หัวข้อ: วลี " แท้ที่ไหน..ขายที่นั่น "

คิดว่าพี่สทาชิกคงเคยผ่านตากับ วลีฮิตคำนี้ " แท้ที่ไหน...ขายที่นั่น "  จริงๆแล้ว วลีคำนี้ใช้กันมานานแล้วแต่ใช้กับพวกที่เดิน แห่เพื่อเอาพระมาชายตามตู้บ้าง ตามแผงบ้าง...โดยคนที่เอาพระมาขายจะบอกว่า ไปตรงนั้นมาแล้วครับเค้าบอกแท้แต่ให้ราคาต่ำไปเลยเอามาให้พี่ดูเผื่อจะได้ราคาส฿งกว่าที่นั่นอีกนิด..ทั้งๆที่พระมันไม่แท้..แต่หวังฟลุ๊คเผื่อที่ใหม่จะเชื่อ..แต่ที่ใหม่ก็รู้ว่าว่า..พระมันไม่แท้..ครั้นจะบอกว่า..พระเก๊..ก็ใช่ที่ เลยย้อนศรให้เอาไปขายที่บอกว่าแท้นั่นแหละ ที่นี่ดูไม่ขาดไม่กล้าซื้อ..มันจึงเป็นที่มาของวลีคำนี้...แต่ในปัจจุบันมีการใช้..วลี..คำนี้แบบผิดที่ผิดทาง เอามาใช้ในการซื้อ - ขายในเว็ปขายพระ...ในส่วนตัวอิฉันว่ามันไม่น่าใช้คำนี้..เนื่องจากการที่เราส่งพระไปตรวจสอบ ถามว่ามันฟรีไหม..ต้องเสียเงิน ค่าส่ง + ค่าบัตร + ค่าใบรายงานผล...อยู่ๆได้พระมาองค์หนึ่งเอาไปแห่..ไปให้สายตรงดู เขาก็ตีว่าพระแท้..เลยคิดจะเอาพระลงขายเลยส่งไปเว็ป ก.ไก่..เพื่อออกบัตร แต่ เว็ป ก.ไก่บอกพระไม่แท้...คราวนี้เลย งง..คกลงพระองค์นี้มันแท้หรือมันเก๊....เลยส่งไปเว็ป ข.ไข่..ปรากฎว่า พระแท้ ออกบัตรรับรองให้มา...เลย  งง ซ้ำไปอีก..เลยถามไปทางเว็ป ก.ไก่ ว่าพิจารณาอย่างไรถึงแจ้งว่าพระไม่แท้..พร้อมทั้ง อธิบายว่าให้สายตรงดูก็ว่าแท้..ส่งให้เว็ป ข.ไข่ ก้ออกบัตรรับรองให้...เลยอยากทราบว่าทางเว็ป ก.ไก่ พิจารณาอย่าไร...สุดท้ายทั้งทางเว็ป...และสมาชิก บอกกันเป็นเสียงเดียวกัน..แท้ที่ไหน..ขายที่นั่น...อิฉันว่า มันไม่ใช่ เพราะว่า การที่ส่งพระไปให้ทางเว็ปใดเว็ปหนึ่ง ออกใบรับรองเพื่อหวังผลทางการค้า..ซึ่งเดี๋ยวนี้เป็นสูตรสำเร็จไปแล้ว..พึ่งตาคนอื่น..เชื่อคนอื่นทั้งๆที่ท่านๆทั้งหลายก็ไม่รู้จัก...เป็นใครรู้หรือเปล่า..ก็ไม่รู้...แต่เมื่อผลมันออกมาตรงกันข้าม ระหว่าง แท้..และไม่แท้...เมื่อถามทางฝ่ายตรวจสอบที่ตรวจสอบว่าพระไม่แท้..ทางฝ่ายตรวจสอบต้องอธิบาย..ไม่ใช่ใช้ วลี  " แท้ที่ไหน...ขายที่นั่น " กับผู้ส่งพระไปตรวจสอบ..เพราะว่า...ที่ส่งไปตรวจสอบนั้น มันต้องใช้เงินให้กับทางฝ่ายตรวจสอบ..ซึ่งมันเรียกว่า  ธุรกิจ...อย่าใช้ วลี  " แท้ที่ไหน...ขายที่นั่น " เป็นคำตอบให้กับผู้ที่ ส่งพระให้ตรวจสอบ..เพราะมันเหมือนกับ เป็นการบ่งบอกถึง มาตรฐานของทั้งทางเว็ป และสมาชิกทั้งหลาย ชอบให้ความคิดความเห็นแบบเอาใขเว็ปว่า... " แท้ที่ไหน...ขายที่นั่น "

