ประวัติวัด วัดกลาง จังหวัดสมุทรปราการ

วัดกลาง

               ปัจจุบันเป็นพระอารามหลวงชั้นโท เป็นวัดสมัยอยุธยาตอนปลาย เดิมชื่อ วัดตะโกทอง มีพระอุโบสถได้รับการปฏิสังขรณ์ในสมัยรัชกาลที่ 3 หน้าบันมีลายปูนปั้นประดับเครื่องลายคราม ภายในมีจิตรกรรมฝาผนังปฐมสมโพธิกถา ต่อมามีการสร้างพระมณฑปประดิษฐานพระพุทธบาท 4 รอย นอกจากนี้ยังมีศาลาการเปรียญเป็นเรือนไทยหมู่ไม้สักทั้งหลัง หน้าบันมีลวดลายไม้สลักละเอียดอ่อนสวยงามควรค่าแก่การอนุรักษ์อย่างยิ่ง

               วัดกลาง เป็นวัดของชาวมอญหมู่บ้านสะพานช้าง    หมู่บ้านฮะเริ่น  และหมู่บ้านตา  ภาษามอญเรียกว่า  “เพ่ห์ฮะเริ่น”  เป็นอีก วัดหนึ่งที่มีเสาหงส์  อยู่หน้าวัด  ซึ่งเป็นสัญลักษณ์แสดงความเป็น วัดมอญได้อย่างเด่นชัด  วัดนี้ยังมีเจดีย์ทรงมอญสององค์อยู่ด้านหน้าโบสถ์

               วัดกลางอยู่ใกล้ชุมชนมีเนื้อที่กว้าง  มีการจัดทำพิธีกรรมทางศาสนา  อยู่เนืองๆ  ซึ่งมิใช่แต่ชาวมอญเท่านั้น  แต่ยังรวมถึงชาวไทยในถิ่นใกล้เคียง   อีกด้วย  ซึ่งวัดกลางถือเป็นวัดที่แสดงออกถึงการอยู่ร่วมกันของชาวไทย  และชาวมอญ  ด้วยรูปแบบทางศิลปกรรมภายในวัดที่สามารถสังเกตได้

จุดเด่น

                พระพุทธบาท 4 รอย นอกจากนี้ยังมีศาลาการเปรียญเป็นเรือนไทยหมู่ไม้สักทั้งหลัง หน้าบันมีลวดลายไม้สลักละเอียดอ่อนสวยงามควรค่าแก่การอนุรักษ์อย่างยิ่ง

สถานที่ตั้ง
                บางพึ่ง พระประแดง สมุทรปราการ

ข้อมูลอ้างอิงจาก : p.moohin.com