พระผงรูปเหมือน หลวงพ่อเพชร ฐานธัมโม วัดสิงห์ทอง อ.เขมราฐ จ.อุบลราชธานี จ.ขอนแก่น ปี 2518 สภาพสว-ศิลป์เจริญพร - webpra

เว็บ-พระ ประมูลพระเครื่อง ร้านค้าพระเครื่องออนไลน์

ศิลป์เจริญพร

"ร้านนี้พระเครื่องยุคเก่า สร้างโดยพระสุปฏิปันโน เจตนาการสร้างบริสุทธิ์ ที่นับถือบูชาได้อย่างสนิทใจ"

หมวด พระเนื้อผง เนื้อดิน เนื้อว่าน ก่อนปี 2525

พระผงรูปเหมือน หลวงพ่อเพชร ฐานธัมโม วัดสิงห์ทอง อ.เขมราฐ จ.อุบลราชธานี จ.ขอนแก่น ปี 2518 สภาพสว

พระผงรูปเหมือน หลวงพ่อเพชร ฐานธัมโม วัดสิงห์ทอง อ.เขมราฐ จ.อุบลราชธานี จ.ขอนแก่น ปี 2518 สภาพสว - 3

พระผงรูปเหมือน หลวงพ่อเพชร ฐานธัมโม วัดสิงห์ทอง อ.เขมราฐ จ.อุบลราชธานี จ.ขอนแก่น ปี 2518 สภาพสว - 4

พระผงรูปเหมือน หลวงพ่อเพชร ฐานธัมโม วัดสิงห์ทอง อ.เขมราฐ จ.อุบลราชธานี จ.ขอนแก่น ปี 2518 สภาพสว - 5

ชื่อร้านค้า	ศิลป์เจริญพร - (คลิ๊กที่นี่เพื่อดู ข้อมูลเกี่ยวกับร้านค้า)
ชื่อเจ้าของร้านค้า	ศิลป์เจริญพร (2259)
ชื่อพระเครื่อง	พระผงรูปเหมือน หลวงพ่อเพชร ฐานธัมโม วัดสิงห์ทอง อ.เขมราฐ จ.อุบลราชธานี จ.ขอนแก่น ปี 2518 สภาพสว
อายุพระเครื่อง	49 ปี
หมวดพระ	พระเนื้อผง เนื้อดิน เนื้อว่าน ก่อนปี 2525
ราคาเช่า	500 บาท
เบอร์โทรติดต่อ	0811178991 (สะดวกรับสายเวลา 18.00 - 20.00 น.)
อีเมล์ติดต่อ	เนื่องจากมีลูกค้าติดต่อขอเช่าพระมาจำนวนมากต่อวัน ดังนั้นเช่าผ่านLINE จะติดต่อง่ายและสะดวกสุดครับ
LINE	(คลิ๊กที่นี่เพื่อเพิ่มเพื่อนกับเจ้าของร้าน)
สถานะ
Facebook	Share
เปิดให้เช่าตั้งแต่วันที่	พฤ. - 28 ก.ค. 2565 - 20:52.59
แก้ไขข้อมูลล่าสุดเมื่อ	จ. - 01 ส.ค. 2565 - 20:38.42