อามิตตพุทธ

อ่าน"เอาเรื่อง"ได้ทั้งความรู้ ได้ทั้งมันส์เห็นด้วยครับ..

ผมให้+1ครับ ไม่บ่อยนักที่จะมีคนกล้าแสดงออกในรูปแบบ วิธีการปฎิบัติ จะโดยทางตรงหรือทางอ้อม ในฐานะที่เป็นผู้มีบทบาทในสังคมพระเครื่อง แม้นว่าจะไม่มีตำแหน่งอะไร นอกจากความรักษ์ในการสะสมพระเครื่องเช่นเดียวกับประชาชนทั่วไป หรือ สมาชิกเว็ปในยุคปัจจุบัน

     พระเครื่อง และหรือ วัตถุมงคล เป็นกลไกลของตลาดธุรกิจการค้าเรียบร้อยแล้ว...........united

กรณีนี้ผมว่าเว็บเขาทำถูกแล้วล่ะครับ ในเมื่อทางเว็บตรวจสอบแล้วไม่แท้เขาก็ไม่ให้เอาลงประมูล หรือขายในเว็บอยู่แล้ว แต่ถ้าจะมีการดึงดันว่าแท้โดยอ้างการรับรองจากที่อื่น เขาก็ต้องตอบว่าแท้ที่ไหนขายที่นั่นอยู่แล้ว แบบนี้เว็บไม่ผิดครับเพราะเขาตรวจสอบแล้ว

 

เป็นคำตอบแบบ " ตัดข้อโต้แย้ง " ครับ. ที่ไหน?ว่าแท้.. ก็ไปขายที่นั่น.. 

   ผมคิดแบบขำๆนะครับ.

 วงการพระเครื่องฯ มีสมาคมพระเครื่องพระบูชาไทย ที่ต่างก็ยอมรับ และใช้ในความเป็นมาตรฐานแล้ว แต่..สมาคมฯหล่ะ! เคยคิดที่จะพัฒนาวงการ ด้วยการสร้างและสนับสนุน บุคคลากร รุ่นใหม่ๆ ที่เป็นรูปธรรม (จับต้องได้)  จากคนภายนอกเลย. เช่น..

  - สมาคมฯ จัดให้มีการสอบ..ความรู้ (ภาคทฤษฎี) -  ความชำนาญ (ภาคปฏิบัติ ) เพื่อ..ออกใบประกาศนียบัตรฯ รับรองให้กับผู้ที่สอบผ่าน (แบบ..รายการ แฟนพันธ์แท้ ) เพื่อที่เขาเหล่านั้นจะได้เอาไปประกอบอาชีพฯได้ต่อไป เช่น. เอาไปสมัครฯเป็นกรรมการฯตัดสินงานประกวดฯ , เอาไป สมัครฯทำงานเป็นคนตรวจ-สอบ พระฯในเว็บฯต่างๆ เป็นต้น. 

" ในงานประกวดฯ    ก็จะมีแต่..กรรมการฯ รับพระและตัดสินที่มีมาตรฐานฯ ผ่านการสอบ และ สอบผ่านจากสมาคมฯ จนได้รับใบประกาศฯแล้ว.

