พระเหนือพรหม พิมพ์ใหญ่ (พิมพ์มาตรฐาน) เนื้อผงมหาจักรพรรดิ์ ปี 2517 หลวงปู่ดู่ วัดสะแก-บูชาครู - webpra

เว็บ-พระ ประมูลพระเครื่อง ร้านค้าพระเครื่องออนไลน์

บูชาครู

ธรรมะ และ วัตถุมงคล คือของขวัญที่มอบไว้แทนความห่วงใยจากครู...ครูสิทธิ์ ครูธงค์ องอาจไม่ประมาทครู

หมวด หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก - หลวงปู่ดู่ วัดสะแก – หลวงปู่ชื้น วัดญาณเสน

พระเหนือพรหม พิมพ์ใหญ่ (พิมพ์มาตรฐาน) เนื้อผงมหาจักรพรรดิ์ ปี 2517 หลวงปู่ดู่ วัดสะแก

พระเหนือพรหม พิมพ์ใหญ่ (พิมพ์มาตรฐาน) เนื้อผงมหาจักรพรรดิ์ ปี 2517 หลวงปู่ดู่ วัดสะแก - 3

ชื่อร้านค้า	บูชาครู - (คลิ๊กที่นี่เพื่อดู ข้อมูลเกี่ยวกับร้านค้า)
ชื่อเจ้าของร้านค้า	ยอดชาย (653)
ชื่อพระเครื่อง	พระเหนือพรหม พิมพ์ใหญ่ (พิมพ์มาตรฐาน) เนื้อผงมหาจักรพรรดิ์ ปี 2517 หลวงปู่ดู่ วัดสะแก
อายุพระเครื่อง	-
หมวดพระ	หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก - หลวงปู่ดู่ วัดสะแก – หลวงปู่ชื้น วัดญาณเสน
ราคาเช่า	-
เบอร์โทรติดต่อ	0888822123
อีเมล์ติดต่อ	buchakru@gmail.com
สถานะ	คลิ๊กที่นี่เพื่อดูรายการประมูล
Facebook	Share
เปิดให้เช่าตั้งแต่วันที่	พฤ. - 24 ธ.ค. 2563 - 10:19.25
แก้ไขข้อมูลล่าสุดเมื่อ	อ. - 05 มี.ค. 2567 - 20:01.37

