หัวข้อ: คุยสนุกตามประสารามิล เรื่องเล่าของอาจารย์

หลังจากคราวที่แล้วมาก็มานั่งคิดต่อว่าจะหาอะไรมาเขียนปั่นกระทู้ดีหนอ   คิดไม่ออกสักทีเพราะมันสะเปะสะปะไปหมด รวมเป็นหมวดหมู่ไม่ได้เลย พอดีเปิดดูเครื่องรางให้เพลินใจ ก็มีคนนำตระกรุดของท่านอาจารย์ทอง วัดสถลมาลงด้วย อดปลื้มใจไม่ได้ว่า ท่านก็ดังนะ มีคนเอามาลงประมูลด้วย เลยมานั่งนึกเรื่องไม่นานมานี้ได้ว่า ตอนเย็นเลิกงานอยู่ดี ๆ มีโทรศัพท์ของแม่เจ้าลูกชายมาถามว่า พ่อที่บ้านมีสาริการุ่นแรกหลวงพ่อบ้างไหม เราก็ตอบไปว่ามีทั้งเงินทั้งทองนั่นหล่ะ ถามทำไม เสียงตามสายตอบกลับมาทันทีว่าตอนนี้มีคนควานหา เขาให้ห้าพันแล้ว   เราก็งง ของเพิ่งสร้างแค่ไม่กี่ปีปั่นราคาเสียน่าดูเลย   นึกถึงตัวผมก็มีของอาจารย์ท่านก็ตั้งหลายชิ้น แล้วก็มานั่งขำตัวเอง ตอนผมอยู่ที่สุราษฎร์(เวลากลับบ้านพัก) ผมก็แวะไปที่วัดบ่อย ๆ มีอยู่วันนึงอาจารย์ทองท่านมอบตระกรุดยาวประมาณเจ็ดนิ้วให้ดอกนึง(มารู้ที่หลังว่าเป็นตระกรุดมหาระงับ) แล้วกล่าวว่า โยมออกราชการชายแดนบ่อยเอาไปใช้เถอะรับรองว่ายิงไม่ออก ถึงออกก็ไหลมาเหมือนน้ำ ไอ้ตัวเรามันคนปากติดสนุกก็ถามหลวงพ่อกลับไปว่า อาจารย์ครับไอ้ไหลเป็นน้ำเนี่ยมันกระสุนปืนหรือเลือดผมครับ เสียงหัวเราะในวันนั้นยังจำได้ในวันนี้เพราะตอนถูกยิง กระสุนมันกลิ้งตกลงพื้นจริง ๆ แถมปีถัดมารถมอเตอร์ไซด์ตกเขาที่สมุยก็รอด ปีที่แล้วรถยนต์คว่ำก็รอด เออนะจะเชื่อดีไหมเนี่ยว่าดีจริง อันนี้ตอบไม่ได้แน่ แต่ที่แน่ ๆ มีเครื่องรางอาจารย์แทบเต็มตัวเลยทีเดียว ตระกรุดจากที่มีแค่ดอกเดียวก็เพิ่มมาเป็นสอง(มหาปราบแจกทหารตำรวจ) เคยมีคน ๆ นึงเคยพูดกับผมว่าความเชื่อจะทำให้เกิดศรัทธา แล้วศรัทธาจะทำให้เกิดปาติหาร ถึงแม้อาจารย์ท่านจะไม่เคยพูดว่าของท่านดี แต่สิ่งที่ผมเห็นคือบรรดาทหารที่ลงสามจังหวัดในพื้นที่นี้ล้วนพกเครื่องรางของท่านทั้งนั้น