   ในเว็บไซต์ต่างๆ    ก็จะมีแต่.. ทีมงานฯตรวจสอบพระฯ , ออกบัตรฯรับรอง ที่มีใบประกาศจากสมาคมฯ ที่เว็บฯรับเอาไว้เป็นขุมกำลัง เป็นมาตรฐานเดียวกันหมด "

 ขับรถออกถนนหลวง ผู้ขับขี่.. ต้องมีใบอนุญาติ ขับเก่ง ไม่เก่ง , ขับชำนาญ ไม่ชำนาญ อีกเรื่องหนึ่ง แต่.. ก็สอบได้มาแล้ว(อย่างถูกต้อง!) ตำรวจก็ไม่จับ

 ร้านขายยา.. ต้องมีเภสัชกร(ปริญญาฯ) ประจำร้าน.. เอาไว้จัดยา-ขายยาให้กับลูกค้า!

    " สมัยนี้!..พึ่งบัตรฯ..ใช้บัตรฯตัดสินพระฯ แล้วทำไม? ไม่ใช้บัตรฯ ตัดสินคนบ้างหล่ะ.. คำๆนี้จะได้.. OUT ไปเสียที "   ขำๆนะครับ. อย่า... ซีเรียส!

1431jojo:

กรณีนี้ผมว่าเว็บเขาทำถูกแล้วล่ะครับ ในเมื่อทางเว็บตรวจสอบแล้วไม่แท้เขาก็ไม่ให้เอาลงประมูล หรือขายในเว็บอยู่แล้ว แต่ถ้าจะมีการดึงดันว่าแท้โดยอ้างการรับรองจากที่อื่น เขาก็ต้องตอบว่าแท้ที่ไหนขายที่นั่นอยู่แล้ว แบบนี้เว็บไม่ผิดครับเพราะเขาตรวจสอบแล้ว

 

นั่นล่ะเจ้าค่ะพี่ 1431jojo  มี่เป็นปัญหา...ถ้าการตรวจสอบผลทั้ง 2 เว็ป มันต่างกัน ทั้งที่เป็นพระองค์เดียวกัน..อย่างนี้ต้องถามว่า มาตรฐานอยู่ที่ไหน..ผู้ตรวจสอบที่ไหนมีคุณภาพ..ความเชี่ยวชาญในพระเครื่องสายนั้นๆรู้จริงแค่ไหน...ใครคือผู้ตรวจสอบ...มีสมาชิกท่านไหนรู้หรือไม่ว่าเป็นใครที่เป็นผู้ตรวจสอบ..แต่ก็มีรู้เหมือนกันแต่น้อยมากๆแทบนับคนได้ ....อย่างนั้นพระองค์นั้นก็ถูกจำกัด แท้ - เก๊  อยู่แค่นั้น คำถามคือ พระแท้..ทำไมไม่แท้ทุกที่...ถามว่าถ้าแท้ที่ไหนขายที่นั่น..เว็ป ก.ไก่ บอกไม่แท้..เลยเอาไปลงเว็ป ช.ไข่ที่ว่าแท้...คราวนี้โดนโหวตว่าพระไม่แท้โดยเอาบรรทัดฐานการตรวจสอบจากเว็ป ก.ไก่ เป็นข้อมูล...ถามว่าหน้าพระองค์นั้น จะเป็นอย่างไร....เห็นด้วยกับความคิดของพี่หนุ่ยมากๆเจ้าค่ะ ว่าผู้ตรวจสอบควรเป็นผู้ที่มีมาตรฐานเดียวกันกับศมาคมเพื่อป้องกันเรื่องเหล่านี้เจ้าค่ะ...อามิตตพุทธ

ครับผม วงการพระเครื่องยังคำเป้าไม่เจอ จะมีก็แต่กลุ่มเฉพาะของใครก็ของใตรเท่านั้นหละครับที่เห็นในปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นการออกบัตร งานประกวดพระเครื่อง  กลุ่มใครดีเด่น มีความยุติธรรม มีความเป็นกลาง  มีเงินเช่าซื้อก็พากันแห่พระเครื่องไปหา    ยังดีนะครับที่มีเว็ปพระเครื่องที่เปิดโอกาสให้สมาชิกอย่างเราๆท่านๆ ที่มีความรู้ทางด้านคอมฯได้นำเสนอ โชว์ร้านค้า-ซื้อ-ชาย-ประมูล จะในรูปแบบสมาชิกรายเดือน รายปี มีค่าธรรมเนียม หรือฟรีอย่างเว็ปพระ.com มีผลประโยชน์แอบแฝงกันทั้งนั้น เพราะนี่คือ อาชีพชนิดหนึ่งของคนไทย ซึ่งเกี่ยวเนื่องครอบคลุมเป็นตลาด ที่ประกอบไปด้วย ผู้ซื้อ-ผู้ขาย-ผู้ค้าคนกลาง-ผู้ผลิต กลายเป็นการค้าธุรกิจระดับหลักพันล้าน