รายละเอียด
*** ค่าบูชา 40,000 บาท *** ### สอบถามกันเข้ามามากสำหรับ "พระเหนือพรหม" จึงเริ่มนำออกให้บูชาตามกำลังความตั้งใจครับ พระเหนือพรหม 2 หมื่นต้นที่ค้างวัดสะแกก็ทยอยหมดลงแล้ว ต่อไปพระเหนือพรหมของท่านจะเช่าหาเหมือนพระสมเด็จวัดระฆังหรือบางขุนพรหมหรือเปล่า จะไม่ขอลงรายละเอียดลึก แต่มีผู้หลักผู้ใหญ่ใจดีศิษย์โดยตรงรับรองเรียงเรียงไว้ โอกาสมีสำหรับท่านที่ศรัทธาและทราบข้อเท็จจริงเสมอ...องค์นี้สภาพเก็บรักษา ด้านหน้าพระมีร่อนขอบบ้างตามรูปทุกอย่าง แต่ร่อนพอดีขอบเหมือนพิมพ์ไม่มีขอบ ส่วนองค์พระหนามากครับ พระเนื้อผงของหลวงปู่นั้นเวลาจัดทำและถอดพิมพ์ออกมาจะหนาบางไม่เท่ากัน ความคมชัดไม่เท่ากัน เพราะช่วยกันทำขึ้นภายในวัด แต่พระพุทธคุณดีครบทุกประการ พระของหลวงปู่ดู่ท่านดำริรับรองถึงพลังแห่งพุทธานุภาพไว้หมดแล้วครับ แตกหักลอดราวตากผ้าก็ไม่เสื่อม จนกว่าพระท่านจะละลายกลายเป็นน้ำเพียงอย่างเดียว สมัยหลวงปู่ดู่ยังอยู่ท่านเคยสอนเรื่องการซ่อมแซมพระแตกหักว่ามีอานิสงส์มาก ท่านให้ความสำคัญกับพระที่สร้างขึ้นมาทั้งหมดแม้กระทั่งองค์พระที่แตกหัก ยังสามารถน้อมนำเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวได้อย่างสนิทใจ หลวงปู่เมตตาไว้ให้ดีที่สุดแล้ว อยู่ที่ผู้ศรัทธา ### พระพรหมพิมพ์ใหญ่ของหลวงลุงดู่ พรหมปัญโญ เขียนโดย ผศ.มานิตย์ เขียวดารา กิจวัตรประจำของหลวงลุงดู่ พรหมปัญโญ คือหลังจากท่านฉันภัตตาหารเช้าแล้วท่านจะเข้ากุฎีแล้วเลยออกไปด้านหลังกุฎีเพื่อทำกิจส่วนตัวของท่าน หลังจากเรียบร้อยแล้วท่านจะจัดการแกะพระออกจากพิมพ์ (สถานที่นี้คือชานนอกกุฎีระหว่างห้องและห้องน้ำ) ใส่ไว้ในถาดกลมๆแบบโบราณ ที่นิยมเอาใส่ถ้วยชามอาหารถวายพระ มีตะไบยาวประมาณศอกอยู่สองอันเอาไว้แต่งพระ แกะพระออกจากพิมพ์เสร็จท่านจะล้างแม่พิมพ์ซึ่งทำด้วยยางพาราจนสะอาดดีแล้ว ก็ผสมปูนซีเมนต์ขาวกับผงพระ แล้ว ใช้ช้อนตักหยอดลงในแม่พิมพ์จนเต็มทุกช่อง เสร็จจากนั้นท่านก็จะมาดูพระที่แกะออกจากแม่พิมพ์แล้ว องค์ที่มีเนื้อเกินก็ใช้ตะไบถูแต่งให้พอดี องค์ที่งามอยู่แล้วก็ไม่แต่ง ท่านจะคัดองค์ที่สมบูรณ์ งามๆ เอาแช่ในน้ำมนตร์ทำให้องค์พระเป็นสีขาว องค์ทั่วๆไปก็แช่ในน้ำน้ำมนตร์ปนกับน้ำชาที่เหลือจากการเลี้ยงแขกที่หน้ากุฎี องค์พระจะเป็นสีน้ำตาล ผมเองเวลาเข้าปฏิบัติหรือ "ทำงาน" ก็มักมา "ทำงาน" ที่ตรงนี้ หลวงลุงจะให้ช่วย "เทพระ" ในโอกาสวันสำคัญเสมอ หรือไม่ผมก็ขอท่าน "เทพระ" ในวันเกิดตนเองบ้างซึ่งท่านก็เมตตาให้ "เทพระ" ทุกครั้ง และที่สำคัญคือท่านต้องให้วิรัตน์ศีล และทำสมาธิให้ดีเสียก่อน ผมช่วยท่านแต่งองค์พระเกือบทุกครั้งที่ไปค้างที่วัด เสร็จแล้วก็เลือกพระองค์สวยๆ (ส่วนใหญ่จะเป็นที่แช่ในน้ำมนตร์) ออกมาขอท่านให้ประสิทธิ์ประสาทให้โอกาสแรกที่ขอท่านถามว่า "เอ็งจะเอาไปทำไมหลายองค์" ผมตอบท่านว่าจะขอเก็บไว้แจกลูกศิษย์อื่นๆในโอกาสหน้า ท่านบอก "เออได้แต่ พรหมข้าห้ามแจกใครนะ ข้าแจกเอง ข้าไม่อยู่แล้วค่อยให้คนอื่นได้" ผมรับปากท่าน หลังจากนั้นผมก็นำพระพรหมที่เลือกแล้วมาขอให้ท่านประสิทธิ์ประสาทให้ทุกครั้งตอนก่อนกลับบ้าน ลูกศิษย์รุ่นเก่าที่มีพระคุณยิ่งของผมก็เก็บพระพรหมแบบเดียวกับผมเหมือนกันแต่ท่านไม้ได้เลือกองค์สวยๆอย่างผม นานพอควรในการนี้จนวันหนึ่งท่านเอ่ยปากว่า "เอ็งสองคนเขียนตัวพอเป็นหรือยัง" แล้วหัวเราะ ผมกราบท่านแล้วเรียนท่านว่า "ครับ เขียนเป็นแล้วครับ" หลังจากนั้นก็ไม่ขอพรหมจากท่านอีกเลย ผมเองได้รับพระพรหมองค์แรกจากท่านตั้งแต่วันแรกที่ไปกราบฝากตัวเป็นลูกศิษย์ครับ หลังจากหลวงลุงละสังขาร หลวงพี่ลำใย สัญญโม ศิษย์รูปสำคัญของหลวงลุงกับลูกศิษย์รุ่นหลังผมเกือบ 20 คน ไปที่บ้านผม ผมถวายพรหมให้ท่านไปจำนวนหนึ่งและแจกทุกคนที่ไปด้วยคนละองค์ ผมเล่าเรื่องย้อนหลังมาตั้งนาน มาเข้าเรื่อง "สุดยอดพระเครื่องของหลวงลุงดู่ พรหมปัญโญ" กันเสียที วันหนึ่งผมไปวัดพร้อมกับพี่ช้าง ราชดำเนิน พี่แอ๊ด อุทัย ได้นั่งสนทนากับท่าน พอดีได้คุยกันเรื่องพระสมเด็จ ซึ่งคุยกันว่าตอนนี้ราคาสูงมากถึงสิบล้านบาท ท่านก็บอกว่าของข้าก็มีองค์หนึ่ง ผมรีบถามทันทีว่ายังอยู่ไหมครับท่านบอกว่าข้าบดทำเป็นผงผสมไปในพระแล้ว พวกเราได้แต่บอกว่าเสียดายครับ ท่านยิ้มแล้วบอกว่า"พรหมของข้า ต่อไป.....มันก็หัวชนกันแย่งกัน พรหมของข้ากันปรมาณูได้" ในอดีตที่หลวงลุงยังไม่ละสังขารนั้น พรหมหรือพระพรหม ของท่านเป็นที่ปรารถนาของลูกศิษย์อย่างยิ่ง เพราะท่านไม่ได้แจกให้กับทุกคน ท่านให้เฉพาะศิษย์ที่ท่านจะให้เท่านั้นและมีจำนวนไม่มากคนด้วยครับ ศิษย์ที่ได้จะได้ของเหมือนกันทุกคน หลายคนไปกราบท่านครั้งแรกก็ได้เลยบางคนทำดีปฏิบัติดีแล้วจึงได้แต่หลายคนไปเป็นสิบปีก็ไม่ได้ ใครได้พระพรหมจากท่านถือว่าสุดยอดครับ.....

