
หัวข้อ: คำถาม?.. ที่หายไป..
กระทู้ และ ความคิดเห็นต่างๆ
ยุ่งๆกับปัญหา?..รอบๆบ้านครับ. เลยไม่ค่อยเข้ามาพูด-คุยด้วย.....
พอดีเมื่อเสาร์ที่ผ่านมา ได้แวะเข้าไปเดินเล่นนัดฯพระแถวบ้าน เจอนักเล่นรุ่นน้องๆเข้ามาทักทาย แล้วถามหาพระเครื่องฯ ที่เขาต้องการจะซื้อ จากผมว่า " มีบ้างไม๊ พร้อม!บอกราคา..รับซื้อเข้าเสร็จสรรพ " (เป็นพระใหม่ นอกพื้นที่ )
ผมก็ถามว่า " พระรุ่นนั้น..ดียังไง? มีพุทธคุณ..เด่นทางด้านไหน? "
เขาตอบว่า " ไม่รู้.. เห็นเขาเล่นหากัน กำลังต้องการฯ มีเข้ามาก็ขายได้ตลอด.. แต่.. ระวัง! ของเก๊ด้วย!.. เริ่มมีแล้วนะ (ยัง!มีใจเป็นห่วงผม) "
ผมก็ถามต่อว่า " แล้ว..ดูยังไง? " ก็ได้คำตอบว่า " พอดูออก ว่าแท้ - เก๊ แต่อธิบายไม่ได้ ถ้าเห็นฟอร์มดีๆ ก็ต้อง..ซื้อวัดดวงเอา "
ผม " ??? " กับคำตอบที่ได้..
จะสังเกตุได้จากคำถามของผม ที่ว่า " ดียังไง?.. มีพุทธคุณเด่นทางด้านไหน? โชคลาภ เมตตา-ค้าขาย , แคล้วคลาด , มหาอุตต์ คงกระพัน-ชาตรี " กับ " ดูยังไง? " เป็นคำถามของคนรุ่นเก่าๆ ที่เริ่มจะสนใจ เล่นหา-สะสม พระเครื่องฯนั้นๆ(นอกสายของตน) เป็นการ..ขอความรู้ ซึ่งคนรุ่นนี้เขาไม่สนใจเรื่องนี้กันแล้ว.. มั๊ง!
คนในสนามสมัยนี้.. จะมองแต่..พระที่คอกัน ส่องพระที่คอกัน จะถามแต่ " พระฯรุ่นนั้นๆ(ที่เขาครอบครองอยู่).. ตอนราคาเล่นหากันเท่าไหร่? มีบัตรฯไม๊! " บอกไม่ได้ ว่าเก๊-แท้! พิมพ์ธรรมดา-นิยม เนื้อ(บางทีก็แยกไม่ออก) จำนวนการสร้าง ปีที่ออก ไม่สนใจเรื่องอื่นเลย แล้วความชำนาญจะมีได้หรือ! นี่.. (ผมหมายถึง..นักเล่นที่บ้านผมนะครับ) ที่อื่นหล่ะ เป็นยังไง?บ้างครับ.
เห็นสนกันแต่ราคา พุทธคุณไม่สน เพราะทุกวันนี้คือ พุทธพานิชย์

เอาไปท่านละ +1

ไม่แปลกหรอกครับ มีเรื่องแปลกๆ ให้เห็นอยู่เยอะแยะ
พระออกมา ไม่ถึงปี มีคนตามหาเยอะกว่าพระที่สร้างมา 30-40 ปี
พระออกวัด มาไม่ถึง 20 ปี ราคาแพงกว่าพระอายุ เป็นพันปี ก็มีให้เห็นมาแล้ว
โลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอน ครับท่าน

มีต่ออีก นิด
ของหลวงพ่อเดียวกัน เนื้อเดียวกัน แต่คนละรุ่น แต่ค่านิยมแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว
วัตถุมงคล ทางวัดสร้างเป็น 30-40 รุ่น แต่มีดังอยู่รุ่นเดียว แปลกใหมหล่ะท่าน
ตอนแรกไม่งง แต่พอ งง เท่านั้นแหละ อื่ม !! งงเลย

