าตัวเล็ก..ไปเที่ยวสถานที่ใหม่ๆ..ดูโน้น..ดูนี่...ทั้งวัน..เจ้าตัวเล็กไม่เคยเจอ ทำให้ตื่นตาตื่นใจ ไม่นอนทั้งวันเหมือนกัน ตาทำท่าจะหลับ แต่หลับไม่ได้ (แผนของพ่อมัน) คืนนี้หลับ....ยาววววว.... ยังไม่หน่ำใจ..พาไปเล่นน้ำ...ลงท้ายด้วยพาไปเตะบอล...555....กลับถึงบ้านก็มืดค่ำพอดี.....เจ้าตัวเล็กน้ำท่ายัึงไม่อาบ ข้าวยังคาปากอยู่เล้ยยย....หลับซาเหนียด.......5555...เอาหล่ะ.....มันก็ได้เวลาของเสือแผน...จะขอหอมสัก 100 ฟอด..จะขอกอดสัก 100 ที........จะทำ...อะ...ไ...ร...ดี...สัก 100 ครั้ง...........อ้อ.....(คิดเอาเอง)......ฝ่ายภรรยาก็นกรู้...รู้งาน...(ไปรออยู่แล้ว...555).......ไม่พูดพร่ำทำเพลง..ว่าแล้วก็ค่อยย่อง...ย่อง....แล้วก็ย่อง...ถึงแล้ว...แต่ก็ไม่วายหันไปมองเจ้าตัึวแสบ....555...ปลอดภัยวุ้ย...ทางสะดวก.....เสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายลอยฟ่องติดข้างห้อง......แต่.ทันใดนั้น......ทันใดนั้น.......และทันใดนั้น....มันเหมือนเสียงฟ้าผ่าลงมากลางกล่องดวงใจ......แม่แม่...แม่..พ่อจะขี้ใส่ที่นอน.................จบเห่
หน้าที่พ่อ แม่คนสำคัญที่สุดครับท่าน ต้องไปดูลูกก่อน 555
แต่ก็ต้องอย่าลืม หน้าที่ของ สามี - ภรรยา นะครับ
เจ้าตัวเล็กถามว่า " พ่อจะทำอะไร"
พ่อตอบว่า " พ่อจะเอารถเข้าอู่...น่ะ ลูก"
เจ้าตัวเล็ก " งั้น..หนู ขอเอามอเตอร์ไซด์ เข้าไปจอดด้วยคน " อิ อิ
555...มาบ่นเนี่ย รมณ์ ค้างแหงมๆเลยช่ายม้ายล่ะท่านไม้ฯ...55555
thanaanan:
555...มาบ่นเนี่ย รมณ์ ค้างแหงมๆเลยช่ายม้ายล่ะท่านไม้ฯ...55555
หึหึ....ไม่ใช่ผมครับ...ลูกผมโตแล๋ว....แยกห้องอยู่....อีกอย่าง...ทำเป็นกิจวัตร....เหมือนแปรงฟันครับพ้ม...เอ่อ....!!!....ผมหมายถึง แปรงฟันเช้าเย็น...น่ะครับ
เช้า - เย็น มากไปครับ ก่อนและหลังอาหารดีกว่าเนอะ!!! อิอิอิ
ฮ่าๆตั้งใจอ่านซะจบ นึกว่าคุณอากังฟูมาเอง....อย่างนี้ทางการแพทย์เรียกว่าอาการ จิตหงุดเงี๊ยว....ครับ สู้ๆหาโอกาสใหม่คนหัวอกเดียวกัน..
เช้า - เย็น มากไปครับ ก่อนและหลังอาหารดีกว่าเนอะ!!! อิอิอิ
หลังอาหารต้องแปรงฟันใช่มั้ยครับ...ดีครับ...ไอ่ผมนึกว่า....แปรง.......ฟัน.......อิอิ...
ฮ่าๆตั้งใจอ่านซะจบ นึกว่าคุณอากังฟูมาเอง....อย่างนี้ทางการแพทย์เรียกว่าอาการ จิตหงุดเงี๊ยว....ครับ สู้ๆหาโอกาสใหม่คนหัวอกเดียวกัน..
ขอบคุณครับที่อ่านจนจบ.....ผมยังอ่านไม่จบเล้ยยย.....ว่าแต่ไอ่จิต...ห......ผวนแล้วสงสัยกระทู้โดนลบ (ตอนนี้เวปเล็งๆ ไว้แล้ว) ผมก็แค่เปิดพอเป็นยาแก้ไอน่ะ ไม่ได้ทะลึ่งครับ แม่น้องบัวครับ ระหว่างหนังสืออากังฟู กะ หนังสือพระ สะสมอันไหนมากกว่ากัน....อยากรู้จัง..อิอิ...
ตอนนี้หนังสือพระพอหาเก่าๆเก็บได้ แต่หนังสือคุณอา....นี้หายากมากครับอิๆๆๆ
เจ๋งจริงครับ++++++++++++++++