รายละเอียด

***** ค่าบูชา 40,000 บาท *****

### สอบถามกันเข้ามามากสำหรับ "พระเหนือพรหม" จึงเริ่มนำออกให้บูชาตามกำลังความตั้งใจครับ พระเหนือพรหม 2 หมื่นต้นที่ค้างวัดสะแกก็ทยอยหมดลงแล้ว ต่อไปพระเหนือพรหมของท่านจะเช่าหาเหมือนพระสมเด็จวัดระฆังหรือบางขุนพรหมหรือเปล่า จะไม่ขอลงรายละเอียดลึก แต่มีผู้หลักผู้ใหญ่ใจดีศิษย์โดยตรงรับรองเรียงเรียงไว้ โอกาสมีสำหรับท่านที่ศรัทธาและทราบข้อเท็จจริงเสมอ...องค์นี้สภาพเก็บรักษา ด้านหน้าพระมีร่อนขอบบ้างตามรูปทุกอย่าง แต่ร่อนพอดีขอบเหมือนพิมพ์ไม่มีขอบ ส่วนองค์พระหนามากครับ พระเนื้อผงของหลวงปู่นั้นเวลาจัดทำและถอดพิมพ์ออกมาจะหนาบางไม่เท่ากัน ความคมชัดไม่เท่ากัน เพราะช่วยกันทำขึ้นภายในวัด แต่พระพุทธคุณดีครบทุกประการ พระของหลวงปู่ดู่ท่านดำริรับรองถึงพลังแห่งพุทธานุภาพไว้หมดแล้วครับ แตกหักลอดราวตากผ้าก็ไม่เสื่อม จนกว่าพระท่านจะละลายกลายเป็นน้ำเพียงอย่างเดียว สมัยหลวงปู่ดู่ยังอยู่ท่านเคยสอนเรื่องการซ่อมแซมพระแตกหักว่ามีอานิสงส์มาก ท่านให้ความสำคัญกับพระที่สร้างขึ้นมาทั้งหมดแม้กระทั่งองค์พระที่แตกหัก ยังสามารถน้อมนำเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวได้อย่างสนิทใจ หลวงปู่เมตตาไว้ให้ดีที่สุดแล้ว อยู่ที่ผู้ศรัทธา ###

พระพรหมพิมพ์ใหญ่ของหลวงลุงดู่ พรหมปัญโญ
เขียนโดย ผศ.มานิตย์ เขียวดารา

กิจวัตรประจำของหลวงลุงดู่ พรหมปัญโญ คือหลังจากท่านฉันภัตตาหารเช้าแล้วท่านจะเข้ากุฎีแล้วเลยออกไปด้านหลังกุฎีเพื่อทำกิจส่วนตัวของท่าน หลังจากเรียบร้อยแล้วท่านจะจัดการแกะพระออกจากพิมพ์ (สถานที่นี้คือชานนอกกุฎีระหว่างห้องและห้องน้ำ) ใส่ไว้ในถาดกลมๆแบบโบราณ ที่นิยมเอาใส่ถ้วยชามอาหารถวายพระ มีตะไบยาวประมาณศอกอยู่สองอันเอาไว้แต่งพระ แกะพระออกจากพิมพ์เสร็จท่านจะล้างแม่พิมพ์ซึ่งทำด้วยยางพาราจนสะอาดดีแล้ว ก็ผสมปูนซีเมนต์ขาวกับผงพระ แล้ว ใช้ช้อนตักหยอดลงในแม่พิมพ์จนเต็มทุกช่อง เสร็จจากนั้นท่านก็จะมาดูพระที่แกะออกจากแม่พิมพ์แล้ว องค์ที่มีเนื้อเกินก็ใช้ตะไบถูแต่งให้พอดี องค์ที่งามอยู่แล้วก็ไม่แต่ง ท่านจะคัดองค์ที่สมบูรณ์ งามๆ เอาแช่ในน้ำมนตร์ทำให้องค์พระเป็นสีขาว องค์ทั่วๆไปก็แช่ในน้ำน้ำมนตร์ปนกับน้ำชาที่เหลือจากการเลี้ยงแขกที่หน้ากุฎี องค์พระจะเป็นสีน้ำตาล ผมเองเวลาเข้าปฏิบัติหรือ "ทำงาน" ก็มักมา "ทำงาน" ที่ตรงนี้ หลวงลุงจะให้ช่วย "เทพระ" ในโอกาสวันสำคัญเสมอ หรือไม่ผมก็ขอท่าน "เทพระ" ในวันเกิดตนเองบ้างซึ่งท่านก็เมตตาให้ "เทพระ" ทุกครั้ง และที่สำคัญคือท่านต้องให้วิรัตน์ศีล และทำสมาธิให้ดีเสียก่อน ผมช่วยท่านแต่งองค์พระเกือบทุกครั้งที่ไปค้างที่วัด เสร็จแล้วก็เลือกพระองค์สวยๆ (ส่วนใหญ่จะเป็นที่แช่ในน้ำมนตร์) ออกมาขอท่านให้ประสิทธิ์ประสาทให้โอกาสแรกที่ขอท่านถามว่า "เอ็งจะเอาไปทำไมหลายองค์" ผมตอบท่านว่าจะขอเก็บไว้แจกลูกศิษย์อื่นๆในโอกาสหน้า ท่านบอก "เออได้แต่ พรหมข้าห้ามแจกใครนะ ข้าแจกเอง ข้าไม่อยู่แล้วค่อยให้คนอื่นได้" ผมรับปากท่าน หลังจากนั้นผมก็นำพระพรหมที่เลือกแล้วมาขอให้ท่านประสิทธิ์ประสาทให้ทุกครั้งตอนก่อนกลับบ้าน ลูกศิษย์รุ่นเก่าที่มีพระคุณยิ่งของผมก็เก็บพระพรหมแบบเดียวกับผมเหมือนกันแต่ท่านไม้ได้เลือกองค์สวยๆอย่างผม นานพอควรในการนี้จนวันหนึ่งท่านเอ่ยปากว่า "เอ็งสองคนเขียนตัวพอเป็นหรือยัง" แล้วหัวเราะ ผมกราบท่านแล้วเรียนท่านว่า "ครับ เขียนเป็นแล้วครับ" หลังจากนั้นก็ไม่ขอพรหมจากท่านอีกเลย ผมเองได้รับพระพรหมองค์แรกจากท่านตั้งแต่วันแรกที่ไปกราบฝากตัวเป็นลูกศิษย์ครับ หลังจากหลวงลุงละสังขาร หลวงพี่ลำใย สัญญโม ศิษย์รูปสำคัญของหลวงลุงกับลูกศิษย์รุ่นหลังผมเกือบ 20 คน ไปที่บ้านผม ผมถวายพรหมให้ท่านไปจำนวนหนึ่งและแจกทุกคนที่ไปด้วยคนละองค์

