หัวข้อ: รู้จักพระพิมพ์นี้ ไหมครับ
กระทู้ และ ความคิดเห็นต่างๆ
ก่อนอื่นก็ต้องถามเพื่อนๆสมาชิกก่อนว่า พอจะมีประวัติหรือทราบเรื่องราวของพระพิมพิมพ์นี้บ้างไหมครับ ถ้าไม่ทราบผมก็จะเล่าเรื่องบางอย่างให้เพื่อนสมาชิกได้รับฟังได้อ่านกันเพลินๆ ไม่ต้อง serious อะไร ใครไม่เชื่อก็คิดว่าผมเล่านิยายให้ฟังก็แล้วกัน ครับ
พระพิมพ์นี้ ทุกวันนี้นักเล่นหายังสับสนกันอยู่ว่าเป็นพระของที่ไหน ใครสร้าง และสร้างตั้งแต่เมื่อไร ราคาเท่าไร บางคนเล่นหาเป็นของหลวงพ่อห้อง วัดช่องลม จ.ราชบุรี บางคนเล่นหากันเป็นของหลวงพ่อเงิน แต่หลวงพ่อพิธ วัดฆะมัง สร้าง บางคนเล่นเป็นของ หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน สร้างไล่เลี่ยกับเหรียญจอบเล็ก
เมื่อวันก่อนผ่านเข้าไปดูหน้าประมูลของเว็บเพื่อนบ้าน เห็นมีประมูลพระพิมพ์นี้ รู้สึกว่าเจ้าของจะตีเป็นหลวงพ่อห้อง หรือหลวงพ่อเงิน อะไรนี่แหละ จำไม่ได้เพราะดึกมากแล้ว ง่วงนอน แต่ที่จำได้คือราคา ที่มีผู้เคาะประมูลสู้กันถึง 60,000 (หกหมื่นบาท) ยังไม่ถึงแดงเลย ก็เลยคิดว่าน่าจะมีคนเริ่มรู้จักกันแล้วว่าอะไรเป็นอะไร
สิ่งที่ผมจะเล่าให้เพื่อนๆสมาชิกฟังต่อไปนี้ ขอยืนยันว่าเป็นเรื่องจริงไม่ได้แต่งเติมเสริมขึ้นมาเพื่อให้ฟังดูว่าเป็นนิทานหรือนิยายเลย ก็คงให้เพื่อนๆใช้วิจารณญาณเป็นตัวกำหนดก็แล้วกัน ปัจจุบันผมอายุ 60 กว่าแล้ว (ท่าน Web Master คงทราบเพราะเก็บสำเนาบัตรฯของผมไว้) จะเล่าเกี่ยวกับพระพิมพ์นี้ที่เกี่ยวของกับผมว่าได้มาอย่างไร ซึ่งเคยได้มาถึง 3 เหรียญแล้ว
เหรียญแรกที่ได้ผมมาตั้งแต่อายุประมาณ 7-8 ขวบ ก่อนปี 2500 โดยได้มาจากตาของผม ชึ่งตอนนั้นท่านอายุประมาณ 80 ปี แล้ว อาชีพเดิมของท่านเป็นนายท้ายเรือไฟ (เรือยนต์ ที่ลากจูงเรือบรรทุกสินค้าตามลำน้ำต่าง) วิ่งขึ้นล่องระหว่าง ปากน้ำโพ-กรุงเทพฯ ซึ่งอาชีพของท่านต้องคลุกคลีกับเรื่องราวต่างของชีวิตลูกผู้ชายในสมัยนั้น และจะต้องเกี่ยวข้องกับเครื่องรางของขลังเพื่อเอาไว้ป้องกันตัว
ท่านได้ให้เหรียญพิมพ์นี้แก่ผมเพื่อให้ไว้คุ้มครองป้องกันอันตราย ก็เพราะความแก่นกระโหลกของผม ทั้งมีเรื่องมีราวชกต่อยกับเพื่อนรุ่นเดียวกันหรือโตกว่าเป็นประจำ หรือการลงเล่นน้ำในแม่น้ำเกาะเรือพวง เรือโยง กับสมัครพรรคพวก เพราะบ้านเดิมผมอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา เหรียญที่ท่านให้ผมยังจำติดตามาจนถึงทุกวันนี้ คือเป็นเหรียญพิมพ์นี้ถักด้วยลวดทองแดงสภาพเก่าคร่ำคร่าสนิมเขี๋ยวอื๋อ ท่านบอกว่าเป็นพระของหลวงพ่อเงิน ให้ห้อยคอติดตัวเอาไว้ ด้วยความที่เป็นเด็กไม่รู้เรื่องราวอะไรก็ห้อยคอมาเรื่อยจนกระทั่งท่านเสียชีวิต และผมก็มาทำหายก็เพราะลงเล่นน้ำในแม่น้ำนี่แหละ