    กระทู้ เซียนชี้ช่อง เทพฟันธง(.......................)เปิดโอกาส ชี้นำ ให้สมาชิกได้แสดงออกถึงภาพลักษณ์ การนำเสนอข้อมูล โปรโมทตนเองแล้วนะครับ ท่านใดมีเวลา มีความพร้อม ไม่ควรพลาดโอกาส ไม่แน่นะครับ ท่านอาจจะเป็นเซียนชี้ช่อง เทพฟันธง ประจำเว็ปก็เป็นไปได้ใครจะไปรู้......united

อีกสักนิดเจ้าค่ะ..ไหนๆก็โพสมาแล้ว..เรื่องการจัดตั้งเว็ปซื้อ - ขาย พระนั้นจุดประสงค์ของผู้ที่สม้ครมา ซื้อ - ขาย นั้นเพื่อที่จะซื้อหรือขาย พระที่ตัวเองมีหรือพระที่อยากได้โดย ซื้อหรือขายกันโดยตรง โดยไม่ผ่านคนกลาง เพราะเมื่อก่อนนั้น คนเดือดร้อนเรื่องเงินคิดจะเอาพระไปขาย..ไปถึงหน้าตู้กว่าจะขายได้..โดนสวดว่าไม่สวยมั่ง...ไม่นิยมมั่ง...ซื้อมาแล้วขายยากมั่ง..อื่นๆอีกจิปาถะ...สุดท้ายได้เงินมานิดหน่อย..กลับกันคนอยากได้พระ..ต้องใช้เงินไม่ไช่น้อยที่จะไปเช่าพระจากหน้าตู้หรือแผงพระ...แต่นั่นก็เป็นการ ซื้อ - ขาย ด้วยความยินยอมเองทั้งผู้ซื้อและผู้ขาย เพราะมันไม่มีตัวเลือกหรือตัวช่วย...เอาไปแห่ขาย พระไม่แท้..เขาไม่รับซื้อก็จบกันไปไม่ต้องเสียค่าดูพระ...พอมีการซื้อ - ขาย ผ่านเว็ปขึ้นมา นี่คือทางเลือก..นี่คือตัวช่วบ..อีกทางหลือกหนึ่งของทั้งผู้ซื้อ และผู้ขาย...โดยที่ติดต่อ ซื้อ - ขายกันเอง โดยผ่าน เว็ปไซด์เป็นตัวกลาง ซึ่งก็ต้องเป็นสมาชิกก่อน..โดยต้องเป็นไปตาม กฎ - กติกา ของแต่ละเว็ปไซด์  แต่การที่จะขายพระให้ได้ราคา และน่าเชื่อถือ ต้องมีตัวช่วย นั่นคือ บัตรรับรองพระ ของเว็ปไซด์นั้นๆ และการที่ส่งพระไปออกใบรับรองนั้น..ต้องส่งพระองค์จริง...ไปตรวจสอบ..เพราะฉะนั้น อิฉันจึงคิดว่า..วลี   " แท้ที่ไหน...ขายที่นั่น " มันไม่น่าใช่เป็นคำตอบเนื่องจากเป็นการตรวจสอบจาก องค์จริง...แต่ในเมื่อผลออกมามันไม่เหมือนกัน..ต้องมีเหคุผลมาอธิบายเนื่องจากไม่ใช่เป็นการตรวจสอบให้ฟรี..แต่พอไม่มีการอธิบาย..โดยใช้วิธีตัดปัญหาเพื่อจะได้ไม่มีปีญหามาถามต่อเลยใช้ วลี " แท้ที่ไหน...ขายที่นั่น "...เลยตกลงไม่รู้ว่า...พระผิดที่ดูยากหรือคนผิด ที่ความรู้ไม่พอ...อามิตตพุทธ

