หัวข้อ: บ่นกันสนุกครับ

          วันนี้ผมขออนุญาตท่านผู้อ่านที่เคารพบ่นกันจริงจังสักนิดนะครับ  หลังจากบาดเจ็บมาหลายหนแล้ว....ผมก็เลยลองมาเปลี่ยนบรรยากาศไปป้วนเปี้ยนแถว ๆ พระใหม่ดู  ก็ได้ความรู้มาบ้างตามสมควร......ผมก็เพิ่งเข้าใจว่าสำหรับพระใหม่....เขาก็มีการเก็งเกจิด้วย....เอาเป็นว่าที่สุราษฯ  นี้ก็มีการเก็งอยู่หลายรูป...แบบว่าถ้าหลวงพ่อที่เป็นเกจิอยู่ในตอนนี้ลง....อาจารย์ใดมีโอกาสขึ้นมาเป็นเกจิแทน....พอมองแล้วก็เก็งกวาดเหรียญและพระร่นแรก ๆ เข้ากรุไว้รอเลย....ถ้าดังเมื่อไร....ก็รวยเห็น ๆ แต่ถ้าไม่ดัง...ก็พอเทขายได้เรื่อย ๆ ไม่ขาดทุนเท่าไร....อันนี้เห็นกับตาเลยตอนที่หัวหน้าท่านกวาดหลวงพ่อล้าน  ไว้รุ่นหนึ่ง....ถึงแม่จะไม่ใช่รุ่นแรกและเนื้อทองแดงเท่านั้น......แต่ก็กวาดไปถึงสี่ร้อยเหรียญ.....ตอนนั้นแค่ร้อยกว่าบาท....ถ้าจำไม่ผิดก็น่าจะร้อยเก้า ๆ ......แค่สองสามปีนี้ก็ห้าร้อยบาทแล้ว....โห...กำไรเท่าตัวแล้ว....แต่หัวหน้าก็ยังเก็บอยู่.....บอกแค่ว่ารอให้มันขึ้นกว่านี้อีกก่อน....พี่ไม่รีบ....ก็นะ....คนมีแผงพระเป็นอย่างนี้ทุกคนหรือป่าวเนี่ย

            จากเรื่องพระใหม่ ๆ กันมา...เรื่องนี้ขอเล่าเป็นอุทาหรณ์....ขออย่าให้ใครได้ทำเลยนะครับ.....เรื่องมันมีอยู่ว่ามีคนผู้หนึ่ง....เขายกย่องตัวเองว่าเป็นเซียนพระมีชื่อของท้องถิ่น...ที่ผมพูดแบบนี้ก็ต้องบอกว่าผมที่ดูพระได้บ้างไม่ได้บ้างเอาพระปลอมเข้าบ้านเป็นว่าเล่นยังไม่เคยเรียกตัวเองว่าเซียนพระเลย....เวลาใครพูดก็บอกแค่ว่าพอดูได้.......เพียงแต่เซียนพระท่านนี้...มักจะหาพระใหม่(พระที่มีอายุสร้างไม่เกินห้าปี)เป็นหลัก....จนผมก็ยังมึน ๆ อยู่ว่าเซียนพระแน่หรือเปล่า.....เรื่องมันก็เกิดขึ้นที่วัดที่ผมสิงสถิตอยู่เป็นประจำ....ที่วัดนั้นมีเกจิรูปหนึ่งซึ่งหลาย ๆ ท่านในสุราษฯ คาดว่าจะขึ้นเป็นเกจิดังในอนาคต  ท่านได้สร้างพระไว้รุ่นหนึ่งเพื่อฉลองอายุ(ขอใช้อายุนะครับไม่ใช้พรรษา)สี่สิบเก้าปี.....พระรุ่นนั้นผมก็ได้ไปช่วยในงานด้วย....ความพิเศษของพระรุ่นนี้คือเนื้อเงินสร้างแค่สี่สิบเก้าองค์   ตอกเลขกำกับเป็นเลขไทยตั้งแต่หนึ่งถึงสี่สิบเก้า....พระลูกศิษย์รูปหนึ่งท่านเอาองค์ที่ตอกเลขหนึ่งไป....ผมจึงได้แค่องค์ที่ตอกเลขสอง....ซึ่งยังขึ้นคออยู่ทุกวันนี้....หลังจากปล่อยบูชากันไปจนหมดแล้ว  ก็เป็นที่ประจักในความขลังหรือไรก็ไม่ทราบ...ส่งผลให้พระรุ่นนี้มันกระเตื้องราคาขึ้นมา....วันหนึ่งท่านเซียนของเราเอาพระรุ่นนี้มาอวด....ความจริงมันก็ไม่น่ามีปัญหาจนกระทั่งหลายเลขที่มันตอกนั่นหล่ะ....เพราะพระองค์นี้ตอกเป็นเลขไทยตองเก้า(อ่านไม่ผิดหรอกครับ)....ผมก็ตกใจขอมาตรวจสอบ....มันแท้ครับ....ยืนยันได้....เซียนพระท่านเอามาปล่อยที่วัดในราคาแปดพันบาทพร้อมบอกว่ามีแบบนี้แค่องค์เดียว.....ด้วยความงงและสงสัยประกอบกับโชคซึ่งไม่แน่ใจว่าดีหรือร้าย....อาจารย์ท่านอยู่พอดีผมจึงได้นำเรื่องพระนี้เข้าสอบถาม....พออาจารย์มาดูเองเท่านั้นหล่ะครับ...ระเบิดลงทันที.....พอสอบถามความได้ว่าท่านเซียนท่านนี้ได้รับปากเอาเลขตอกนี้ไปทำลาย....แต่แทนที่จะไปทำลายทันที...เขากลับไปหาเช่าพระรุ่นนี้ที่ตอกเลขเก้า....นำมาตอกเป็นตองเก้าเพื่อหวังให้เกิดความแปลกจะได้ถีบราคาขึ้น.....วิธีนี้ผมเคยเห็นในพระปลอมและพระเก่าที่ไม่ค่อยสวยเท่านั้น....นี่เป็นครั้งแรกจริง ๆ ที่มีคนทำกับพระใหม่.....เรื่องมันก็จบลงที่เซียนพระโดนตำหนิไป.....ส่วนพระองค์นี้ก็เลยกลายเป็นพระแปลกไปทันทีเพราะมันถูกตอกเกินไปสองตัว.....

