หัวข้อ: บ่นกันสนุกครับ

     วันนี้เราเริ่มเปิดเรื่องแบบไม่น่าฮากันดีกว่านะครับ  ช่วงฮาเราเอาไว้หลังเครียดกันสักนิดดีกว่า  เริ่มเรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อต้นปี  ได้มีโอกาสไปราชการที่ลพบุรี  หัวหน้าท่านเมตตาเปิดกรุพระให้ชมเป็นขวัญตา  ส่วนตัวต้องยอมรับว่าพระกรุลพบุรีนี่สุด ๆ จริง ๆ ครับเห็นแล้วชื่นใจทั้งสนิมแดงและสนิมเขียว  ขลุกอยู่ในห้องพระไม่ยอมทานข้าวเป็นวัน ๆ เลยทีเดียว  พอวันที่สามหัวหน้าท่านขอรบกวนสอบถามพระที่กำลังจะเอาเข้าคลัง  งานนี้นิมนต์หลายหมื่นอยู่แต่อยากได้ความเห็น  เพราะตัวผมเป็นคนปากเสียส่องเห็นอย่างไงก็มักจะกล่าวตามที่เห็น  เป็นพระร่วงรางปืนกรุวัดพระศรีฯ ลพบุรี  โดยส่วนตัวต้องบอกเลยว่าไม่เคยเห็นของแท้มาก่อน  พอนำมาส่องปุ๊บ  สนิมใช้ได้พิมพ์ลายทุกกอย่างโอเค  ติดใจอยู่อย่างเดียวคือปกติแล้วพระเนื้อชินไม่ว่าจะเป็นสนิมแบบไหน  เมื่อส่องด้วยกล้องจะพบว่าเนื้อพระมีความนุ่มและฉ่ำ  อันนี้เป็นเรื่องจริงครับ  ลองสอบถามคนที่นิยมพระกรุเนื้อชินได้  แต่องค์นี้กลับดูกระด้าง  ซึ่งมันสวนทางกับความรู้สึกจึงบอกตามที่เห็น  สิ่งแรกที่ผู้ขายบอกคือตาไม่ถึง  ริมาเป็นเซียนพระ  โอ้โห...นี่ถ้าไม่เห็นแก่หัวหน้านี่อยากจะโดดถีบยอดอกคนพูดจริง ๆ สรุปการพูดคุยในวันนั้นไม่ได้ซื้อขาย  หลังกลับมาหัวหน้าจึงได้ถามว่าทำไมพระกรุที่ส่องแล้วกระด้างถึงน่าจะมีปัญหา  ผมตอบแค่ว่าพระที่ส่องแล้วกระด้าง  มักเป็นพระโรงงานทำ  ถ้าพระกรุเก่ามันไม่มีกระด้าง  หลังจากกลับจากราชการมาสุราษฯ  บ้านเราจึงนึกขึ้นได้ว่านำมาคุยเป็นความรู้ดีกว่า

            หลักการดูพระเนื้อตะกั่ว  เราเริ่มจากดูที่พระเป็นหลักเลย  ความอ่อนของเนื้อทำให้เกิดตำหนิได้ง่าย  ถ้ามีเนื้อโผล่ลองเอาไปขีดกับกระดาษขาวดู  จะเห็นรอยเส้นสีดำ  ส่วนเรื่องสนิมถ้าคนที่ศึกษามาก็พอทราบได้ว่าการเกิดสนิมของพระกรุมันต่างจากโรงงานพอควร  ลองเอามาเทียบกันได้ครับ  ส่วนการทำพระจากโรงงานจะเริ่มจาก

-          - การนำตะกั่วมาปั้มแล้วทาหรือชุบด้วยสีแดงลูกหว้า  ในพิมพ์ทำให้เกิดรูปทรง

-          - พิมพ์ลายของสนิมไข่ปลาและสนิมขุมลงบนสี

-          - พอสีหมาดๆ ก็เอาสีอ่อนกว่ามาโปะ  ให้ดูเหมือนไขปูด

-         -  เมื่อสีแห้งก็ทำให้สีที่เคลือบอยู่แตกร้าวทั้งองค์  ให้มีลักษณะกับพระได้อายุ

-          - ช่างเจอช่างที่มากฝีมือจะมีการเคลือบสีขาวขุ่นไว้กับผิวตะกั่วก่อนชุบด้วยสีลูกหว้า(อันนี้ปาดคอเซียนมาหลายศพแล้วนะครับ  ส่วนตัวเคยโดนอยู่เหมือนกันขยาดมาก)