เงินของผมแท้.......ใช้ซื้อข้าวกินได้ทั่วประเทศ ( ชำระหนี้ได้ตามกฎหมายด้วย นะ เออ )

หากจะเสียเงินเช่าบูชาพระ.....พระต้อง....แท้ทุกที่  ไม่ใช่........แท้ที่เดียว.......ครับ

เรื่องนี้เราต้องยอมรับความจริงกันก่อนว่าพระบางองค์ดูตาเปล่าก็ตอบได้แล้ว แต่บางองค์ส่องกันจนเหงื่อตกก็ยังชี้ขาดลำบากสายตรงด้วยกันยังความเห็นไม่ตรงกันก็มี พระบางรายการที่เช่าหาซื้อขายกันทุกวันนี้มีบ่อยไปที่การเล่นหาไม่ตรงกับพื้นที่ส่วนกลางบอกแท้ แต่คนพื้นที่บอกเสริม บอกเก๊  เซียนใหญ่สายตรงบางท่าน เป็นกรรมการตัดสินพระด้วย แต่ขายของเก๊ก็มี ผมเคยเจอมาแล้วเว็บสายตรงทั้งคู่อีกเว็บบอกเก๊ แต่พระดันเป็นของเซียนใหญ่อีกเว็บขายออกมา เลยกลายเป็นศึกระหว่าง 2 เว็บ ซึ่งพระองค์นั้นผมนำลงประมูลในเว็บเพื่อนบ้านปรากฏว่าโดนโหวตเก๊ ผมก็ง่ายๆแหละครับส่งพระคืนเล่นยากก็เลี่ยงเสียก็จบแล้ว บัตรรับรองที่ออกกันทุกวันนี้ในบางเว็บผมเห็นหลายองค์ที่เป็นพระคาบลูกคาบดอกดูยาก หรือบางองค์อาจจะดูไม่ดีเลยด้วยซ้ำ ดังนั้นในฐานะผู้เล่นหาควรจะพินิจพิจารณาด้วยอย่าไปเชื่อบัตร ยิ่งตอนนี้บัตรของเว็บที่ได้รับการยอมรับเริ่มมีบัตรเก๊ออกมาเป็นจำนวนมาก จะเช่าหาระวังด้วยครับ องค์ไหนมีปัญหาก็เลี่ยงเสียดีกว่า

dd-team2005:

เงินของผมแท้.......ใช้ซื้อข้าวกินได้ทั่วประเทศ ( ชำระหนี้ได้ตามกฎหมายด้วย นะ เออ )

หากจะเสียเงินเช่าบูชาพระ.....พระต้อง....แท้ทุกที่  ไม่ใช่........แท้ที่เดียว.......ครับ

 

++ ถูกทุกข้อครับ ++

เล่นพระที่เราเป็น......ตัดสินได้ด้วยตัวเราเอง

เราก็ไม่ต้องไปสนใจสำนักไหน....บัตรหรือใบอะไร

 

หากมีคนดูไม่ดี.....เราก็ไม่เห็นต้องแคร์

แถมได้รู้ด้วยว่า........ตาเขา ความรู้เขาเป็นเช่นไร

 

หากเป็นพระที่เราไม่ถนัดหรือไม่เป็น.........ต้องเน้นเช่าที่ดูง่ายไว้ก่อน

แล้วเราก็จะเป็นไปเอง....แล้วก็ตัดสินใจเช่าได้ด้วยตัวเอง

 

ผมใช้แนวทางนี้เล่นมาตลอด.........ครับท่านนกเค้าแมว

 

 

มันเป็นเรื่องจริงครับ ใครว่าแท้ก็ไปขายคนนั้น แท้ที่ไหน ขายที่นั้น

ส่วนที่ถามว่า แล้วมาตรฐานอยู่ตรงไหน

ผมตอบได้เลยแบบไม่ต้องคิดว่า

 

"สำหรับผม มาตรฐานมันอยู่ที่ตัวผมเองครับ"

 