            พระใหม่เรื่องต่อไปอันนี้ไม่แน่ใจว่าจะขำออกไหม....เรื่องมันมีอยู่ว่าสมัยก่อนที่หลวงพ่อล้านท่านยังไม่มีชื่อดังนัก....หัวหน้าผมท่านได้บูชาพระบูชาหลวงพ่อไว้มาตั้งที่แผงพระ...ซึ่งก็ไม่น่าแปลกตรงไหน....ถ้ามันไม่ใช่พระบูชารุ่นแรกและตอกโค๊ดเลขหนึ่งไว้.....พ่อหลวงพ่อเริ่มดังในจังหวัด....ก็มีคนแวะเข้ามาทักขอบูชาทันที....แน่นอนครับหัวหน้าท่านไม่ปล่อยมาตลอด...จนกระทั่งมีลุงท่านหนึ่งใส่กางเกงขาก้วยเสื้อยืดเก่า ๆ มาเฝ้าเพียรถามว่าปล่อยไหมปล่อยไหม....จนหัวหน้าท่านไม่รู้นึกอะไรจึงบอกไปว่า....แสนนึงถึงปล่อยครับ.......ผมเชื่อว่าหัวหน้าท่านคงบอกแบบปัด ๆ เพราะรำคาญ....ซึ่งก็ได้ผล....ลุงท่านนิ่งไปแปบนึงแล้วก็เดินออกจาแผงไป...หายไปไม่ถึงชั่วโมงก็กลับมาใหม่พร้อมกับเงินหนึ่งแสน....โอ้แม่เจ้า....ลุงแกเอาจริงเว้ย....สุดท้ายไม่รู้หัวหน้าแกดีใจหรือเสียใจเพราะแกได้เงินแสนกลับบ้านแต่ก็ต้องปล่อยพระบูชาไป....ตอนที่ลุงท่านเดินไปไกลแล้วหัวหน้าถึงกับกุมขมับทันที....บ่นแค่ว่าเสียดายหาแบบนี้ไม่ได้แล้ว....อันนี้ใครเลยจะคิดหล่ะครับว่ามีคนกล้าแบบนี้  ผมเพิ่งมาทราบตอนหลังว่าลุงที่ใส่เสื้อเก่า ๆ คนนั้นแท้จริงแกเป็นเจ้าของสะพานปลา....โอ้ววววว.....เศรษฐีเมืองสุราษฯ แต่งตัวกันแบบนี้เลย....

