หัวข้อ: .....ของดี ราคาถูก กับ ของดี ราคาแพง พุทธคุณจะเหมือนกัน..หรือไม่?....
กระทู้ และ ความคิดเห็นต่างๆ
ความเชื่อในอานุภาพของเครื่องรางของขลัง น่าจะมีอยู่ในตัวของบุคคลบางกลุ่ม ทุกชาติ และทุกศาสนา สำหรับคนไทยที่นับถือพุทธศาสนา ซึ่งเชื่อว่าส่วนใหญ่จะต้องมีพระเครื่องห้อยคออย่างน้อยก็ 1 องค์ เพื่อเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ หรืออาจจะเชื่อมั่นในพุทธคุณของพระเครื่ององค์ที่ห้อยคออยู่ว่าเป็นพระเกจิอาจารย์ที่เคารพนับถือ กราบไหว้บูชา คงจะแผ่บารมีของพุทธคุณที่ปลุกเสกประจุเวทมนต์ คาถา และอาคมขลัง มาช่วยเหลือยามเดือดร้อนหรือในยามคับขัน ส่วนบางกลุ่ม บางพวก ก็สนใจ และมั่นใจแต่เพียงคาถา อาคมเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ที่ลงหลัก สักยันต์ ประจุลงไปในร่างกาย หรือบนผิวหนัง
ทีนี้ก็คงมาพูดกันถึงเรื่องพุทธคุณกันบ้าง...แน่นอน..ครับ..พุทธคุณของพระเครื่องส่วนใหญ๋ที่ปุถุชนคนแขวนพระเครื่องต้องการเลยก็คือ ......อันดับแรก.....เมตตา มหานิยม..ใครเห็นใครรัก ศัตรูเปลี่ยนเป็นมิตร......อันดับสอง......แคล้วคลาด..เมื่อเมตตา มหานิยมใช้ไม่ได้ผล ศัตรูไม่ยอมคุยด้วย เล่นของหนักเลย ..แต่ ..ยิงมาก็ไม่ถูก......อันดับสาม......อยู่ยง คงกระพัน..ถึงยิงถูก ก็ไม่เข้า..... (เรียงตามลำดับแบบนี้ ไม่แน่ใจว่าถูกต้องหรือเปล่า ถ้าไม่ถูกต้อง แก้ไขได้นะครับ..หุ..หุ..)
เมื่อพระเครื่ององค์ใดที่มีพุทธคุณแบบนี้ ก็ต้องจัดว่าเป็นพระดี หรือเป็นของดี ที่ควรกราบไหว้บูชาและนำติดตัวไปเพื่อคุ้มครองปกป้องเราใช่ไหมครับ แต่พระเครื่องที่มีคุณลักษณะและพุทธคุณแบบนี้...ไม่ใช่มีเพียงหลวงพ่อวัดเดียว หรือเป็นพระกรุเพียงกรุเดียว มีมากมายหลายสิบ หลายร้อยหลวงพ่อ มีมากมายหลายสิบกรุ หลายร้อยกรุ มีทั้งหลวงพ่อที่ทำวัตถุมงคลออกมาเป็นรูปเหมือนของท่านบ้าง เป็นรูปเคารพอย่างอื่น เช่น ในรูปแบบของพระพุทธบ้าง ฯลฯ พระกรุก็เช่นเดียวกัน.....
