-
0 8 6 - 5 6 0 4 0 3 7
หมวด พระเนื้อผง เนื้อดิน เนื้อว่าน หลังปี 2525
พระผงรูปเหมือน หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ที่ระลึกอายุ 92 ปี พ.ศ.2537
| ชื่อร้านค้า | จ่าจีระสิทธิ์ - (คลิ๊กที่นี่เพื่อดู ข้อมูลเกี่ยวกับร้านค้า) |
|---|---|
| ชื่อเจ้าของร้านค้า | |
| ชื่อพระเครื่อง | พระผงรูปเหมือน หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ที่ระลึกอายุ 92 ปี พ.ศ.2537 |
| อายุพระเครื่อง | 31 ปี |
| หมวดพระ | พระเนื้อผง เนื้อดิน เนื้อว่าน หลังปี 2525 |
| ราคาเช่า | 250 บาท |
| เบอร์โทรติดต่อ | 08-6560-4037 |
| อีเมล์ติดต่อ | Tayanrum@hotmail.com |
| LINE |
(คลิ๊กที่นี่เพื่อเพิ่มเพื่อนกับเจ้าของร้าน)
|
| สถานะ |
|
| เปิดให้เช่าตั้งแต่วันที่ | ส. - 06 ธ.ค. 2568 - 21:34.08 |
| แก้ไขข้อมูลล่าสุดเมื่อ | อา. - 07 ธ.ค. 2568 - 17:07.39 |
| รายละเอียด | |
|---|---|
| ปิดท้ายวันนี้ ด้วยสุดยอดของดี...หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ชั่วโมงงนี้ ในเพจ ของ อาจารย์ อำพล เล่าเรื่อง หลวงปู่ชอบ มาหลายวันแล้วว พระผงรูปเหมือน ที่ระลึกอายุ 92 ปี พ.ศ.2537 คัดสวยเดิม ๆ ทุกองค์ มี หลายองค์ ครับ องค์ละ 250 บาท ท่านที่่ 1.ปิดแล้ว 3 องค์ ท่านที่ 2.ปิดแล้ว 2 องค์ ท่านที่ 3 ปิดแล้ว 2 องค์ ครบทุกเรื่องเมืองสว่างแดนดิน วัดป่าธรรมคุณวรจิตร · 6 ธันวาคม 2024 · # หลวงปู่ชอบแสดงฤทธิ์ # ครั้งหนึ่งหลวงปู่ชอบ ฐานสโม ได้พา พระอาจารย์จันทร์เรียน คุณวโร วัดถ้ำสหาย เดินธุดงค์ ไปกราบพระพุทธบาทสี่รอย ที่จังหวัดเชียงใหม่ พระอาจารย์จันทร์เรียน คาใจ นึกสงสัยว่า... พระพุทธเจ้าท่านเหยียบได้อย่างไร ท่านทำได้อย่างไร ถึงเป็นรอยมา จึงถามหลวงปู่ หลวงปู่ชอบท่านหัวเราะ แล้วพูดว่า... ไม่ต้องถึงขั้นพระพุทธเจ้าหรอก หลวงปู่ก็ทำได้ เดี๋ยวจะทำให้ดู เสร็จแล้วหลวงปู่ชอบก็เหยียบลงบนก้อนหิน จนกลายเป็นรอยเท้าท่านให้ดู พระอาจารย์จันทร์เรียนพูดกับหลวงปู่สมศรีว่า... เราอยากจะยกก้อนหิน ก้อนนั้นกลับมา เพื่อจะเอาไว้ให้คนดู แต่หลวงปู่ชอบท่านรู้วาระจิตเรา ท่านบอกว่า... ไม่ต้องเอากลับไปหรอก จากนั้นท่านจึงเหยียบซ้ำลงไปอีก รอยเท้านั้นก็หายไป ท่านพระอาจารย์จันทร์เรียน ท่านพูดว่า... หลวงปู่ชอบท่านฤทธิ์เยอะ ที่เอามาเขียนลงประวัติท่านนั้นส่วนน้อย เราเป็นคนไม่ลงใครง่ายๆ ถ้าไม่ได้เห็นกับตาตัวเอง. หลวงปู่ชอบ ฐานสโม..พระอริยะเจ้าผู้ทรงอภิญญาญาณ คือผู้ทรงความรู้ยิ่งในพระพุทธศาสนามีคุณสมบัติพิเศษ ๖ อย่าง ๑. อิทธิวิธี แสดงฤทธิ์ได้ ๒. ทิพโสต หูทิพย์ ๓. เจโตปริยญาณ รู้จักกำหนดใจผู้อื่น ๔. บุพเพนิวาสานุสติญาณ ระลึกชาติได้ ๕. ทิพจักขุ ตาทิพย์ ๖. อาสวักขยญาณ รู้จักทำอาสวะให้สิ้นไป หลวงปู่ชอบท่านเป็นที่รักของเหล่ากายทิพย์ทั้งหลาย อินทร์ พรหม ยม ยักษ์ พระญานาค และชาวบังบด(เมืองลับแล) 🔥 หลวงปู่ชอบ ท่านยังเป็นตัวแทนแห่งโชคลาภ..