เหรียญที่สอง ผมมาได้เมื่อตอนประมาณปี 14-15 ตอนนั้นเริ่มเข้าวงการแล้ว ได้มาจากพ่อค้าพระที่มาจากต่างจังหวัดมาเปิดแผงขายอยู่หน้าตลาดท่าพระจันทร์ในวันเสาร์ อาทิตย์ ซึ่งในสมัยนั้นยังไม่มีตึกแถวร้านค้าอะไรมากมายเหมือนสมัยนี้ ถามคนขายว่าเป็นเหรียญของที่ไหน เจ้าของบอกไม่รู้ เหมาๆชาวบ้านมา แต่ผมรู้แล้วเพราะจำได้ ซื้อมาในราคา 50 บาท ซึ่งพระราคานี้ในยุคนั้นถือว่าเป็นพระมีระดับแล้ว เพราะพระวัดลิงขบยังขายกันแค่องค์ละ 10-15 บาท สวยๆ 20 บาท ต่อมาผมก็ได้ขายให้กับพี่ลิ เซียนใหญ่ท่าพระจันทร์ในยุคนั้นไป
ผมได้เข้าไปคลุกคลีกับพวกเพือนๆที่เปิดแผงขายพระในตลาดท่าพระจันทร์ในสมัยนั้นเป็นประจำที่สนิทๆในตอนนั้นก็มี นัน ท่าพระจันทร์
ซึ่งเดี่ยวนี้เป็นเสี่ยเงินหลายสิบล้านไปแล้วคงลืมเพื่อนเก่าไปแล้ว และก็เอี๋ยว ท่าพระจันทร์ ซึ่งตอนนั้นเพื่อนเหล่านี้ยังขายก๊อกๆแก็กๆอยู่เลย ปัจจุบันรวยหลายสิบล้านแล้ว ได้ข่าวว่าเอี๋ยว ท่าพระจันทร์ เพิ่งกินน้ำใบบัวบกแก้ช้ำใน หลังจากโดนทุบ ซื้อพระสมเด็จเก๊ไปเกือบล้าน เสียใจด้วยเพื่อน พอว่างๆก็เข้ามาคุยสวัสดีทักทายกับรุ่นอาจารย์ อย่างพี่ลิใหญ่ พี่ลิเล็ก พี่ชาติ เป็นประจำ เหรียญที่พี่ลิ ซื้อไปก็ควักมาจากคอผม โดยบอกว่า "ขายให้ข้าเถอะ" ผมเลยย้อนถามไปว่า "เหรียญที่ไหน อาจารย์รู้เหรอ" แกบอกว่า "หลวงพ่อเงิน" จบ...ซื้อมา 50 ขายไป 3,ooo
เหรียญที่สาม คือเหรียญปัจจุบันที่ผมมีอยู่ ผมได้มาจากญาติของภรรยาซึ่งเป็นคนบางมูลนาก เมื่อตอน พ.ศ.2520 ในตอนนั้นผมและภรรยาได้กลับไปเยี่ยมญาติที่บางมูลนาก ซึ่งเปิดร้านค้าขายในตลาด ความที่เป็นคนชอบสะสมพระ ไปเห็นพระที่ห้อยคอแม่ยายอยู่เป็นเหรียญจอบเล็ก สึกๆเลี่ยมจับขอบนาก ก็เลยถามว่า "แม่ๆพระแบบนี้มีอีกไหม" แกบอกว่าต้องไปถามยายดู เพราะพระเป็นของยาย ผมก็ไปถามยายของภรรยาซึ่งตอนนั้นอายุประมาณ 77-78 แล้วแต่ยังแข็งแรงมาก ยายบอกว่าให้มาเลือกดู พระห่อผ้าแดงอยู่ มีอยู่เกือบ 10องค์ คละกันหลายที่ แต่มีเหรียญที่สะดุดตาคือเหรียญนี้เพียงเหรียญเดียว จึงขอยายแก แกมองหน้าแล้วบอกยิ้ม ๆ "เอ็งนี่ฉลาด เลือกพระของหลวงพ่อวัด วังตะโก เลยนะ" แล้วยายก็เล่าให้ฟังว่า ได้มาตั้งแต่ยังรุ่นๆ ไปทำบุญที่วัดวังตะโก และได้รับแจกมา 2 องค์ จากมือหลวงพ่อเงิน คือ เหรียญจอบเล็ก และเหรียญพิมพ์ที่เห็นนี้
เรื่องราวที่ผมเล่าให้ฟังนี่ ก็ฟังกันเพลินๆนะครับ อย่าไปคิดอะไรมาก จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร แต่เหรียญนี่ผมเชื่ออยู่แล้วว่าเป็นเหรียญของหลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน ซึ่งสร้างออกมารุ่นราวคราวเดียวกับเหรียญจอบเล็ก เราๆท่านๆ ก็เกิดไม่ทันในยุคสมัยนั้น ก็ได้แต่อาศัยหลักฐานการอ้างอิงมาจากบุคคลที่เชื่อถือได้ เหมือนกับพระกรุ พระดังๆที่สร้างในสมัยก่อน ที่เราจะเกิดนั่นแหละครับ...