แต่ราคาเช่าหาของพระเครื่องในรูปแบบต่างๆในเชิงของพุทธพาณิชย์ ไม่เท่ากัน ถูกต้องไหมครับ แต่ในเรื่องของพุทธคุณล่ะจะต่างกันไหม ยกตัวอย่าง พระเนื้อตะกั่วแก้บนสนิมแดงยุคอยุธยาปลาย หรือของรัตนโกสินทร์...ที่รำลือกันมาช้านานแล้วว่า...พุทธคุณ เด่นเหลือเกินเรื่อง...มหาอุด และ...อยู่ยง คงกระพัน...ราคา ที่เห็นๆเช่าหากัน ก็คง หลักร้อย ปลาย หรือพันต้น เท่านั้น และถ้าเปรียบกับ พระเนื้อชินระดับเบญจฯ เช่น หูยาน หรือ ท่ากระดาน ที่ร่ำลือกันมาช้านานตั้งแต่รุ่นปู่ รุ่นทวด ว่า เหนียวหนึบหนับ (แหะ..แหะ..บ่ใช่ ขนมนะครับ...หนังครับ...หนังเหนียว..) ที่ราคาปาเข้าไปองค์ละเป็นแสนๆ ซึ่งราคาต่างกัน ราว .. ฟ้า..กับ..เหว.. ทีนี้ ใครจะพอบอกได้ไหมครับ..ว่า..พุทธคุณของพระทั้งสองแบบ สองชนิด จะเหมือนกัน หรือต่างกันมากน้อยแค่ไหน และถ้าเหมือนกัน ทำไมค่านิยมจึงต่างกันมากมายเช่นนี้.......
ก็ต้องถามกันละว่า..เราแขวนพระเพื่อต้องการให้พุทธคุณคุ้มครองเรา หรือว่าแขวนเพื่ออวดบารมีว่า "ข้านีแหละเฟ้ย...แขวนพระเบญจภาคี ราคาองค์ละเท่าไร..รู้ไม๊..ไอ้ปึ๊ด..องค์ละเป็นล้าน..เลยนะเฟ้ย...จะบอกให้" ในเมื่อเชื่อมั่นในคุณภาพหรือพุทธานุภาพของพระเครื่องที่เรามี แม้ว่าราคาเช่าหาจะถูกแสนถูกเทียบไม่ได้เลยกับพระเครื่องระดับเบญจภาคี ทำไมถึงต้องดิ้นรนเสาะหาเพื่อให้ได้มา ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเจอะเจอแต่ของปลอมเลียนแบบทั้งนั้น ....ใครพอจะตอบได้บ้างไหมครับ...
ประเด็นนี้ ถ้าผมออกความเห็น รับรอง โดนกดลบเป็นประวัติการณ์ของมวลมนุษย์ชาติแน่ๆ 5555+++
ดังนั้น นั้งตาปริบๆคอยอ่านดีกว่าครับ 
พุทธคุณ.....ต่างกัน
พุทธศิลป์....ต่างกัน
พุทธพาณิชย์.....ต่างกัน
ขึ้นอยูกับความนิยมของคนกลุ่มใหญ่ โดยมีคนกลุ่มเล็กคอยชี้นำ
ประเด็นนี้เคยมีข้อคิดเห็นของเพื่อนสมาชิก คุยกันมาในกระทู้เก่าแล้วครับ
กล่าวโดยสรุปตามความเห็นของเพื่อนสมาชิก แบ่งได้ประมาณนี้ คือ
1 ราคาย่อมเป็นเครื่องบ่งบอก พุทธคุณ ของพระนั้นๆได้ เนื่องจากเพราะ เคยมีประสบการณ์ต่างๆ กล่าวขานกันมา เช่นหลวงพ่อเงิน ยิงไม่ออก พระสมเด็จอาราธนาใส่น้ำดื่มรักษาโรคห่า เป็นต้น จึงทำให้มีผู้อยากได้พระมาครอบครองมาก ราคาพระจึงสูง
2 พระดีมีราคาถูกบางอย่างก็มีพุทธคุณเทียบเท่ากับพระราคาแพง แต่ถูกมองข้ามไป เพราะไม่ถูกโปรโมทกล่าวขาน
3 พุทธาอาคมของพระน่าจะเท่าๆกัน ตามคติว่า การห้อยพระเพื่อเป็นพุทธานุสติ
สำหรับตัวผม ห้อยพระเป็นพุทธานุสติ นิยมสะสมพระกรุพระเก่า เพราะนิยมชมชอบ พุทธศิลป์ครับ
ขอบคุณทุกๆความคิดเห็น และมุมมองที่แตกต่างกันออกไปของเพื่อนๆสมาชิก ครับ ความเป็นอิสระในความคิดแม้จะมองไม่เหมือนกัน แต่ก็ถือได้ว่าให้ประโยชน์และความรู้แก่สาธารณชน ได้เป็นอย่างดี ใครมีความคิดเห็นอะไรอีก ก็เชิญได้เลย นะครับ ถือว่าแลกเปลี่ยนมุมมองและทัศนคติกัน + 1 ทุกความคิดเห็น..ครับผม..