แมลงเม่าตาบอดเล่นพระ มักเป็นทาสของการโฆษณาชวนเชื่อครับ
ปล.จะโดนลบกี่แต้วหว่า

ถูกเลยครับพี่หนุ่ย..เป็นคำถามสุดฮิตเลยช่วงนี้ของผม..พระมีบัตรมัย ?
ถ้าปิดประมูลผมส่งออกบัตรให้อยู่แล้วครับ...
ถ้าผมส่งออกบัตรเองผมขอปิดที่....ได้มัยครับ ?
....ฯลฯ.....
ก็เป็นเรื่องของนานาจิตรตัง...สรุปคือ เป็นเหมือนที่พี่เขียนมาทั้งหมดนั้นแหละครับ

นั้นไง คะแนนหายไปแล้ว 555 แฟนคลับเหนียวแน่นจริงๆเรา

คืนให้นะ.....จัดหนักไปเลยเพ่....

ขอบคุณครับ พี่ไม้ ที่คืนมาให้....................................อั๊ยย่ะ!!!!! หายอีกแล๊วววววววววว 555555555
ครับพี่!!!เดี๋ยวนี้พุทธศิลป์พุทธคุณไม่สนสนแต่พุทธพานิชย์กันเสียมากกว่าครับ บางครั้งก็ต้องทำใจให้ยอมรับสภาพเข้ากับสังคมเพราะเราเปิดร้า้นต้องอิงกับสังคม(ความต้องการในขณะนั้นของคนส่วนใหญ่) เช่น ขณะนี้บางเกจิสร้างปี 42 43 และปีต่อๆมา ราคาบางรุ่นทะลุครึ่งล้านไปแล้ว ในบางรุ่นราคาหลายๆแสนและก็ตามมาหลายๆหมื่นหลายๆพันก็ตามกันมาติดๆชนิดติดลมบน พระกรุกระเก่าพันปีร้อยปี(หลายๆกรุ)เอามากองรวมกันราคาชื้อขายยังไม่เท่าพระเกจิท่านนี้องค์เดียวเลย เช่น รุ่นรวยทันใจ (ไม่ทราบว่าคนเช่าหรือคนขายรวยทันใจ)แต่ที่แน่ๆผมเชื่อว่าคนขายรวยทันใจแน่นอน พระเกจิท่านนี้ท่านเก่งสมคำล่ำลือด้านโชคลาภเดี๋ยวจะเกาะกระแสหามาแขวนสักองค์เผื่อจะได้รวยทันใจอย่างเขาบ้าง.....อิอิ
สำหรับคนรุ่นใหม่ที่เพิ่งสะสมพระเครื่องพวกที่ไม่สนเรื่องพุทธคุณ เน้นราคาวิ่งไม่วิ่งส่วนใหญ่เกิดจากอิทธิพลของเวบขายพระทางเน็ตเป็นหลัก คนกลุ่มนี้จะเล่นตามลำพังไม่มีคนคอยชี้แนะและปรึกษา พวกที่ไม่ได้เล่นเน็ตหรือเข้าเวบพระเครื่องเขาก็จะเล่นหาแต่เกจิดังๆหรือพระเครื่องที่มีอายุมากหน่อยจะเน้นพุทธคุณ เพราะคนกลุ่มนี้จะได้รับข่าวสารหรือข้อมูลจากหนังสือพระและผู้ที่สะสมมาก่อนที่เป็นครูคอยชี้แนะในการเล่นหาและสะสม