เข้ามาหาความรู้ครับ
ด้วยความเคารพ
เพลินเลยครับ เล่าได้เห็นภาพเลยครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ เป็นเหรียญหล่อโบราณที่ีออกแบบได้สวยมากครับ ผมเชื่อในเรื่องราวที่เล่ามาครับ
มีพระกรุ พระเกจิเก่า ที่ดีๆอีกมากครับ ที่ไม่อยู่ในสารบบที่รู้จักกัน
อันที่จริงแล้วพระดีๆเหล่านี้ โดนเซียนเก่าเซียนเก่งที่ดูพระเป็น ซุ่มเก็บมานานแล้ว บางอย่างโดนถอดพิมพ์ กลายเป็นพระเก๊อุปโลกน์
อย่างในลำพูนมีพระเนื้อดิน(เก๊)พิมพ์แปลกๆ คนก็ว่าไม่มีในสารบบ อันที่จริงพระแท้นั้นมีจริงอยู่กับเซียนใหญ่แล้วโดนถอดพิมพ์ออกมา วันดีคืนดีชาวบ้านไม่รู้อิโหน่อิเหน่ห้อยพระแท้มา เห็นเนื้อพระแล้วสะดุ้งและถึงบางอ้อในพระที่ไม่มีในสารบบเหล่านี้ครับ
ก็ขอขอบคุณเพื่อนๆ ที่เข้ามาเยี่ยมชม และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน เป็นเรื่องดีครับที่นักสะสมพระเครื่องทั้งที่เป็นมืออาชีพ หรือกึ่งอาชีพ มีการวิสาสะกันเพื่อแลกเปลี่ยนความรู้และประสบการณ์ที่ได้ผ่านมา ซึ่งเชื่อว่าแต่ละท่านผ่านประสบการณ์สูงๆมาแล้วทั้งนั้น ทั้งความเชี่ยวชาญและชำนาญในสาขาพระเครื่องที่แตกต่างกันออกไป
อย่างความคิดเห็นของท่าน "วังเทวี" ผมเห็นด้วยครับ พระกรุ พระเกจิเก่า ที่มีพิมพ์และเนื้อหา อาจจะแตกต่างไปจากพระพิมพ์นิยมที่เล่นหากันอยู่ สิ่งที่เราไม่รู้ ไม่เห็น น่าจะยังมีอีกมากในวงการพระเครื่อง ยกตัวอย่างพระกรุบางกรุมีเนื้อดินเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็มีบางองค์เป็นเนื้อโละเช่นเนื้อสัมฤทธิ์ เนื้อชิน ปะปนอยู่ด้วย แต่จำนวนไม่มาก ทั้งพิมพ์และขนาดเหมือนกันทุกอย่างกับเนื้อนิยม คือเนื้อดินเผา แต่กลับกลายว่า พระเนื้อที่แปลกแตกต่างออกไปนั้น ถูกมองจากสายตาของนักสะสมบางคนว่า "ตู ไม่เคยเห็น ว่ะ สงสัยจะเก๊" บางคนที่เชื่อว่ามี และใช่ ก็ กดราคาเช่าหาต่ำสุดลงไปเลย ราวเป็นพระคนละกรุ ซึ่งในความเป็นจริง ของหายาก และแปลกน่าจะแพง กลับตรงกันข้าม
โดยส่วนตัวผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบเก็บพระพิมพ์พิมพ์แปลกๆ แต่ก็หมายถึงพระแท้นะครับ (ไม่ใช่ประเภทพระสมเด็จพิมพ์พิเศษ หรือพิมพ์แปลกๆนอกระบบ หุ..