ผมว่าเป็นเรื่องความชอบแล้วก็ตามกำลังทรัพย์ของแต่ละบุคคลนะครับ
อะไรที่หามา/ได้มาง่ายๆคนเรามักจะไม่ค่อยเห็นคุณค่า เราท่านมักเป็นแบบนี้
เรื่องพุทธคุณพระถ้าพระแท้เก่าโบราณคงไม่ต่างกัน ไม่น่าเกี่ยวกับราคา ส่วนตัวคิดว่าแล้วแต่กรรมที่ติดตัวมาของใครก็ของคนนั้น จำได้ว่าเคยได้ยินข่าวนานแล้วประมาณว่าแขวนพระกฐินโดนยิงแล้วไม่เป็นอะไรก็มี
จริงๆแล้วพระแท้ดีๆแขวนติดตัวองค์เดียวก็พอแต่ก็ชอบแขวนกันหลายองค์ รวมถึงผมด้วยเพราะชอบพระหลายองค์คือชอบไปหมด(ไม่งั้นจะเช่ามาทำไม) ถ้าแขวนเป็นร้อยได้ก็คงจะแขวนแล้ว กลัวกระดูกคอเสื่อมน่ะครับ ไม่รู้ตอบท่านonepeerตรงกระทู้หรือปล่าว
ปล / ท่านพระเอกไม่ต้องกลัวบอกเลย เด๋วกระผมจะกดคืนให้คับ... 555
เรื่องพุทธคุณ นั้น เป็นเรื่องของความเชื่อส่วนบุคคลครับ ไม่เจอกับตัวเองไม่รู้หรอก.. จึงมีคำถามว่าแล้วทำยังไงถึงจะเจอหล่ะ อันนี้ผมก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน
จึงก่อให้เกิดเป็น นิยายที่เล่าต่อๆ กันมา
บางท่านก็บอกมาว่า พระสายวิปัสสนา วัดป่า จะต้องมีอาคมเกร่งกล้า เพราะต้องออกไปธุดงไปผจญภัยในป่า ต้องมีวิชาติดตัว ถึงจะรอดมาได้
บางท่านก็บอก พระอายุ ร้อยปี ท่านสั่งสมบารมีมาเนิ่นนาน วิชาอาคมท่านต้องไม่เป็นรองใคร
บางท่านก็บอก พระหลวงปู่ อายุ สามสิบต้นๆ แต่ท่านได้ ญาณขั้นสูงตั้งแต่ยังเป็นเด็กๆ แล้ว ต้องเก่งแน่นอน (สุดท้ายเป็นไงหล่ะ)
บางท่านบอกต้องเก็บรุ่นนี้นี้เพราะพิธีใหญ่มากๆ มีหลวงปู่ท่านนั้น มาร่วมด้วย (สรุปว่าหลวงปู่คนอื่นที่ร่วมไม่เก่งมีท่านนี้เก่งคนเดียว)
บางท่านก็บอกว่า ถ้าเก็บเหรียญรุ่นนี้ต้องเก็บเหรียญที่มี หลวงพ่อท่านจารด้วยนะ ถึงจะขลัง (สรุปว่าถ้าไม่จารไม่ขลัง)
บางท่านก็บอกว่าต้องเก็บชุดกรรมการ เพราะหลวงปู่หลวงพ่อท่าน เสกออกมาเป็นพิเศษ ต้องมีโค๊ดแบบนี้ด้วยนะ (สรุปว่าขลังเพราะโค็ต)
บางท่านบอกว่าพระของ อาจารย์ ท่านนั้นมีความเป็นศิลปะชั้นสูงเป็น ปรมะ ไม่ต้องปลุกเสก ก็ขลัง (ขนาดถุงกระดาษที่แกทำใส่ภาพ ยังขายได้เป็นพัน... สุดยอดใหมหล่ะ)
ที่กล่าวมานี้เป็นความเชื่อส่วนบุคคล นะครับ พอเป็นกระสัย..