สิ่งที่โรงงานยังทำได้ไม่เนียนก็คือ

-          - ความนุ่มและความฉ่ำของสนิมและไขขาว(ถ้าใครส่องบ่อยๆ จะจำได้และแยกออกได้ทันที)

-          - การไล่สีของไขปูดยังทำได้ไม่เนียนเพราะเป็นการเร่งให้ไขปูดจึงไม่เหมือนธรรมชาติ

-          - ที่สำคัญความหนาแน่นของเนื้อพระ พระที่มาจากโรงงานจะดูเนื้อพระหนาแน่นจากนอกเข้าใน  ผิดกับพระกรุที่จะมีความหนาแน่นของเนื้อพระจากในออกนอกโดยธรรมชาติ

ทั้งหมดนี่คือสิ่งพื้นฐานของการดูพระกรุเนื้อชินและตะกั่วครับ

            เรื่องต่อไปเราไปนอกเรื่องพระกันดีกว่านะครับ  พอดีว่าเคยมีคนรู้จักมาถามว่าจ่ามีปืนไหม  ผมก็ตอบไปว่าเคยมีแต่ขายไปแล้ว  คำถามต่อมาก็คือจะครอบครองปืนอย่างไง  อันนี้ผมขอบอกไว้เป็นความรู้เลยนะครับ 

            การครอบครองปืนอย่างแรกที่เราต้องเตรียมคือใบขออนุญาตขอใบซื้อหรือใบ ป.๑  เสร็จเรียบร้อยแล้วจึงทำเรื่องขอใบอนุญาตซื้อหรือใบ ป.๓  หลังจากได้มาแล้วจึงขอทำเรื่องให้มีใบอนุญาตการใช้อาวุธหรือใบ ป.๔  ซึ่งทั่ว ๆ ไปจะได้แค่ใบป.๔  เท่านั้นใช้ได้แค่สามกรณี

-          - ใช้สำหรับป้องกันตัวและทรัพย์สิน

-          - ใช้สำหรับกีฬา

-         -  ใช้สำหรับยิงสัตว์

     นี่คือสิ่งที่ใบ ป.๔ อนุญาตจะเห็นว่าไม่มีการพกติดตัวได้  การพกติดตัวต้องทำเรื่องขอใบอนุญาตแบบ ป.๑๒  โดยแบ่งเป็นพกได้เฉพาะจังหวัด(เซ็นโดยผู้ว่าของจังหวัดนั้น ๆ เช่นนายเอขออนุญาตที่สุราษฯ  เมื่อได้รับอนุญาตก็สามารถพกได้แค่จังหวัดสุราษฯเท่านั้นจังหวัดอื่นโดนจับ)  อีกแบบนึงพกได้ทั้งประเทศ(ถ้าจำไม่ผิดเซ็นโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย)  โดยใบ ป.๑๒ นี้มีอายุแค่ปีเดียวเท่านั้น  ต้องมาต่อทุกปี ความจริงแบบพกภายในจังหวัดทำไม่ยากแต่เหนื่อยตรงต้องมาต่ออายุทุกปีเนี่ยหล่ะเลยไม่ค่อยมีใครทำกัน  แล้วได้มาก็อย่าคิดว่าพกได้ทุกที่นะครับ  การพกโดยเปิดเผยต่อให้มีใบพกก็ผิดกฎหมายนะครับ  การเข้าไปในงานวัดหรืองานรื่นเริงต่างๆ ที่ตามงานบวชงานแต่งมีการยิงปืนขึ้นฟ้านั่นก็ผิดนะครับ  ใบพกไม่คุ้มครอง  ส่วนเรื่องการถูกจับถ้าโดนแต่มีใบป.๔  โดนปรับสองพัน(โดนประจำ)  ปืนเถื่อนโดนสองพันถึงสองหมื่น  ยึดปืนด้วย

            ใบอนุญาตนั้นจะมีการระบุปืนและตีทะเบียนปืนด้วยนะครับ  ถ้าปืนไม่มีทะเบียนเรียกปืนเถื่อน  และระบุเจ้าของด้วยถ้าใครเอาไปใช้แล้วโดนจับ  เจ้าของเตรียมเดือดร้อนด้วยนะครับ เช่น  นายบีเอาปืนของนายเอไปพกเล่นแล้วโดนจับ  นายบีโดนปรับแน่นอน ส่วนนายเอโดนครึ่งนึงโทษฐานปืนผิดมือ