ท่านธุดงค์ไปที่ใหน ก็จะมีแต่คนนำของมาถวายท่านมิเคยขาด...!! #ผู้เป็นที่รักของเหล่าเทวดาทั้งหลาย #ประสบการณ์เป็นที่ประจักษ์แก่สายตาผู้คนมานักต่อนัก...!! Ampol Janekoonthongkumbai 2 วัน · เรื่องเล่าต่อๆกันมามักคลาดเคลื่อนจากต้นเค้าเดิม เรื่องพญานาคแม่น้ำโขงทำตลิ่งน้ำพังทลายก็เช่นกัน เรื่องจริงๆมีอยู่ว่า คณะสงฆ์ธุดงค์ข้ามไปฝั่งลาว นำโดยหลวงปู่ชอบกับหลวงปู่หลุย พากันหยุดพักปักกลดบริเวณถ้ำแห่งหนึ่งใกล้หมู่บ้านซึ่งอยู่ไม่ไกลจากแม่น้ำโขง ตกกลางคืนหลวงปู่ชอบได้เทศน์เตือนหมู่คณะพระเณรที่มาด้วยกันเพียงสั้นๆ "เวลาล้างบาตรอย่าเอาน้ำล้างบาตรสาดลงน้ำโขงเด้อ" เช้าวันรุ่งขึ้นคณะพระธุดงค์บิณฑบาตได้ข้าวและปลาแห้งจำนวนมาก ครูบาบุญพิน (หลวงปู่บุญพิน กตปุญฺโญ) ให้สามเณรไปหาเอาไม้ไผ่มาทำหลามปลา เพื่อเป็นอาหารสำหรับถวายจังหันหลวงปู่หลุยกับหลวงปู่ชอบ หลังฉันจังหันเสร็จแล้ว ครูบาบุญพินเอาบาตรไปล้างที่ท่าน้ำโขง เทเศษอาหารที่เหลือฉันลงน้ำ ท่านเพียงแต่คิดว่าเศษอาหารเหล่านั้นจะได้เป็นอาหารฝูงปลา พอล้างบาตรเสร็จกลับขึ้นมาในถ้ำ ระหว่างที่กำลังทำความสะอาดเช็ดบาตรให้แห้ง ได้ยินเสียงดังเสทือนเลื่อนลั่นสนั่นหวั่นไหวอยู่ที่ริมน้ำ หลวงปู่หลุย หลวงปู่ชอบ ครูบาบุญพิน พร้อมหมู่พระเณรพากันออกมาดู เห็นน้ำโขงขุ่นคลั่กขึ้นในพริบตา เหมือนมีอะไรกวนน้ำวนเป็นตาไก่ขนาดใหญ่ แรงหมุนของน้ำทำให้เกิดคลื่นเป็นระลอกซัดตลิ่งพังลงเรื่อยๆ หลวงปู่ชอบได้กล่าวขึ้นว่า “ใครมาทำอะไรไว้” ครูบาบุญพินตอบว่า “พวกกระผมมาล้างบาตร เห็นฝูงปลาก็เลยเทข้าวก้นบาตรให้ปลากิน” หลวงปู่ชอบจึงกล่าวว่า “สถานที่นี้เป็นที่อาศัยของพญานาค พวกนี้ไม่ชอบสกปรก ก็เลยโกรธ " จากนั้นหลวงปู่ชอบได้เดินไปริมฝั่งแม่น้ำโขง ยืนสงบนิ่งอยู่ชั่วขณะหนึ่ง น้ำวนก็หยุดหมุน ตลิ่งก็หยุดพัง หลังจากเหตุการณ์สงบลงเป็นปกติแล้ว หลวงปู่ชอบได้สั่งให้พระเณร เก็บบริขารและข้าวของต่างๆ ข้ามน้ำโขงกลับฝั่งไทย Ampol Janekoonthongkumbai 3 ชั่วโมง · เรื่องเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง มีพยานรู้เห็นหลายคน จะเล่าต่อโดยตัดทอนบางส่วนของถ้อยคำที่เป็นการแสดงความคิดเห็นส่วนตัว 🔶เหตุเกิดที่โรงพยาบาลแม่สอด ตอนเช้าวันที่ ๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๓๔ ขณะนั้นอาการไข้ของ หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ดีขึ้นบ้างแล้ว ประมาณแปดโมงกว่าๆ หลวงปู่บอกพระอุปัฏฐากว่า : ไปดูที..