รายละเอียด
**รหัส ศ.ร.๑๘๒๖๔ พระผงรูปเหมือน รุ่นแรก หลวงพ่อเพชร ฐานธัมโม วัดสิงห์ทอง อ.เขมราฐ จ.อุบลราชธานี จ.ขอนแก่น ปี 2518 สภาพสวย กล่องเดิม สร้างน้อย หายาก หลวงปู่เพชร ฐานธัมโม วัดสิงห์ทอง บ้านตูม ตำบลม่วงใหญ่ อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี ชาติกำเนิด หลวงปู่เพชร ฐานธัมโม เกิดเมื่อวันเสาร์ที่ ๓ กรกฎาคม ๒๔๕๘ ในหมู่บ้านตูม หมู่ที่ ๖ ตำบลม่วงใหญ่ กิ่งอำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี โยมพ่อชื่อหมี โยมแม่ชื่อ คำบาง นามสกุล แดงกัณหา ประกอบอาชีพทำนา มีพี่น้องด้วยกัน ๔ คน หลวงปู่เป็นบุตรคนที่ ๓ ปฐมวัย เมื่อสมัยเด็กๆ ท่านได้เข้าเรียนในโรงเรียนประชาบาล ประจำหมู่บ้าน จนจบชั้นประถม ๔ จากนั้นท่านจึงออกมาช่วยบิดามารดาทำนาทำไร่ ท่านจึงชาชินกับความลำบากมาตั้งแต่เล็ก และรู้ถึงความลำบากของผู้อื่น จึงเป็นเหตุให้ท่านมีจิตคิดช่วยเหลือผู้ที่ได้รับความลำบากกว่าตน อุปสมบท หลวงปู่เพชรท่านอุปสมบทเป็นพระภิกษุเมื่ออายุครบบวช ที่วัดโพธิ์พฤกษาราม ในหมู่บ้านเจียด อำเภอเขมราฐ จังหวัดอุบลราชธานี ซึ่งอยู่ห่างไกลจากบ้านตูม ประมาณ ๓ กิโลเมตร โดยท่านอุปสมบทเมื่อวันที่ ๗ กุมภาพันธ์ ๒๔๗๘ โดยมี พระอาจารย์ผึ้ง พันธสาโร เจ้าอาวาสวัดสิงห์ทองในอดีตเป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์เคน ญาณกโร เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอาจารย์บุศร์ ไม่ทราบฉายา เป็นพระอนุสาวนาจารย์ หลวงปู่ศึกษาวิชามูลกัจจายน์ จากพระอาจารย์ที่วัดนาขนำ ตำบลขามป้อม อำเภอเขมราฐ จังหวัดอุบลราชธานี ศึกษาวิชาอาคมและสรรพวิชาต่างๆจากหลวงพ่อเกตุ ซึ่งเป็นพระชาวเขมรที่มีวิชาอาคมสูงยิ่งในถิ่นนั้น เมื่อชำนาญแล้วจึงกราบลาหลวงพ่อเกตุเดินทางข้ามไปยังฝั่งลาว เพื่อศึกษาหาความรู้เพิ่มเติม เพราะในยุคนั้นฝั่งประเทศลาวนั้นมีพระอาจารย์ที่มีวิชาอาคม ตลอดจนการปฏิบัติที่ถือเคร่งมาก จุดแรกที่หลวงปู่เพชรไปศึกษาคือ สำนักวัดบ้านละหาน้ำ แขวงสุวรรณเขต ประเทศลาว หลวงปู่เพชรตั้งใจเรียนอย่างจริงจัง โดยเฉพาะวิชาด้านเมตตามหานิยม หลังจากนั้นท่านก็ธุดงค์ไปยังนครเวียงจันทน์อันเป็นดินแดนที่มีความเจริญรุ่งเรืองในอดีต หลวงปู่เล่าว่าที่เวียงจันทน์มีภิกษุสามเณรชาวไทยไปเรียนหนังสือกันมาก เพราะเป็นต้นตำรับของภาษาบาลีที่พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองมาก่อน โดยหลวงปู่ได้เรียนภาษาบาลีที่วัดสระเกศ เมืองเวียงจันทน์ เมื่อถึงเวลาสอบก็เกิดสงครามอินโดจีนขึ้นก่อนท่านจึงไม่ได้สอบ พระเณรชาวไทยต่างก็หนีข้ามมายังฝั่งไทยกันโกลาหล ซึ่งท่านเองก็นั่งรถจากเวียงจันทน์มายังเมืองท่าแขก แขวงคำม่วน แล้วต่อมาที่สุวรรณเขต ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับจังหวัดมุกดาหารของประเทศไทยของเรา เมื่อถึงฝั่งท่านก็พำนักอยู่ที่วัดนาดี ในตัวเมืองมุกดาหาร แล้วเดินทางโดยรถยนต์มายังอำนาจเจริญ แล้วตัดไปยังอำเภอตระการพืชผล จนกระทั่งถึงบ้านตูมอันเป็นบ้านเกิดของท่านอีกครั้งหนึ่ง ?นับเป็นการผจญภัยที่ร้ายแรงมากในชีวิตของอาตมา ที่ได้ผ่านมาอย่างทุลักทุเลแทบเอาชีวิตไปทิ้งที่ประเทศลาวเสียแล้ว? หลวงปู่เพชรท่านกล่าว หลังจากข่าวคราวหลวงปู่เพชรเดินทางกลับมายังวัดสิงห์ทอง บ้านตูม ประชาชนจากทุกสารทิศต่างก็เดินทางมาถามข่าวคราวจากท่านมิได้ขาด เพราะความห่วงใยและเลื่อมใสในตัวท่าน บางคนเดินทางมาจากอำเภอเขมราฐ และอำเภอโขงเจียม ซึ่งอยู่ห่างไกลจากกิ่งอำเภอโพธิ์ไทรมาก จากนั้นหลวงปู่เพชรก็ถูกญาติโยมขอร้องไม่ให้ไปไหนอีก เพราะชาวบ้านเห็นว่ามีเพียงท่านที่เป็นที่พึ่งของพวกเขาทุกคน หลวงปู่เพชรท่านอยู่วัดสิงห์ทองไม่นาน ได้มีประชาชนมาหาท่านมิได้ขาด บ้างก็มาเป็นทัวร์จากกรุงเทพฯ ทำให้ท่านไม่มีเวลาปฏิบัติธรรม ทำให้ท่านคิดที่จะหนีไปอยู่ป่าเขา และต่อมาท่านก็ได้หนีไปหาความวิเวกอยู่ที่ภูเขาควาย (ไม่ใช่ภูเขาควายที่อยู่ฝั่งลาว) เป็นภูเขาเล็กๆอยู่ในเขตกิ่งอำเภอโพธิ์ไทร ซึ่งเป็นป่าดงดิบสงบสงัด และมีสิ่งอาถรรพ์ลี้ลับอยู่มาก จนพระธุดงค์หลายรูปต้องมามรณภาพที่ป่าแห่งนี้ มีสัตว์ป่าดุร้าย และที่สำคัญคืองูเห่า ซึ่งมีจำนวนมากกว่าสัตว์ประเภทอื่นๆ