            มาเงินแสนแล้ว....รอบนี้เอาเงินล้านเลยแล้วกัน.......ผู้อ่านเคยได้ยินคำบ่นคำนึงไหมครับว่า....พระแท้ขายยาก....เมื่อก่อนผมไม่เข้าใจจนเจอกับตัวเอง....เรื่องมันมีอยู่ว่าผมได้รับการใหว้วานจากหัวหน้าท่านหนึ่ง....ให้ไปพบเพื่อนท่านเพราะเขาต้องการปล่อยพระสมเด็จจิตรลดาพร้อมใบประกาศ....อันเป็นพระมรดก.....ผมไม่เคยเห็นของแท้มาก่อนเลยต้องนำไปตรวจสอบหลังจากได้คนรู้จักหลายคนช่วยแล้วฟันธงว่าแท้ผมจึงถามไปว่าทำไมไม่ปล่อยกันเซียนใหญ่ไปเลย   เขาตอบแค่ว่าโดนกดราคา......ผมจึงให้เพื่อนช่วยเป็นธุระหาคนรับให้....จนในที่สุดก็มีคนสนใจ....อันนี้ขอบอกนะครับว่าเลขเจ็ดหลักเลยทีเดียว....ว่าแล้วก็นัดเจอกัน  มันก็ไม่น่าแปลกตรงไหน  เพราะผู้ซื้อต้องการให้เราไปหาที่บ้านในจังหวัดระนอง.....อืม.....รู้สึกแปลก ๆ แต่ก็นะ....เพื่อเงินล้าน....ว่าแล้วก็ขับรถไปกันสามคนตั้งแต่เช้า......ถามทางกันตลอดทางกว่าจะถึงบ้านเขาก็ปาไปตอนบ่ายเพราะแทบจะต้องเข้าป่ากันเลย(ตัวอำเภอมาก).....เจ้าของบ้านบอกติดงานขอให้รอแปบ...พร้อมกับนำอาหารและน้ำมาต้อนรับอย่างดี....กว่าจะได้เจรจาดูพระก็เย็นพอดี.....พอดูเสร็จก็ต่อราคาลงเสียอย่างงั้น....อันนี้เกินรับจริง ๆ ครับ....ตกลงกันไม่ลงตัวทางผมก็ขอกลับครับ....ทางนั้นก็ทำท่าผิดหวัง...แต่ก็เดินมาส่งกลับด้วยมิตรที่ดี....ขากลับนี่หล่ะครับปัญหา...เพราะมันเริ่มมืดแล้วด้วยความไม่ชำนาญทางเลยมืดจนน่ากลัวไปเลยความคิดแย่ ๆ ต่าง ๆ เริ่มมา(เราจะโดนปล้นหรือเปล่า,คนที่เราเอาพระไปให้ดูเขาจะมาดักฆ่าเอาพระหรือเปล่า)....จิตตกกันไปจนเริ่มเข้าตัวเมืองนั่นหล่ะถึงได้เริ่มสบายใจบ้าง.....กว่าจะถึงกองบินก็ดึกพอดี....งานนี้ขอบอกว่า.....มันเสียวมาก.....และเป็นประสบการณ์ที่ดีว่าในการนัดคราวหน้าขอแบบนัดพบกันคนละครึ่งดีกว่า......อ้อ....พระองค์นั้นปล่อยได้นะครับ....แต่ต้องใช้เวลาอีกห้าเดือน.....เชื่อแล้วจริง ๆ ว่าพระแท้ปล่อยยาก

            ท้ายสุดนึ้ผมต้องขออภัยนะครับที่รอนี้บ่นกันยาวเลย....ขอจบด้วยเรื่องแก้เครียดเหมือนเดิมนะครับ...ขอบคุณครับ

เพิ่มเติม

ปิดท้ายครับ

.........ก็ตามมาฟังบ่นทุกไตรภาคครับ สนุกมาก......เรื่องเกงราคาพระใหม่กันปัจจุบันก็เป็นแบบนี้หละครับ แต่เกงเกจิใหม่ที่จะขึ้นมานี้สิพึ่งเคยได้ยิน เลยอยากขอรายละเอียดพี่ ramin อีกนิดว่าเกจิตัวเป็นๆมีขึ้นมีลงกันด้วยหรอครับ!

.........พระแท้ขายยากอันนี้จริงครับ(สำหรับท่านที่ทำใจไม่ได้) ปัจจัยมีหลายอย่างครับยิ่งพระราคาแพงๆด้วยละ เช่นบางท่านซื้อเข้ามาในราคาแพงมากถ้าจะขายถูกมากเพื่อให้ขายใวก็ไม่ใหว ก็ต้องเก็บกันยาว แต่อีกกรณีหนึ่ง ถ้าได้ราคาฟลุ๊คมาต้นทุนราคาต่ำ บวกราคาเท่าตัวแล้วยังถูกกว่าราคากลางอันนี้สิขายได้อย่างไวเลย

..........ขอบคุณที่มาบ่นเรื่อยๆครับ

..........อันนี้พระแท้แต่ขายง่ายครับแบบที่ผมเขียนใว้ใช้เวลา 3 วันครับ

ชอบเรื่องขำๆครับ

สนุกดีท่าน ว่างๆมาบ่นอีกนะครับ
พระแท้ปล่อยยากจริงๆ โดยเฉพาะพระแท้ที่เอามาราคา เต็ม บวกกำไร ห้าร้อย ยังโดนต่อแล้วต่ออีก 55