พุทธคุณ พุทธศิลปื หรือพุทธพาณิชย์ ส่วนตัวชอบพุทธคุณ(ที่คิดว่าน่าจะมีกับวัตถุมงคลที่เรายึดถือขิ้นนั้น)บวกกับเจตนาการสร้างของเกจิอาจารย์ที่เคารพนับถือครับ ถ้าเจตนาการสร้างดี มวลสารดี พิธีดี (ไม่จำเป็นต้องยิ่งใหญ่) มีความบริสุทธิ์ไม่ค้ากำไรของนักปั่นราคา เราเชื่อมั่นและศรัทธา ปาฏิหาริย์จะเกิดตามมาช่วยให้ปลอดภัยแต่ต้อง "ไม่ประมาท" ด้วยครับ
ท่านศรีลานนาสุดยอดของนักสะสมอีกท่านหนึ่งนะครับที่มีเอกลักษณ์เป็นของตนเอง(ตามภาพที่ปรากฏบ่งบอกถึงตัวตน)กล้าแสดงออก กล้าเปิดเผยตัวตนเหมือนท่านวังเทวีที่มีความเป็นศิลปินอยู่ในหัวใจ.....นับถือๆ......s-united
ปล ขออนุญาตทั้งสองท่านนะครับที่เอ่ยนาม ขอบคุณครับ
ขออภัยท่านพี่unitedด้วยที่ทำให้เข้าใจผิดครับ คนในรูปไม่ใช่กระผมแต่เป็นเซียนพระที่อยู่เชียงใหม่มาถ่ายรูปด้วยในงานขึ้นบ้านใหม่รุ่นน้องที่ทำงานพ่อเขาเป็นคนในวงการเปิดร้านพระในตลาดคำเที่ยงครับ
ไหนๆมาแล้วขอฝากlink พระเบญจภาคีในทรรศนะ ต้อยเมืองนนท์ พระในฝันที่เราท่านส่วนใหญ่ได้เพียงแค่ชื่นชมรูปพระกัน
http://www.tumsrivichai.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=538683052&Ntype=40
สมัยเด็กๆ ตั้งแต่จำความได้ ชื่นชอบในรูปแบบที่หลากหลายของพระเครื่อง โดยเฉพาะพระเหรียญ จึงสรรหาพระเครื่องบนหิ่งที่บ้่านมาใส่สร้อยแขวนเต็มที่ 9 องค์ ตั้งแต่สมัยประถม
สมัย มัธยม ก็ยังชอบพระ เริ่มแขวนสร้อยเงิน แขวนพระลงลงมา เหลือ 7 องค์บ้าง 5 องค์บ้าง ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นพระสมเด็จ เพราะเริ่มเป็นหนุ่ม กลัวสาวๆมองว่าเชย ว่าแก่ ที่แขวนพระเยอะๆ จึงต้องลดปริมาณลง
สมัย เรืยน ปวช เริ่มบู๊ เริ่มศึกษาพระเครื่องมากขึ้น จากหนังสือ จากผู้(ที่คิดว่า)รู้ เริ่มชื่นชอบพระเครื่อง ในด้านพุทธคุณ แสวงหาพระที่มีพุทธคุณ มาบูชา
สมัยเรียน ปวส เริ่มเบื่อที่จะแขวนพระเครื่อง เพราะเริ่มรู้สึกว่า พุทธคุณ ไม่มีจริง ทุกสิ่งที่บังเกิด ล้วนมาจากความบังเอิญ ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติ ที่จะต้องมีทั้งเหตุดี เหตุร้าย เหตุที่ให้คุณ และเหตุที่ให้โทษ กับชีวิตเรา