รายละเอียด

**รหัส ศ.ร.๑๘๒๖๔
พระผงรูปเหมือน รุ่นแรก หลวงพ่อเพชร ฐานธัมโม วัดสิงห์ทอง อ.เขมราฐ จ.อุบลราชธานี จ.ขอนแก่น ปี 2518 สภาพสวย กล่องเดิม สร้างน้อย หายาก

หลวงปู่เพชร ฐานธัมโม
วัดสิงห์ทอง บ้านตูม ตำบลม่วงใหญ่
อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี
ชาติกำเนิด
หลวงปู่เพชร ฐานธัมโม เกิดเมื่อวันเสาร์ที่ ๓ กรกฎาคม ๒๔๕๘ ในหมู่บ้านตูม หมู่ที่ ๖ ตำบลม่วงใหญ่ กิ่งอำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี โยมพ่อชื่อหมี โยมแม่ชื่อ คำบาง นามสกุล แดงกัณหา ประกอบอาชีพทำนา มีพี่น้องด้วยกัน ๔ คน หลวงปู่เป็นบุตรคนที่ ๓
ปฐมวัย
เมื่อสมัยเด็กๆ ท่านได้เข้าเรียนในโรงเรียนประชาบาล ประจำหมู่บ้าน จนจบชั้นประถม ๔ จากนั้นท่านจึงออกมาช่วยบิดามารดาทำนาทำไร่ ท่านจึงชาชินกับความลำบากมาตั้งแต่เล็ก และรู้ถึงความลำบากของผู้อื่น จึงเป็นเหตุให้ท่านมีจิตคิดช่วยเหลือผู้ที่ได้รับความลำบากกว่าตน
อุปสมบท
หลวงปู่เพชรท่านอุปสมบทเป็นพระภิกษุเมื่ออายุครบบวช ที่วัดโพธิ์พฤกษาราม ในหมู่บ้านเจียด อำเภอเขมราฐ จังหวัดอุบลราชธานี ซึ่งอยู่ห่างไกลจากบ้านตูม ประมาณ ๓ กิโลเมตร โดยท่านอุปสมบทเมื่อวันที่ ๗ กุมภาพันธ์ ๒๔๗๘ โดยมี พระอาจารย์ผึ้ง พันธสาโร เจ้าอาวาสวัดสิงห์ทองในอดีตเป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์เคน ญาณกโร เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอาจารย์บุศร์ ไม่ทราบฉายา เป็นพระอนุสาวนาจารย์ หลวงปู่ศึกษาวิชามูลกัจจายน์ จากพระอาจารย์ที่วัดนาขนำ ตำบลขามป้อม อำเภอเขมราฐ จังหวัดอุบลราชธานี ศึกษาวิชาอาคมและสรรพวิชาต่างๆจากหลวงพ่อเกตุ ซึ่งเป็นพระชาวเขมรที่มีวิชาอาคมสูงยิ่งในถิ่นนั้น เมื่อชำนาญแล้วจึงกราบลาหลวงพ่อเกตุเดินทางข้ามไปยังฝั่งลาว เพื่อศึกษาหาความรู้เพิ่มเติม เพราะในยุคนั้นฝั่งประเทศลาวนั้นมีพระอาจารย์ที่มีวิชาอาคม ตลอดจนการปฏิบัติที่ถือเคร่งมาก จุดแรกที่หลวงปู่เพชรไปศึกษาคือ สำนักวัดบ้านละหาน้ำ แขวงสุวรรณเขต ประเทศลาว หลวงปู่เพชรตั้งใจเรียนอย่างจริงจัง