            การครอบครองปืนมีทะเบียนนั้นถึงแม้จะถูกกฎหมายแต่ก็เป็นดาบสองคมนะครับ  เพราะแทนที่จะทำให้อุ่นใจ  มันก็กลับทำให้ผู้ครอบครองต้องใจเย็นมากขึ้นด้วย  เช่น  ในงานวัด  มีการยิงปืนขึ้นฟ้า  กระสุนตกมาบนรถ  ถูกคนขับบาดเจ็บ  ตำรวจนำกระสุนไปตรวจสอบถ้าปืนมีทะเบียนสามารถตรวจสอบได้นะครับว่าเป็นปืนกระบอกไหนที่ถูกยิง  ยิ่งได้ปลอกกระสุนด้วยยิ่งจนต่อหลักฐานเลยนะครับ 

            เรื่องสุดท้ายเมื่อสมัยที่แต่งงานใหม่ๆ แฟนผมเคยถามว่า  มิลขายปืนทำไมหรอ  มีไว้เฝ้าบ้านไม่ดีกว่าหรอ  ผมก็ตอบไปว่า  รู้ไหมอะไรที่คนมีปืนกลัวที่สุด  พอแฟนส่ายหน้าผมจึงได้อธิบายว่าการมีปืนเราต้องใจเย็นและยอมรับผลที่ตามมาถ้าเราใช้มัน  จะใช้มันด้วยอารมณ์ไม่ได้  แฟนผมเป็นคนใจร้อนแถมยิงปืนเป็นอีกต่างหาก(เคยสอนให้สมัยยังไม่แต่งงาน  คิดผิดมากเลยทีเดียว)  สิ่งที่ผมกลัวที่สุดไม่ใช่ผมเอาปืนไปยิงใคร  แต่แฟนเอาไปยิงใครต่างหากนั่นหล่ะคือสิ่งที่กลัวแล้วที่แย่ยิ่งกว่านั้น  ถ้าใครที่ว่ามันคือตัวผมหล่ะครับ  ปืนเรายิงเราเองนั่นหล่ะน่ากลัวที่สุด  เมื่อคิดเช่นนั้นแล้ว  ขายดีกว่าปลอดภัยกับตัวเองดี  ก่อนลาฝากภาพไว้ด้วยนะครับ  เจอกันคราวหน้าครับขอบคุณครับ

คิดถูกแล้วครับท่าน ramin_sukimm อะรัยๆที่เป็นภัยใก้ลตัวอย่าเก็บครับ ยิ่งคุณเธอเป็นด้วยหละ...ไม่อยากคิดครับ 

ปล.สงสัยอีกอย่างหนึ่งครับ..ไอ้ใบ ป.1-ป.4 มันเหมือนกับ รถแอร์ที่เขียนข้างรถ ป.1 -  ป.2 ที่ผมเคยคุยกับลูกๆว่า...มันเรียนไม่จบ "ป.4" มัยครับ...

ขอบคุณครับท่านพี่ ได้ความรู้เพื่มอีกเยอะเลยครับ + ๑

ด้วยความเคารพ

สงสัย มันเรียนไม่จบ ป.4 เพราะมันขโมยปืนพ่อมันมายิงเพื่อนตายครับ 

ปล. ควรเก็บอาวุธปืนให้ห่างใกลมือเด็กด้วยครับ

dorn80:

คิดถูกแล้วครับท่าน ramin_sukimm อะรัยๆที่เป็นภัยใก้ลตัวอย่าเก็บครับ ยิ่งคุณเธอเป็นด้วยหละ...ไม่อยากคิดครับ 

 

ปล.สงสัยอีกอย่างหนึ่งครับ..ไอ้ใบ ป.1-ป.4 มันเหมือนกับ รถแอร์ที่เขียนข้างรถ ป.1 -  ป.2 ที่ผมเคยคุยกับลูกๆว่า...มันเรียนไม่จบ "ป.4" มัยครับ...

ได้ความรู้เพิ่มอีกเยอะเลยครับ

ขอบคุณท่านพี่ที่แบ่งปันความรู้ดีๆครับผม

ขอบคุณครับสำหรับความรู้ที่แบ่งปันให้