สมัย เรียนปริญญาตรี เริ่มเข้าวัด เข้าหาพระ ช่วยงานวัด ช่วยสร้างพระเครื่อง เิริ่มสนใจเวทมนต์ คาถา จึกกลับมาแขวนพระอีกครั้ง พระโคนสมอพิมพ์ใหญ่ ผมก็แขวนมาเป็นปีๆ บางกระทิง ไม่เคยห่างกาย ตะกรุด ปลัดขิดเต็มเอว คาถาท่องก่อนออกจากบ้านทุกวัน
พอเรียนจบ เริ่มมีเวลามากขึ้น มีปัญญามากขึ้น ที่จะศึกษาพระเครื่อง ในด้านการวิเคาระห์ พระเก๊ พระแท้ และประวัติศาสตร์ พุทธศิลปแต่ละยุคสมัย จึงเริ่มกลับมาคิดอีกครั้ง ว่า พุทธคถณไม่มีจริง และหลังจากนั้นซักระยะ จึงเลิดแขวนพระอีก ถึงวันนี้ ในคอผมก็ไม่มีพระเครื่องเลย แม้แต่องค์เดียว
ผม ชื่นชอบพระเครื่อง ในฐาณะ "วัตถุโบราณ" ที่ต้องผ่านกาลเวลามาเนิ่นนาน ผ่านยุดสมัยต่างๆมา มันน่าศึกษา มันน่าค้นหา "ของจริง" ที่สร้างในยุคสมัยนั้นจริงๆ
ผมเสาะหาพระเครื่อง ที่อยากศึกษา เมื่อได้มา ก็ศึกษา จน ชำนาญ แล้วผมก็จะขายพระนั้นๆออกไป โดยที่ไม่เก็บสะสม
ผมไม่ชอบสะสมพระ
ไม่เล่นพระตามกระแส
ไม่เก็บพระเพื่อเก็งกำไร
ไม่ได้ขายพระเป็นอาชีพ
สิ่งที่ผมต้องการ อย่างเดียว ที่ก้าวเข้ามาในวงการนี้คือ "ความรู้"
ดัง นั้น คนอย่างผม ถึงเป็นที่น่าหมั่นไส้ ของพวกคนที่ตั้งหน้าตั้งตาขายพระ โดยไม่สนใจว่าเก๊ ว่าแท้ ว่าเสริม ว่าทันเสกหรือไม่ หรือพวกปั่นกระแสขายพระ หรือพวกนักสร้างพระต่างๆ
ผมพยายาม ชี้แนะ ให้คนที่ทำตัวดั่งแมลงเม่า ที่กระสันต์ที่จะบินเข้ากองไฟ ได้ฉุกคิด ได้ตาสว่าง เสียเงินเสียทองมากมาย หวังเก้บวัตถุเหล่านั้น เพื่อเป็นทรัพย์สิน ให้แก่ลูกหลาน
แล้ววันนึ่ง วัตถุเหล่านั้น ก็จะแสดงธาตุแท้ออกมาว่า ไม่ได้มีค่า ในเชิงมูลค่าเลย เมื่อกาลเวลาผ่านไป หรือเมื่อกระแสเปลี่ยนไป
ใน กระดานสอบถามพระเครื่อง พยายามตอบ หวังว่า จะมีซักคน ที่เมื่อผมตอบไปแล้ว ว่า เก๊ ว่าแท้ จะถามต่อ เพื่อขยายองค์ความรู้ ว่าเก๊อย่างไร แท้ตรงไหน ไม่มีเลย ไม่มีคนที่ต้องการต่อยอดความรู้เลย (พระสนามก็คงไม่ไหว เพลียที่จะอธิบาย)
ทุกคนถาม เพื่ออยากรู้ แค่นั้น ว่า แท้ ดีใจ เก๊ โมโห
บ้างคนถามเพื่อ ถ้าแท้ จะได้เอาลงขาย ส่วนใหญ่ ไม่มีเลย ที่ต้องการความรู้
ล้วนแต่ต้องการวัตถุที่มีมูลค่า
วัตถุที่ ศรัทธาว่ามีพลังวิเศษ