โดยเฉพาะวิชาด้านเมตตามหานิยม หลังจากนั้นท่านก็ธุดงค์ไปยังนครเวียงจันทน์อันเป็นดินแดนที่มีความเจริญรุ่งเรืองในอดีต หลวงปู่เล่าว่าที่เวียงจันทน์มีภิกษุสามเณรชาวไทยไปเรียนหนังสือกันมาก เพราะเป็นต้นตำรับของภาษาบาลีที่พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองมาก่อน โดยหลวงปู่ได้เรียนภาษาบาลีที่วัดสระเกศ เมืองเวียงจันทน์ เมื่อถึงเวลาสอบก็เกิดสงครามอินโดจีนขึ้นก่อนท่านจึงไม่ได้สอบ พระเณรชาวไทยต่างก็หนีข้ามมายังฝั่งไทยกันโกลาหล ซึ่งท่านเองก็นั่งรถจากเวียงจันทน์มายังเมืองท่าแขก แขวงคำม่วน แล้วต่อมาที่สุวรรณเขต ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับจังหวัดมุกดาหารของประเทศไทยของเรา เมื่อถึงฝั่งท่านก็พำนักอยู่ที่วัดนาดี ในตัวเมืองมุกดาหาร แล้วเดินทางโดยรถยนต์มายังอำนาจเจริญ แล้วตัดไปยังอำเภอตระการพืชผล จนกระทั่งถึงบ้านตูมอันเป็นบ้านเกิดของท่านอีกครั้งหนึ่ง ?นับเป็นการผจญภัยที่ร้ายแรงมากในชีวิตของอาตมา ที่ได้ผ่านมาอย่างทุลักทุเลแทบเอาชีวิตไปทิ้งที่ประเทศลาวเสียแล้ว? หลวงปู่เพชรท่านกล่าว หลังจากข่าวคราวหลวงปู่เพชรเดินทางกลับมายังวัดสิงห์ทอง บ้านตูม ประชาชนจากทุกสารทิศต่างก็เดินทางมาถามข่าวคราวจากท่านมิได้ขาด เพราะความห่วงใยและเลื่อมใสในตัวท่าน บางคนเดินทางมาจากอำเภอเขมราฐ และอำเภอโขงเจียม ซึ่งอยู่ห่างไกลจากกิ่งอำเภอโพธิ์ไทรมาก จากนั้นหลวงปู่เพชรก็ถูกญาติโยมขอร้องไม่ให้ไปไหนอีก เพราะชาวบ้านเห็นว่ามีเพียงท่านที่เป็นที่พึ่งของพวกเขาทุกคน หลวงปู่เพชรท่านอยู่วัดสิงห์ทองไม่นาน ได้มีประชาชนมาหาท่านมิได้ขาด บ้างก็มาเป็นทัวร์จากกรุงเทพฯ ทำให้ท่านไม่มีเวลาปฏิบัติธรรม ทำให้ท่านคิดที่จะหนีไปอยู่ป่าเขา และต่อมาท่านก็ได้หนีไปหาความวิเวกอยู่ที่ภูเขาควาย (ไม่ใช่ภูเขาควายที่อยู่ฝั่งลาว) เป็นภูเขาเล็กๆอยู่ในเขตกิ่งอำเภอโพธิ์ไทร ซึ่งเป็นป่าดงดิบสงบสงัด และมีสิ่งอาถรรพ์ลี้ลับอยู่มาก จนพระธุดงค์หลายรูปต้องมามรณภาพที่ป่าแห่งนี้ มีสัตว์ป่าดุร้าย และที่สำคัญคืองูเห่า ซึ่งมีจำนวนมากกว่าสัตว์ประเภทอื่นๆ