หุ..) เก็บมาเพื่อศึกษา ครับ หาประวัติ หาต้นตอผู้สร้าง มันก็เป็นความสุข อีกแบบหนึ่ง บางองค์หาวัดมาให้หลวงพ่อตั้งหลายสิบปียังไม่เจอเลย บางองค์ก็ฟลุ๊ก หาไปหามา เจอ เข้า กลายเป็นของหลวงพ่อดังไปเลย สมัยก่อนๆเดินหาของมีฟลุ๊ก เจอของดีๆ ได้มาบ่อย อย่างเช่นพระของหลวงปู่ศุข วัดมะขามเฒ่า เนื้อชิน เจอเป็นประจำ ถามคนขายว่าที่ไหน คนขายบอกไม่รู้ ซื้อหาได้ในราคาหลักสิบ ห้อยเล่นซักพัก ขายออก ได้กำไรบานเบอะ แต่สมัยนี้ยากแล้วคนขายรู้มาก รู้ดีกว่าเราอีก และของส่วนใหญ่ก็เก๊ซะเป็นส่วนใหญ่ แตะเข้าไปละก็ มือไม้พองหมด
ก็เชิญชวนครับ เพื่อนๆสมาชิกมีเรื่องเกี่ยวกับพระพิมพ์แปลกๆ ก็เชิญมาสนทนาวิสาสะกันได้ แลกเปลี่ยนความรู้ ความคิดเห็นกัน เล่นพระคนเดียว ไม่สนุกหรอก เชื่อผม เฮอะ......
เข้ามาหาความรู้กับอาจารย์ด้วยคนครับ
อาจารย์ช่วยวิเคราะห์พระสมเด็จองค์นี้ให้ทีครับอาจารย์ http://www.web-pra.com/Forum/Topic/Show/74309/Page/1
เพราะคิดว่าอาจารย์น่าจะเชี่ยวชาญด้านพระสมเด็จเป็นอย่างดีเพราะดูจากบุคคลที่อาจารย์รู้จักและคบหาอยู่
ขอบพระคุณล่วงหน้านะครับอาจารย์ kuekul
-ขอบพระคุณอาจารย์มากๆครับผม-
+ ให้นะครับ
kuekul
นับว่าท่าน onepeer เป็นคนที่โชคดีมากเลยครับ ที่มีโอกาสได้ครอบครองถึง ๓ องค์ ถึงแม้ว่าจะต่างกรรม-ต่างวาระกันก็ตาม
เป็นเรื่องจริงครับ ยังมีพระเครื่องฯ วัตถุมงคล หลายอย่าง... ที่มีแบบพิมพ์ไม่เป็นมาตรฐาน คือ ไม่มีแม่พิมพ์ เป็นการปั้นด้วยมือทีละองค์..ก็เยอะ ต่างเนื้อ..ก็แยะ ประวัติการสร้างที่คลุมเครือ..ก็มาก
แต่..ผู้ที่นิยมในศิลปในแขนงนี้.. ต่างก็ " มี และ ใช้ " หลักฯพิจารณา ที่คล้ายๆกัน คือ.
ความน่าจะใช่ (จากคำบอกเล่า..ของเจ้าของเดิม.. จากที่อยู่..ของเจ้าของเดิมที่เคยครอบครองอยู่)
ความน่าจะเป็น (จากเนื้อหา.. รูปแบบ.. ความเก่า.. ศิลป และ ฝีมือช่าง)
เมื่อรวมทั้ง ๒ อย่าง เข้าด้วยกัน ก็จะเป็นความเชื่อ.. เชื่อว่า..น่าจะเป็นของพระเกจิฯ อาจารย์ท่านนั้นๆ
แต่..สิ่งที่นักสะสมรุ่นใหม่ๆควรระลึก! คำนึงอยู่เสมอว่า.. ก่อนที่เราจะเชื่อ..ว่า สิ่งที่เราพิจารณาอยู่นั้นเป็นของที่มีการสร้างจริง ต้องมีองค์ประกอบครบ ทั้ง.. ความน่าใช่ และ ความน่าจะเป็น ขาดสิ่งใดไป ก็น่าจะ " ชลอ " การเช่า-หาไปก่อน.(ตามหลักฯ) แต่ถ้าราคาไม่สูงเกินไป..อยากจะเก็บ เพื่อ..สาเหตุอันใดก็ตาม ก็อย่าปล่อยให้หลุดมือไปนะครับ. แล้วไปตามล่า..หาความจริงกันเอา
นี่แหล่ะครับ.. เสน่ห์พระเครื่อง..
