
หัวข้อ: เคยเป็นแบบนี้มั่งไม๊ครับ
กระทู้ และ ความคิดเห็นต่างๆ
แบบว่า.... พระก็อยู่กับเรามาตั้งนาน ถ่ายรูปตั้งขายไว้ในร้าน ก็ ตั้งนาน
ก็รู้สึกเฉย นะ ดูธรรมดาๆ ของเราแท้ ขายไม่ได้ ก็ ชั่งหัวมัน
และแล้ว วันหนึ่ง ก็มีคนสนใจถามไถ่ราคา
แปลกนิ !!! เอ รู้สึกทำไม พระเราสวยจังนะ จากที่ไม่ค่อยสนใจดูก็เอามาส่อง
ยิ่งส่องยิ่งเข้าที
พอ มีการตกลงราคา โอนเงิน แล้วก็ ถึงเวลาส่งของ
โอ้โห พระเราทำไมสวยจังหว่า ส่องดูแล้วซึ้งจัง
สุดท้าย ก็ ใจหาย ตามระเบียบ
พระอยู่กับเรา ตั้งหลายปี
เงินอยู่กับเรา แค่ ไม่ถึง วัน
ทุกสรรพสิ่งในโลกล้วนอนิจจัง/เห็นคุณค่าเมื่อหลุดมือ/เราหมดวาสนาครอบครอง/สมบัติผลัดกันชม/พระเจอเจ้าของใหม่

เคยบ่อยเลยหล่ะครับ โดยเฉพาะพระหลวงพ่อกวยเนี่ย เพราะผมศรัทธาท่านเป็นการส่วนตัวอยู่หน่ะครับ เห็นปาฏิหารย์ของวัตถุมงคลท่านหลายครั้งเลย ตอนจะขายก็คิดแค่ว่า ยังไงก็คล้องไม่หมดแบ่งขายบ้างก็ดีนะ เอาเงินมาหมุนใช้อย่างอื่นบ้าง แต่พอขายได้ก็มาคิดว่า คล้องไม่หมด แต่เก็บใส่ตู้พระไว้ก็ได้นี่นา เสียดายๆ 555
ต้องทำใจแบบนั้นแระครับ พระก็คงเป็นพระ ยังอยู่ในโลกนี้อีกนาน
เราต่างหาก ที่ จะจากไปซะก่อน
เคยมี หลวงปู่โต๊ะ เป็นกล่องๆ
ยามจวนตัวร้อนเงิน อธิษฐานขอให้หล่วงปู่ช่วยถูกหวยสักงวดเท๊อออออ
ไม่ถูก หรอกครับ น้อยใจหลวงปู่ชมัด
ไม่หน้าเชื่อ อีกวันเดียวจะถึงเส้นยาแดง
มีคนเอารถมารับไปธนาคาร ถอนเงินซื้อหลวงปู่โต๊ะ ไปชุดใหญ่ หายร้อนเงินเป็นปลิดทิ้ง
ทุกวันนี้เวลาคับข้องท้องปวด ชื่อแรกที่นึกถึง คือ ลป.โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลีนี่แระ
แต่พระท่านไม่เหลือติดบ้านแล้ว 5555+
รู้สึกเหมือนกันเลยครับ ยิ่งปล่อยพระไปแล้วกลับมานั่งดูรูปที่ถ่ายไว้แล้วใจหายยังไงไม่รู้ครับ แหะๆ
ถึงจะไม่ใช่พระราคาแพงๆแต่อยู่กับเรามานานเวลาท่านจากไปก็ใจหายแว๊บ

เคยเหมือนกัน ครับคงจะเกิดจากความผูกพัน ล้วนๆ ครับ พระตอนอยู่กับเราก็เก็บท่านไว้อย่างดี แล้วออกไปหาองค์ใหม่
แต่พอร้อนเงิน จำเป็นต้องนำท่านออกมาปล่อย พอปล่อยไปแล้ว มันก็ใจหายวาบ แล้วยิ่งวันเวลาผ่านไป ปรากฏว่า ราคาของที่เราปล่อย
มีมูลค่าเพิ่มขึ้นอย่างไม่น่า เชื่อ กลายเป็นว่า ตูปล่อยราคาตกควายซะงัน เครียดเลยครับ ทำได้แต่ปลง T_T
พระบางอย่างหายากครับ ไปแล้วเสียดายจัง
สมบัติ ผลัดกันชม....สมัยทองคำ บาทละ 5000....ที่ร้านอาหารเจอวัยรุ่นพาสาว มานั่งกินแล้วเกินงบ....จะถอดพระหลวงปู่ทวด เนื้อว่าน ปี24 เพิ่งเลี่ยมทองมา มั้ง ดูเอี่ยมๆอยู่เลย จะวางกะเจ้าของร้าน 500 คุยกันยังไม่ลงตัวเลย...ผมเลยเข้าไป ช่วยเป็น กรรมการ ....ช่วยซื้อ ที่1000 บาท....แฮ๊ปปี้ เอนดิ้ง
ขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาเสวนา นะครับ
นักเล่น นักสะสม กลัวที่สุด คือ คำว่า "ตกควาย" มันเจ็บปวด และ ช้ำใจ
แต่ถ้า เป็น คนขายพระ หรือที่ทำเป็นธุรกิจแล้ว ทำใจได้ง่ายมาก
เพราะดูที่ต้นทุน กำไรมากกำไรน้อย ไม่ว่ากัน
ไม่ขาดทุน ก็พอ ไว้แก้ตัวองค์ต่อไป