หัวข้อ: อารมณ์ !!!!

ขณะที่ชายคนหนึ่งล้างรถอย่างขะมักขะเขม้น ลูกชายวัยสี่ขวบก้มลงหยิบก้อนหินขึ้นมา บรรจงขูดขีดไปยังด้านข้างของตัวรถ สักพักต่อมา....เมื่อพ่อได้ยินเสียงครูดของหิน ก็เกิดความฉุนเฉียว เป็นฟืนเป็นไฟ... เขากระชากมือลูกมา ตีลงมาบนมือน้อยๆนับครั้งไม่ถ้วน โดยไม่ทันได้นึกว่าในมือถือก้อนหินก้อนที่ลูกนำมาขูดรถอยู่ในมือ...

ณ โรงพยาบาล

นิ้วลูกชายถูกตัดออกเพราะกระดูกแตก จนหมอไม่สามารถเชื่อมต่อได้ ขณะที่พ่อเข้ามาดูลูกในห้อง ลูกมองพ่อด้วยสายตาปวดร้าว

แล้วถามพ่อว่า...

 "เมื่อไหร่นิ้วหนูถึงจะยาวเหมือนเดิม"

คำถามนั้น ???

เหมือนคมมีดกรีดลึกลงไปในหัวใจของพ่อ เขารู้สึกละอายใจและรู้สึกผิดและเสียใจในการกระทำของตนอย่างไม่อาจให้อภัย เขากลับไปที่รถแตะมันสุดแรงเกิดโดยไม่ยั้งจนเหนื่อหอบ แล้วก็ทรุดตัวลงนั่งข้างรถอย่างเศร้าใจ สายตาเหลือบไปเห็นรอยขูดขีด เขาเบิกตากว้าง !!!

จ้องมองคำว่า """ รักพ่อ """

น้ำใสเรื่มเอ่อแล้วก็ใหลอาบแก้มทั้งสองข้าง เขาเอามือปิดหน้า ร้องไห้สะอึกสะอื้นราวกับใจจะขาด

รุ่งขึ้นเช้าวันใหม่ชายคนนั้น............

อารมณ์โกรธมีโทษมหันต์ ปัญหาของโลกทุกวันนี้

คือคนบางคน

รักรถ หวงรถ หวงสิ่งของภายนอก ยิ่งกว่ารักและห่วงใยลูก และคนในครอบครัว ที่เรารักและรักเรา หรือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

* จำไว้เสมอว่า *

*** สิ่งของมีไว้ใช้ คนมีไว้ให้เรารัก และ รักเรา ***

ขอบคุณเจ้าของ สำหรับข้อคิด ที่นับวันจะหายไปครับ

ด้วยความเคารพ

"รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี" เป็นสุภาษิตมีมาแต่โบราณ

การทำโทษเด็กในปกครอง ควรให้เหมาะสมครับ และที่สำคัญ"ไม่ควรใช้อารมณ์ - ความสะใจของตนเองเป็นที่ตั้ง"

จะเกิดความเสียหายมากกว่าผลดี ที่ตามมาอย่างไม่คาดดิด..ทั้งในปัจจุบันและส่งผลไปถึงกับอนาคต...ครับ

อ่านแล้วได้คติธรรมเลยครับ ชอบมากได้แง่คิดมากๆเลยครับ +1 สำหรับข้อความเนื้อหาสาระเยี่ยมครับ

เยี่ยมครับ เตือนสติใด้ดี เอาไปเลย+1

สิ่งของนอกกาย ทำให้ คนเรา ลืมเห็นคุณค่าของคนใกล้ตัว เพราะ อารมณ์ จริงๆครับ

"ก่อนการตัดสินใจทำอะไร ต้องมีสติใคร่ครวญ ไตร่ตรองให้รอบคอบถี่ถ้วนเสียก่อน อย่าใช้อารมณ์ จงใช้เหตุผล" แล้วจะได้ไม่เสียใจในภายหลัง ซึ่งบางอย่างทำลงไปแล้วไม่อาจแก้ไขกลับคืนได้ โดนใจครับ +1

เรื่องนี้น่าจะเป็นอุทาหรณ์สำหรับบุคคลที่มีอารมณ์ และชอบใช้อารมณ์ที่รุนแรง  ให้สำนึกคิดได้เป็นอย่างดีทีเดียว..ว่า..สิ่งที่กระทำลงไปโดยขาดสติยั้งคิด โดยมีแต่อารมณ์ร้ายเป็นสิ่งบังตา  จะก่อให้เกิดความสูญเสียชนิดที่ไม่สามารถจะแก้ไขให้กลับคืนมาดีเหมือนเดิมได้...  ฉนั้น...เมื่อเริ่มจะมีอารมณ์ร้าย หรือ... โมหะ...  โทสะจริต...  ควรที่จะฉุกคิด และพยายามระงับด้วยการ นับ 1 ถึง 10 เสียก่อน  ถ้าไม่พอก็ต่อไปเรื่อยๆ  จนกว่าตะกอนของอารมณ์ร้ายจะสงบนิ่งนั่นแหละครับ...

ขอบพระคุณทุกๆความเห็น ที่มีประโยชน์และแง่คิดดีๆ ทุกๆท่านครับ +++++ ๑

ด้วยความเคารพอย่างสูง

อารมย์..  เปรียบเสมือน.. ไฟ ที่แผดเผา ทำลายทุกอย่าง! ที่อยู่ใกล้ รวมทั้งตัวมันเองด้วย

เหตุผล.. เปรียบเสมือน.. น้ำ ที่คอยให้แต่ความชุ่มชื่น เป็นผู้สร้าง 

อารมย์ที่มีเหตุผล ก็เปรียบเสมือน ความชุ่มชื่นที่แฝงด้วยความอบอุ่น.. ครับ. 

ขอบคุณพี่หนุ่ย ให้มองเห็นภาพครับ ++++ ๑

ด้วยความเคารพ

นึกถึงลูกชายตัวเองเลยครับ เขาก็เคยเอาตะปูมาเขียนที่รถเล่น

พอผมไปเห็นแทนที่เขาจะกลัว เขากลับรีบอวดรูปที่ตัวเองวาด

ผมเลยคิดว่า เขาคงเด็กเกินกว่าจะรู้ว่าสิ่งที่ตัวเองทำมันไม่ดีหน่ะครับ (ตอนนั้นเขา ๒ ขวบนิดๆเอง)

ก็เลยไม่ได้ว่าอะไร แค่พาไปซื้อสมุดวาดเขียนให้เล่มนึงแล้วบอกว่า

ต่อไปให้วาดลงสมุดนะลูก ถ้าไปวาดบนรถ เวลารถวิ่งเร็วๆรูปที่หนูวาดมันจะหายไป

แต่ถ้าวาดลงสมุด เราจะเก็บไว้ดูนานๆได้