          เอาหล่ะเราคุยกันเรื่องพระกันแล้วไปเรื่องอื่นต่อดีกว่า ถ้าผมจะถามว่าใครเคยจับพระเก๊มาแล้วบ้าง ใครคนไหนที่ตอบว่าไม่เคยได้โปรดบอกผมที   จะไปดูหน่อย อันนี้ถามตลก ๆ แต่อีกคำถามก็คือ ใครเคยตกควายบ้างไหม ถามต่อว่าถ้าเคยเจ็บไหม ขอเล่าเรื่องเก่า ๆ ตามประสาคนอยากเล่าหน่อยนะครับ ในสมัยก่อนที่เพิ่งเริ่มส่องพระใหม่ ๆ (เขาว่ากันว่าคนเริ่มส่องพระเนี่ยมันจะเจอพระแท้บ่อยมากจริงหรือป่าวไม่รู้) ยังไม่คิดว่าจะไปทางสายไหนดี เลยเอามันทุกสาย ปรากฏว่าในสมัยนั้น ไปจับเอาพระปิดตาองค์เล็กมาได้องค์นึงที่ชลบุรี มาในราคาสองบาท  พอเอาเข้ามาในเมืองกรุง ไปหาครูท่านวันนั้นท่านไม่อยู่ ผมเลยไปสนามพระที่ท่าพระจันทร์ พอเข้าไปเอาพระแห่ปุบ ก็เกิดมีผู้สนใจตกลงราคากันได้ที่หนึ่งพันพอดี   พอรับเงินด้วยความดีใจว่ากำไรเนอะ ๆ เดินดูพระเล่นยังไม่ทันได้เดินออกจากแถวนั้นเลย ก็ได้ยินเซียนพระพูดกันว่ามีพระปิดตาหลวงปู่แก้ววัดเครือวัลย์(น่าจะพิมพ์นิยมด้วย)เข้ามา   ผมจึงตามเข้าไปดูด้วย เห็นแล้วแทบสลบ ก็นั่นมันของเราเองนี่หว่าเพิ่งปล่อยไปพันเดียว   วันนั้นหูอื้อหมดแล้วไม่รู้ว่าปล่อยไปได้เท่าไหร่(ถ้าจำไม่ผิดไม่ถึงหมื่นก็เฉียด) พอกลับไปที่บ้านครู ก็เล่าให้ท่านฟังด้วยความเสียดายว่าตกควายเสียแล้ว   ครูท่านก็หัวเราะแล้วก็ตอบกลับมาว่า ไอ้หนู..เองจับมาเท่าไร ผมตอบไปว่าสองร้อย ท่านก็ถามต่อว่าแล้วปล่อยไปเท่าไร ผมก็ตอบไปว่าหนึ่งพัน ท่านก็บอกว่าได้กำไรตั้งแปดร้อยแล้วยังไม่พอใจอีกหรอ เจอคำถามนี้เงียบทันที   ท่านก็พูดต่อว่า ครั้งแรกที่เองไม่รู้เองยังดีใจเลยไม่ใช่หรอ ของอย่างนี้ถ้าใครมีความรู้ในเรื่องนั้นมาก เขาก็จะทราบว่ามันควรมีราคาเท่าไรใช่ไหมหล่ะ แทนที่เองจะเอาเวลามานั่นบ่นอยู่อย่างนี้ครูว่าเองเอาเวลามานั่งศึกษาให้มันกระจ่างไปเลยไม่ดีกว่าหรอคราวหน้าจะได้ไม่พลาดอีก ตั้งแต่วันนั้นมาผมจึงเริ่มศึกษาพระเป็นสายและพยายามหาความรู้อยู่เสมอ ถึงแม้ว่าจะห่างหายไปหลายปีแต่ความรู้ที่เคยศึกษามาก็ยังพอมีอยู่บ้าง นี่หล่ะครับตกควายครั้งแรกในความทรงจำของผม แล้วผู้อ่านหล่ะครับพอบอกได้ไหมว่าตกควายครั้งแรกเป็นไงบ้าง

          ท้ายที่สุดนี้ไม่เกี่ยวกับพระเลยนะครับขอคุยแบบทหารภูธรเล่น ๆ เท่านั้นแบบขำ ๆ เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อหลายวันก่อนผมได้คุยกับแฟนไว้รับปากว่าจะงดเหล้างดบุหรี่ให้ (หมอตรวจหาเลือดในแอลกอฮอร์ไม่ค่อยเจอแล้ว) จึงได้ตอบไปว่าจ้าพี่รับปากว่า เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ(จากนั้นเอามือปิดลำโพงโทรศัพท์ไว้แน่นก่อนพูดแบบกระซิบว่า)ลูบแต่ไคโยตี้ หลังจากวางสายเสร็จก็จัดการตามนั้น เฮ้อ..ชีวิตทหารน้อ ใครที่คิดหาคู่ขอให้นึกถึงทหารเป็นพวกสุดท้ายได้เลย เพราะมันหาดียากเหลือเกิน ครับขอจบเพียงเท่านี้ครับ

เข้ามาอ่านครับ....หนุกดี...อยากได้ตะกรุดจัง...

สนุกดีครับมีอะไรก็เขียนมาคุยกัน

ตอนมาอยู่ลำพูนใหม่ๆ ผมเคยเสียโอกาสแบบน่าเขกกระโหลกตัวเองหลายโป๊ก

เจ้าพงษ์สุวรรณ ณ.ลำพูน แกชอบผมมาก แกเอาพระเลี่ยงหม้อ กรุวัดประตูลี้(สวย..หายาก)มาขอแลกกับพระชัยหลังช้างภ.ป.ร.ที่ผมห้อยคออยู่ แต่ผมไม่ยอม เพราะไม่รู้ว่านั่นเป็นพระอะไร

อันที่จริงแล้วเจ้าพงษ์อยากจะให้ผมนั่นแหละ ปลัดอำเภอคนหนึ่งบอกว่า เจ้าพงษ์แกเอาพระมาคืนสู่ประชาชน ตอนเป็นรองผู้ว่าฯ ลูกน้องข้าราชการคนไหนห้อยพระดีๆให้แกเห็นเป็นต้องถูกขอ(ยึด)ทุกคน ไม่ให้ก็ไม่ได้แกเป็นเจ้านาย พอปั้นปลายชีวิต แกเลยมาสนามพระเอาพระต่างๆออกมาคืนสู่สาธารณชน ช่วงนั้นมีคนได้พระกรุสกุลลำพูนกันมากมาย สนามพระลำพูนคึกคักมากครับ

ทำตามที่สัญญาไว้ครับ......2-3วันคงจะถึง

ขอบคุณครับ