อุปสรรคที่สำคัญอย่างหนึ่งของการเล่นพระคือ ความโลภ

อย่าคิดแต่ อยากกกกกกกกกกกก ซื้ัอมาขาย

เซียนพระจับฉ่าย ไม่เคยมีใครประสบความสำเร็จ นอกจะขายพระเก๊จัดๆ

จงเล่น ในสายที่ตัวเองเป็นจริงๆ อย่าคิดไปเองว่าเป็น อย่าคิดว่าเกิดก่อนแล้วจะเก่ง อย่าคิดว่าอยู่ใกล้วัดแล้วจะเก่ง อย่าคิดว่าเช่าจากวัดแล้วจะแท้

จะหัวดำ หัวหงอก ก็อย่ารั้น เวลาเด็กมันสวด อย่าดันทุรัง เพราะหากยังดันทุรัง จะเจอตอกตะปู แล้วจะเข้าป่าอย่างไม่มีวันกลับ

 

 

 

 

พระแท้ที่โน่น แต่มาเก๊ที่นี่ หรือแท้ที่นี่ แต่ไปเก๊ที่โน่น  ถือว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดาทั่วๆไป ของนักพระเครื่อง  เพราะตราบใดที่ตัวเราเองดูไม่เป็น หรือดูไม่ขาด  ต้องพึ่งตาคนอื่นก็ต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้วันยังค่ำละครับ   ก็ต้องดูด้วยว่าพระองค์ที่มีปัญหานั้น เป็นพระอะไร  ดูยาก ง่าย แค่ไหน  เพราะการดูพระว่าแท้ หรือไม่แท้  ทุกคนก็ทราบดีว่าใช้สายตาเป็นตัวตัดสิน  แต่ละคนที่ดูอาจจะมองเห็นตรงกันข้ามได้ในกรณีที่พระดูยาก  เพราะสายตาของคนเราไม่ใช่เครื่องมือหรือเครื่องจักรที่ยัดพระเข้าไปปุ๊บ  เครื่องตีออกมาเลยว่า เก๊  หรือแท้                       

     แต่ถ้าเป็นพระที่ดูง่าย  แต่เห็นตรงข้ามกัน  ก็ต้องมีฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดที่ตากลับ  ก็ต้องทราบว่าคนที่ดูแท้เป็นใคร  หรือคนที่ดูเก๊เป็นใคร   บางทีการดูพระว่าแท้หรือเก๊  ก็ไม่ได้ใช้สายตาเพียงอย่างเดียว  แต่ใช้ทั้งใจ  และปาก  เป็นตัวตัดสิน  อย่าลืมว่า  "เก๊" หรือ "แท้"  เป็นคำพูดที่กล่าวออกมาจากปากได้ง่ายมาก  และอาจสามารถพลิกผันชะตาชีวิตของคนเราได้ด้วยคำเพียงหนึ่งในสองคำนี้                              

     ที่ว่าบางคนดูพระไม่ได้ใช้สายตาเพียงอย่างเดียวที่จะตัดสินว่าพระองค์นั้น องค์นี้เก๊ หรือแท้   แต่ใช้ทั้งใจ และปาก ตัดสิน  ก็คือ  ความโลภ  ความอิจฉาตาร้อน  ความเกลียดชัง ฯลฯ  เช่น พระองค์นี้สวยกว่าของตู ถ้าประกวดพระตูสู้ไม่ได้ ตีมันเก๊เลย  หรือถ้ามีคนมาขายให้ ตีเก๊ไว้ก่อน แล้วค่อยตะล่อมซื้อเอาทีหลังในราคาถูกๆ   หรือ  "อ๋อ..เป็นพระของไอ้คนนี้เอง ไม่ค่อยชอบขี้หน้าเพราะมันชอบสวดพระตูบ่อยๆ  ตีมันเก๊ซะ          