สมัยนี้เป็นพุทธพาณิชมากครับพี่ นักเล่นพระสมัยใหม่ มักจะมองแค่ว่า ปล่อยได้เท่าไร ตอนนี้ราคาเท่าไร ความต้องการยังเยอะอยู่ไหม ที่สำคัญมีการโฆษณาถึงปาติหารกันแบบอ่านแล้วยังงง ในสมัยก่อนกว่าเราจะได้ยินว่าพระองค์นั้น พระที่นั่นดีด้านไหน ใช้แล้วเป็นอย่างไง ก็ต้องรอคำบอกเล่าของผู้ที่เคยเอาขึ้นคอ หรือก็ต้องทดลองเอง เราถึงรู้ว่าเด่นด้านไหน ถ้าทดลองเองก็โน่นหล่ะเป็นปี กว่ามั่นใจบอกต่อกันได้ แต่สมัยนี้สิครับ ออกยังไม่ถึงสองเดือน เด่นทุกด้าน เล่นซะผมเองก็ยังงง ไม่รู้ว่าของเขาดีจริงหรือโฆษณาปั่นราคากัน ที่สำคัญพระเครื่องสมัยใหม่กลับเน้นที่ตัวเกจิผู้ปลุกเสกเป็นตัวกำหนดราคาเสียด้วย เรื่องนี้ทำให้คุณค่าของพระดี ๆ ที่มีพุทธคุณคุ้มตัวหลาย ๆ ชิ้นมักถูกเมินไป เพราะราคาไม่ดี ยกตัวอย่างง่าย ๆ ก็เหรียญของสมีคำนี่ไงครับ สมัยก่อนเกือบหมื่น แต่ตอนนี้ให้ฟรียังไม่มีใครเอาเลย ก็อย่างว่าครับ คนรุ่นใหม่เล่นพระแต่หวังกำไรไปหน่อยเท่านั้นเองครับ ถึงแม้จะมีคนดีอยู่บ้างแต่ก็ถูกกลบด้วยคนพวกนี้จนมิดเลย ผมจำได้ครับสมัยก่อนมีคำว่านักเลงพระ ตาผมท่านสอนว่าเรามีพระแค่พอใช้ก็พอแล้วเรามีมากก็แบ่ง ๆ ให้เขาบ้าง เพราะพระเรานั้นดีคุ้มครองตัวเรา เราก็สมควรให้กับคนอื่นเพื่อที่จะไว้คุ้มครองคนอื่นด้วย ผมได้ยึดมั่นในคำนี้มาช้านานเลยครับ เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว สมัยเพิ่งจบจ่าใหม่ ๆ ผมก็ได้ทั้งพระผงและเหรียญของหลวงพ่อเปิ่นท่านมาจากศิษย์ ท่านนึงท่านให้ผมมาในโอกาสทอดกฐิน(จำปีไม่ได้แล้ว) ท่านบอกว่าให้เอามาแจก ผมก็แจกจนหมด ตอนนี้หรออยากหาเก็บคืนบ้าง ก็หลายเงินแล้วครับ คิดแล้วเศร้า ในสมัยก่อน เราให้พระกับคนอื่น คนอื่นก็จะมีน้ำใจมอบให้เรากลับมาด้วย เรื่องนี้ผมก็ได้บ่อย ทำให้มีพระมาส่อง ศึกษาหมุนเวียนตลอด ไม่ต้องไปหาบูชามาเก็บไว้มากนักเลย แต่สมัยนี้หรอ เลิกให้เลิกแจกแล้ว ใช่ว่าผมเห็นแก่ตัว เพราะผมเคยให้ ถึงแม้ว่าคนรับจะเอาไปเก็บไว้หรือเอาไปแจกคนอื่นต่อผมก็ไม่เสียใจเลย แต่เก้าในสิบคนที่ผมให้กลับเอาไปขายซะอย่างงั้น ที่สำคัญบางคนก็ยังกล้ามาขออีก เฮ้อ..สังคมสมัยนี้ เอาครับพอก่อน..เดี๋ยวมันจะกลายเป็นบ่นเอา ขอบคุณครับ
เรื่องพุทธคุณพระเครื่องฯ บางท่านอาจจะคิดว่า " งมงาย "