เด็กน้อยที่อยู่อีกตึกหนึ่ง ร้องไห้ทำไม เมื่อพระอุปัฏฐากไปดู ก็ได้เห็นว่าเด็กชายอายุราว ๗–๘ ขวบ ร้องไห้เพราะกำลังถูกคุณหมอถอนฟัน ครั้นพระอุปัฏฐากกลับมา โดยที่ยังไม่ทันรายงานให้หลวงปู่ทราบ หลวงปู่ก็ถามขึ้นก่อนว่า : หมอดึงแข่วเด็กน้อยบ้อ? (หมอถอนฟันเด็กน้อยเหรอ?) ต่อมา เวลา ๙โมงกว่า มีผู้หญิงคนหนึ่งมากราบนมัสการหลวงปู่ นางมีอายุราวสี่สิบ ผิวขาวเหลือง นุ่งห่มแบบหญิงชาวไทยใหญ่ ผมเกล้ามวย ปักปิ่นไว้ที่มวยผมด้วย มีผู้ติดตามนางมา ๕ คน เป็นชาย ๔ หญิง ๑ ลักษณาการเหมือนเป็นบริวารหรือคนรับใช้ใกล้ชิด มีทั้งคนถือบาตรสเตนลสขนาดประมาณ ๘ นิ้วครึ่ง และ ถือพานใส่พวงมาลัยดอกมะลิ ต่างถือเอามาถวายหลวงปู่ด้วยกัน ผู้หญิงคนนี้ดูมีตบะอำนาจอย่างประหลาด ใครเห็นนางต้องเกิดอาการยำเกรง อีกทั้งยังมีรูปร่างสูงใหญ่กว่าครูบาจำเนียรซึ่งเป็นคนรูปร่างสูงใหญ่กว่าพระด้วยกัน ครูบาจำเนียรว่าตัวใหญ่แล้วก็ยังดูตัวเล็กกว่านางอย่างเห็นได้ชัด พระอุปัฏฐากถามว่า : โยมมาจากไหน นางนิ่งเงียบไม่ตอบ หลวงปู่ขึงตามองพระอุปัฏฐากเป็นเชิงห้ามไม่ให้พูด ต่อจากนั้นหลวงปู่ชอบจึงกล่าวกับนางว่า : ฮู้ได้จั่งได๋ว่าเฮาอยู่นี่ (รู้ได้ยังไงว่าอาตมาอยู่ที่นี่) นางตอบด้วยภาษากลางว่า : ได้ข่าวจากญาติทางนี้ว่าหลวงปู่อาพาธอยู่โรงพยาบาล จึงรีบข้ามฝั่งมาเยี่ยม หลวงปู่ชอบถามว่า : พากันมาหลายคนบ่ นางตอบว่า : มาด้วยกันทั้งหมด ๘ คนเจ้าค่ะ พระอุปัฏฐากสงสัย ถามขึ้นว่า : เห็นแค่ ๖ คน อีกสอง ๒ คนอยู่ไหน หลวงปู่เตือนพระอุปัฏฐากอีกครั้งว่า : อยู่สื่อๆแหน่ อย่าเว้าหลาย (อยู่เฉยๆอย่าพูดมาก) หลังจากนั้น หลวงปู่กับนางคนนี้ สนทนากันด้วยภาษาพม่า ที่ไม่มีใครฟังออกสักคน ก่อนลากลับ นางขอโอกาสสวดมนต์ถวาย และขอพรหลวงปู่ นางและคณะสวดมนต์เสียงแหลมสูงและดังก้องกังวานน่าฟังมาก สวดจบแล้วหลวงปู่ให้พรด้วยเสียงแผ่วเบา : ขอให้เป็นสุข เป็นสุข พระอุปัฏฐากเล่าว่า : นางและคณะออกพ้นประตูห้องไป รีบตามไปดู แต่ไม่เห็นใครสักคน ไม่รู้หายไปไหนหมด ทั้งๆที่ทางออกมีทางเดียว หลวงปู่ชอบเล่าให้พระเณรฟังหลังจากกลับถึงวัดว่า : มีพญานาค เทวดา หลายชั้นภูมิมาเยี่ยม มีเทวดาสองแม่ลูกจากภูบักไดมาสวดโพชฌังคปริตร มีเมียพญานาคเขื่อนภูมิพลมาสวดมนต์อายุวัฒนะ เมื่อถามว่าเมียพญานาคเขื่อนภูมิพลคือผู้หญิงตัวใหญ่ที่มาเยี่ยมหลวงปู่ที่โรงพยาบาลแม่สอดใช่ไหมครับ หลวงปู่ชอบตอบว่า : ใช่..นางผู้หญิงผู้นั้นแหละ หมายเหตุ : พระอุปฎฐากเล่าว่า หลังจากผู้หญิงตัวใหญ่กลับไปแล้ว บาตรสเตนเลสกับพานดอกมะลิก็หายไป ไร้ร่องรอย หาไม่เจอ ไม่รู้อยู่ไหน หลวงปู่ชอบบอกว่า : ของพวกนี้เป็นสมมุติสักการะ ไม่ใช่วัตถุแท้ เมื่อเราเผลอก็อันตรธานหายไปเอง เหมือนน้ำแข็งปล่อยไว้ก็ละลายหายไปเอง |
พระเครื่องที่เกี่ยวข้องในร้านค้านี้...
อื่นๆ...
กำหลังโหลด Comments