     ในทำนองนี้  ถึงได้กล่าวว่าถ้าดูด้วยตัวเองไม่เป็นต้องอาศัยคนอื่นเขา  ก็จะต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้  แต่ถ้าส่งไปตรวจสอบล่ะ แล้วออกใบรับรองพระแท้เหมือนอย่างที่นิยมกันอยู่ในเวลานี้  สำหรับความเห็นของผม  เชื่อมั่นได้ที่เดียวคือของสมาคมฯ  อันนี้ไม่ได้เชียร์นะ  แต่เห็นว่าเป็นมาตรฐานสากลที่เป็นตัวตัดสินแบบเป็นกลางในเรื่องพระแท้หรือไม่แท้ที่นักพระเครื่องส่วนใหญ่ยอมรับ   แต่ถ้าเป็นสถาบันตามเว็บต่างๆ  "บ่องตง" สำหรับผมไม่เชื่อถือ เพราะรู้สึกว่าจะเป็นการพาณิชย์  และพวกพ้องเดียวกันเองมากไปหน่อย  ก็ไม่อยากโจมตี แต่ก็อดพูดไม่ได้ว่า ใบรับรองหรือบัตรพระแท้ที่ออกกำกับพระมาให้ บางครั้งเมื่อเห็นพระในรูปแล้ว  ก็รู้ถึงความสามารถของคนที่ออกบัตรได้ทันที  ว่าไม่รู้ออกมาได้อย่างไร                                 

     คำกล่าวที่ว่า "พระแท้ต้องแท้ทุกที่"  คำนี้เป็นมาตรฐานสากลที่นักพระเครื่องควรต้องยึดถือ  แต่ก็ใช้ไม่ได้สำหรับนักพระเครื่องรุ่นใหญ่หรือระดับชาติ เพราะอะไร  เพราะเครดิตของเขาเองเป็นคำตัดสินว่าพระองค์นั้น  องค์นี้ เก๊ หรือแท้  เช่น พระชนะประกวดได้ตำแหน่งมาตลอด 4-5งาน  แต่พอประกวดงานที่ 6  เพื่อนตีเก๊ หน้าตาเฉย  เพราะอะไร  เพราะเครดิตของเขา งานของเขาเป็นโต้โผจัด  ก็อย่างที่กล่าวมาว่า  ไม่ได้ดูพระด้วยสายตา  แต่ดูพระด้วยใจ  และปาก  นี่เป็นเรื่องจริงที่เคยประสบมาก็มาเล่าสู่กันฟัง   ก็คงอาจจะมีเพื่อนสมาชิกบางท่านก็ได้ ที่เคยเจอเหตูการณ์แบบนี้กับตัวเอง..... รู้สึกว่าชักจะยาวไปหน่อยละ.....จบครับ....

ตอนนี้.. ผมก็ใช้วิธี.. ของท่าน 1431jojo , ท่าน ศีตะปันย์ , ท่าน พระเอกพระเครื่อง อยู่ครับ. (แบบ..ผสมผสาน)

 " อัตตาหิ อัตตโน นาโถ " สบายใจดี.. ไม่วุ่นวายใจด้วย.

  ( บวก 1 ให้กับทั้ง 3 ท่านครับ.) 

 

 

 

เดี๋ยวนี้มาตราฐานว่าเก๊แท้ถูกกำหนดโดยเวบที่รับออกบัตร แต่ไม่รับผิดชอบในกรณีที่ดูพลาด คนที่เล่นพระกรุเนื้อดินจะเจอบ่อยพระแท้ชัดๆสายตรงทางเหนือที่เป็นกรรมการสมาคมและตัดสินงานประกวดก็ว่าแท้ แต่พอขายพระไปแล้วลูกค้าเอาไปออกบัตรกลับว่าเก๊ เหตุผลก็ไม่บอกว่าเก๊ยังไง เห็นบ่อยครับที่พระเก๊ชัดๆมีคนโหวตเยอะแยะว่าเก๊ แต่กลับออกบัตรว่าแท้ เดี๋ยวนี้รายการไหนที่ลงประมูลแล้วมีบัตรแท้ของเวบเขาไม่มีการคลิ๊กให้โหวตเก๊-แท้ ให้แจ้งเวบอย่างเดียวใครละจะกล้าไปแจ้งเดี๋ยวก็โดนเล่นเอาได้แต่นั่งดูว่าใครจะติดกลับ น่าสงสารคนดูพระไม่เป็นหวังพึ่งบัตร