ผมเล่าเรื่องย้อนหลังมาตั้งนาน มาเข้าเรื่อง "สุดยอดพระเครื่องของหลวงลุงดู่ พรหมปัญโญ" กันเสียที วันหนึ่งผมไปวัดพร้อมกับพี่ช้าง ราชดำเนิน พี่แอ๊ด อุทัย ได้นั่งสนทนากับท่าน พอดีได้คุยกันเรื่องพระสมเด็จ ซึ่งคุยกันว่าตอนนี้ราคาสูงมากถึงสิบล้านบาท ท่านก็บอกว่าของข้าก็มีองค์หนึ่ง ผมรีบถามทันทีว่ายังอยู่ไหมครับท่านบอกว่าข้าบดทำเป็นผงผสมไปในพระแล้ว พวกเราได้แต่บอกว่าเสียดายครับ ท่านยิ้มแล้วบอกว่า"พรหมของข้า ต่อไป.....มันก็หัวชนกันแย่งกัน พรหมของข้ากันปรมาณูได้"

ในอดีตที่หลวงลุงยังไม่ละสังขารนั้น พรหมหรือพระพรหม ของท่านเป็นที่ปรารถนาของลูกศิษย์อย่างยิ่ง เพราะท่านไม่ได้แจกให้กับทุกคน ท่านให้เฉพาะศิษย์ที่ท่านจะให้เท่านั้นและมีจำนวนไม่มากคนด้วยครับ ศิษย์ที่ได้จะได้ของเหมือนกันทุกคน หลายคนไปกราบท่านครั้งแรกก็ได้เลยบางคนทำดีปฏิบัติดีแล้วจึงได้แต่หลายคนไปเป็นสิบปีก็ไม่ได้ ใครได้พระพรหมจากท่านถือว่าสุดยอดครับ.....