แต่ผมอยากจะบอกว่า เวลา(ชีวิต)ที่เดินไปทุกๆนาที.. มีสิ่งที่ไม่คาดคิดเสมอ! (ความปลอดภัย!ในชีวิตประจำวัน)
" ภัย!จาก..ลูกตะกั่วบ้าง(ลูกหลง) , การเดินทางบ้าง , การถูกปองร้าย หรือ แม้กระทั่งการทำธุระกิจฯการงาน โชคลาภ การค้า ฯลฯ "
แล้วอะไรหล่ะที่จะสร้างความมั่นใจ ให้กับเราได้บ้าง (ที่พึ่งทางใจ..) นอกจากตัวเราเอง.. ก็พระเครื่องฯ ที่เราบูชา..คล้องคออยู่ ใช่ไหม?ครับ
พระเครื่องฯ ที่ดี..มีพุทธคุณ เกิดจาก.. เจตนาการสร้างครับ.
- การสืบสานพระพุทธศาสนา (ดูจากจำนวนการสร้าง 84,000 องค์ เท่าจำนวนพระธรรมขันธ์)
- การแสดงถึง..ความกตัญญู ต่อครูบาอาจารย์ ที่พวกเขารัก เคารพฯ ศรัทธาฯ ( คณะศิษย์ สร้างถวาย.. ฉลองอายุ..)
- อามิสบูชา.. ตอบแทนการมาร่วมงานบุญ สมทบทุนสร้างถาวรฯวัตถุ ในกิจกรรมของสงฆ์ (กุฏิสงฆ์ โบสถ์ ศาลาฯ วิหารฯ มณฑป)
- สืบสานตามตำหรับ!ตำราโบราณ ตามวันฤกษ์ดีที่ตำรากำหนด. (การสร้างพระกริ่ง..วัดสุทัศน์ฯ )
การสร้างพระฯไม่ว่าจะเป็นเนื้ออะไร?.. ต้องเกิดจาก ความเพียรฯ การจัดหามวลสารฯ (หลักฯ-รอง) เป็นการรวมความสามัคคี ของพระสงฆ์ ฆารวาส ชาวบ้าน ประชาชน
พระเครื่องฯ วัตถุมงคลต้อง ดีนอก และ ดีใน ครับ.
ดีนอก.. คือ. เจตนาดี พระดี ฤกษ์ดี พิธีดี (บางทีปาฏิหารย์ก็เกิดในขณะทำพิธีก็มี)
ดีใน.. คือ. มวลสารฯดี ดิน..ก็ต้องกรอง ว่าน..ศักดิ์สิทธิ์จากที่ต่างๆ โลหะเดี่ยว โลหะผสม(โลหะต่างชนิดที่หลอมรวม ตามตำรา) ดอกไม้..จากการบูชาพระ ผงชอล์ค.. จากการเขียนแล้วลบ อักขระ-เลขยันต์ เป็นต้น. เรียกว่า " แทบไม่ต้องปลุกเสกฯ ก็ ศักดิ์สิทธิ์แล้ว.." พระเก่า..จึงเป็นดาวค้างฟ้า
พระเครื่องฯที่ทรงคุณค่า..จะแสดงปาฏิหารย์ ก็ต่อเมื่อ..ท่านเกิดศรัทธา..รักษาศีลฯ..ไม่เบียดเบียน..ไม่ฉ้อฉล คดโกง
ก็ขอฝากให้คนรุ่นหลังเข้าใจ ว่า พระเครื่องฯเป็นของศักดิ์สิทธิ์ เมื่อเราตั้งมั่น ไม่ใช่.. ยึดมั่นจนเข้าขั้น.. งมงาย ไม่พุทธพานิชย์ เสียจนเห็น..เป็นเพียงสินค้า เป็นเฟอร์นิเจอร์เครื่องประดับ
ผมไม่เคยดูถูก ของสร้างใหม่ๆ ในปัจจุบัน! เพราะ.. ด้วยสภาวะปัจุบันมันต้องสะดวกไว้ก่อน..สำหรับผู้สร้าง แต่ถ้าพระรุ่นใหม่ที่ออกมา ๑๐-๒๐ปี. ที่สร้างตามตำรา มีเจตนาดี นำไปบูชาแล้วเกิดปาฏิหารย์ ก็ ขึ้นเป็นดาวได้ครับ.
สุดท้าย.. ขอขอบคุณทุกๆความเห็นครับ.