ดังนั้น ตัวผมเอง จึงค่อนข้างที่จะแหกคอก และคงเป็นแกะดำ สำหรับคนส่วนใหญ่
แต่ทำยังไงได้ คนทุกคน มันต้องมีจุดยืน ต้องยืนหยัดในปณิธาณของตน
และเมื่อเป้นเช่นนี้ ใครใคร่เกลียดผม เกลียดไป กดลบไป ตามแต่ใจท่าน
หรือใครอยากสู้กันซึ่งหน้า ก็เปิดตัวมา ผมพร้อมจะ วิวาทะกับท่าน ด้วยสติ และปัญญาทุกเมื่อ
ส่วนท่านใดที่มีไมตรีจิตร เข้าใจในเจตณาผม ก็ขอบขอบคุณที่เข้าถึงจิตใจกัน
ปล. อาจไม่ค่อยเข้าประเด็นกระทู้เท่าไหร่ แต่มันอยากระบาย อยากบอกให้รู้จักตัวตนของผม 
กด + ให้ ท่านพระเอกพระเครื่อง ไปทั้ง 2 ค.ห.เลยครับ แต่ก็ไม่ทราบว่าใครไปกดลบทิ้ง ...ได้โปรดเถอะครับ ท่านที่มีความเห็นอาจจะไม่ชอบ หรือไม่ตรงกับความคิดเห็น ก็ขอให้ทำใจให้เป็นกลางๆเถอะครับ ความคิดเห็นของทุกคน เป็นอิสระในตัวของมันอยู่แล้วครับ ไม่จำเป็นจะต้องคิดเหมือนกัน คนเราถ้าคิดเห็นเหมือนกันหมดทั้งโลก อยู่ไม่ได้หรอกครับ จะต้องมีการถ่วงดุลย์ซึ่งกันและกัน ในสภาฯยังมีฝ่ายรัฐบาล และฝ่ายค้าน คอยติติงถ่วงระบบให้เกิดความสมดุลย์ มันเป็นกฏและระบบของมนุษยชาติ ครับ "สร้างมิตรภาพ สร้างไมตรีจิต " จะก่อให้เกิดความสุข ความสบายใจ ให้กับตัวของเราเอง..ครับผม...ขอบคุณครับ
ชอบครับชอบ พี่หนุ่มเหนือ เขียนได้น่าอ่านดี +1
+1 ครับพี่
ผมให้พี่พระเอก+ล้านแต้มเลยเอ๊า.......
ล้านแต้มเอา แต่หัวล้านไม่เอานะพี่ 
ขอชื่นชม พี่พระเอกพระเครื่องมากครับ ตัวตนคนจริง ลูกผู้ชายตัวจริงครับ 
ขอบคุณครับพี่
ถ้า ได้นับเงินเป็นของตนเองเหมือนในรูปภาพแบบนี้ คงจะมีความสุขนะครับทุกๆท่าน...อิอิอิ
united:
ท่านศรีลานนาสุดยอดของนักสะสมอีกท่านหนึ่งนะครับที่มีเอกลักษณ์เป็นของตนเอง(ตามภาพที่ปรากฏบ่งบอกถึงตัวตน)กล้าแสดงออก กล้าเปิดเผยตัวตนเหมือนท่านวังเทวีที่มีความเป็นศิลปินอยู่ในหัวใจ.....นับถือๆ......s-united
ปล ขออนุญาตทั้งสองท่านนะครับที่เอ่ยนาม ขอบคุณครับ
คนที่เข้าใจผิดว่าเป็นคุณ ศรีลานนา คือคุณหล้า เก็บตก ครับ นักเล่นพระในลำพูนเชียงใหม่ รู้จักแกดี
ส่วนเรื่องเอ่ยนามไม่เป็นไร เพื่อนกัน พูดถึงกัน คิดถึงกันดีครับ แต่อย่าเอาชื่่อไปเป็นกรรมการผ้าป่าก็แล้วกัน เดี๋ยววันหลังผมไม่ขอยืมเงินนะ จะบอกให้