ผมรุ่นน้อง-รุ่นหลาน เข้ามาศึกษาหาความรู้แนวทางของพี่พี่-อาจารย์ทุกๆท่านครับ ขอบคุณครับ

ปัจจุบันต้องยอมรับ ครับว่าใบเซอร์ สถาบันต่างๆ มีส่วนช่วยให้การค้าขายพระมีความง่ายขั้น ช่วยให้มือใหม่กล้าเข้ามาเล่นพระสายที่ตัวเองไม่เป็น

 

แต่มันก็เป็นเหมือนดาบสองคม ครับทำให้เกิดค่านิยมว่า ซื้อพระต้องมีบัตรต้องออกบัตรจากสถาบัน นั้นนี้ก่อนถึงจะยอม เช่า

ไม่ต้องศึกษาก็เล่นพระได้เพราะมีบัตร ข้อนี้ผมไม่สนับสนุนเลยครับ แต่ก็ห้ามกระแสของสังคมไม่ได้ ก็ต้องปล่อยเค้าไปครับ

 

ส่วนเรื่องบัตรแท้ พระปลอมนี้ ปลอมที่ใหนขายที่นั้น เอ๊ย แท้ที่ใหนขายที่นั้น
อันนี้ผมไม่รู้จะแก้ยังไงครับ คงต้องใช้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ครับ เพราะว่าของแท้ยังไงก็แท้ครับ ส่วนของเก๊ถึงจะออกบัตรจะ เลี่ยมทองฝังเพชร ยังไมมันก็ต้องเก๊ครับ

มันเป็นเรื่องจริงครับ ใครว่าแท้ก็ไปขายคนนั้น แท้ที่ไหน ขายที่นั้น ส่วนที่ถามว่า แล้วมาตรฐานอยู่ตรงไหน ผมตอบได้เลยแบบไม่ต้องคิดว่า พระแท้ไม่เห็นต้องง้อคนซื้อเลยครับ ถ้าท่านไม่ขายราคาสูงจนเกินราคาตลาด ท่านตั้งราครต่ำกว่าตลาดซัก20% รับรองคนแย่งกันซื้อ แต่ถ้าพระท่านมีปัญหาเดินไปขายที่ไหนก้อมีปัญหาหุกที่ อย่างที่ผมประสบด้วยตัวเอง เวลามีคนเอาพระมาปล่อย เป็นพระดังๆ ที่กำลังนิยมอยู่ในตลาด เป็นพระฝีมืดีพอสมควรพอผมไม่เอา ก้อต่อว่ากระแหนะกระแหนว่าอย่างโน้นอย่างนี้ พอโดนหลายครั้งเข้าผมก้อเลยสวนให้บ้างว่าถ้าแท้เอาไปยื่นที่ตู้ไหนก้อได้ เค้าซื้อทุกที่หละครับเพราะราคาที่เปิดมามันถูกกว่าตลาดถึง80-90%ครับ ส่วนพระผมเองมีคนมาขอเช่าตั้งแต่2000บาทเมื่อหลายปีที่แล้ว หลังสุดมีมาต่อที่8000บาทผมไม่ขายผมต้องการ12000บาทพร้อมรับประกันให้ด้วย แต่พอเอามาลงประมูลที่เว็บ ถูกขึ้นป้าย STOP ให้ตรวจสอบผมก้อเฉยๆ ไม่ซีเรียสเพราะผมถือคติที่ว่าพระแท้ขายที่ไหนก้อได้ครับ และภาพพระที่ผมกล่าวถึงครับ

การออกใบประกาศจากเวปต่างๆ นั้นก็เหมือนซื้อประกันครับ มันขึ้นกับบริษัทประกันหรือเวปที่ออกใบประกาศด้วยครับ สุดท้ายให้ทางสมาคมพระเครื่องพระบูชาไทย ตรวจสอบเลยครับเพราะน่าจะเชื่อถือมากที่สุดแล้วครับ ตรวจสอบแล้วก็ไม่ได้บอกว่าพระคุณแท้หรือเก๊นะครับแต่น่าเชื่อถือที่สุดแล้วครับ ขอบคุณครับ