เอ้อ ..กระทู้เช็คดวงงวดนี้ คนดูน้อย ผมว่า ต้องออกตรงเผงแน่เลย อิอิ
พี่ พระเอก เขียนได้น่าสนใจมากครับ
ปัญหาของ คนเล่นพระมือใหม่ หรือมือเก่า ก็คือการไม่สนใจ หาข้อมูล เห็นเขาเล่นสายใหนก็เฮโล กันตามเขา สุดท้ายผลก็ออกมา เหมือนนิทาน เรื่องซื้อลิง หวังเพียวแค่จะซื้อมาขายไปเพื่อจะเอากำไรส่วนต่าง
รวมไปถึงการที่เลือกที่จะเรียนทางลัดโดยใช้ ตาคนอื่นดูให้ หรือใช้ใบรับรอง ทำให้ขาดการฝึกฝนและเรียนรู้ด้วยตัวเอง มองข้ามคุณค่าของศิลปะไปอย่างน่าเสียดาย
ส่วนตัวผมนั้น แรกเริ่มเดิมที มีความชอบในพระคงลำพูนด้วย พิมพ์ทรงที่ดู เข้มแข็งและซุ้มใบโพธิ์ ที่สวยงาม พริ้วใหว มีมิติอย่างมหัศจรรย์
ก็เดินหาของในสนาม ต่างจังหวัดขอดู ขอส่อง ตามตู้พระทั่วไป อาศัยเป็นเด็กถามหาความรู้จาก อาจารย์ หลายท่าน แต่ก็โดนปั่นหัว อยู่หลายครั้ง
จนโชคดี มาพบกับสายตรงลำพูนท่านหนึ่งได้คอยชี้แนะแนวทางที่ถูกต้องให้ แต่กว่าจะได้วิชาก็ต้อง จ่ายค่าเทอมไปพอสมควร เพื่อจะได้ของแท้ๆ เอามาศึกษา
พอได้พระมา ผมก็แขวนติดตัว ส่องเช้าส่องเย็น จนติดตา ทุกซอกทุกมุม ศึกษาเนื้อและแร่ต่างๆ ที่ปรากฏ รวมทั้งลองฝึกฝีมือโดยการเดิน ส่องตามตู้พระที่มาตรฐาน จนมั่นใจในเคล็ดวิชา
ไม่ใช่ง่ายครับ กว่าจะเข้าใจในศิลปะ รวมไปถึง เนื้อพระในยุค นั้น แต่อย่างน้อยสิ่งที่เราได้ก็จะติดตัวเราไปตลอด และสามารถเอาไปต่อยอดเพื่อเล่นพระ ดินหัวเมืองอื่นๆ ได้ครับ
ครับผมขออนุญาตอีกครั้งนะครับ เพื่อเข้าhotให้กระทู้ของท่านonepeerกับภาพพระผงพิมพ์สมเด็จบางขุนพหรมปี17ครับผม....
ต่อ
ขอบคุณท่าน united ครับ บางขุนพรหม ปี 17 ท่าทางจะสวยไม่เบาเลย แต่น่าเสียดายที่รูปถ่ายออกมาไม่ค่อยชัด รบกวนถ่ายให้ชัดหน่อยได้ไหมครับ จะได้ชมกันถ้วนหน้า....ขอบคุณ...คร๊าบ....บบบบบบบ...
ตามคำขอครับถ่ายภาพใหม่ ลองแวะชมครับ
ส่วนตัวผมเชื่อในเรื่อง พุทธคุณ แน่นอนครับ วัตถุศักดิ์สิทธิ์ ผู้เสกศักดิ์สิทธิ์ คาถาศักดิ์สิทธิ์ พิธีศักดิ์สิทธิ์ สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถอธิบายหรือพิสูจน์ทางวิทยาศาตร์ได้ คงจะเหมือนกับคนไม่เคยเจอผีก็เลยไม่เชื่อว่ามีผี ไม่รู้เหมือนกันหรือเปล่า ครับ อิอิ
